Слімак: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
афармленне
Радок 1: Радок 1:
{{Значэнні|Слімак}}
[[Файл:Gastropod.jpeg|міні|367x367пкс|Наземны слімак (''Stylommatophora'').]]
[[Файл:Gastropod.jpeg|міні|367x367пкс|Наземны слімак (''Stylommatophora'').]]
'''Слімак''' — агульнаўжывальная назва [[Бруханогія малюскі|бруханогіх малюскаў]], якія валодаюць вонкавай [[Ракавіна малюскаў|ракавінай]] (лат. Gastropoda). Бруханогіх малюскаў з рудыментарнай ракавінай ці тых, якія страцілі поўнасцю яе, называют [[Смоўж|смаўжамі.]]<ref>Жывёльны свет: Тэматычны слоўнік. Менск: Беларуская навука, 1999. <nowiki>ISBN 985-08-0185-9</nowiki></ref> Паколькі большасць бруханогіх валодае ракавінай, слімакамі часта называюць усіх прадстаўнікоў класа.
'''Слімак''' — агульнаўжывальная назва [[Бруханогія малюскі|бруханогіх малюскаў]], якія валодаюць вонкавай [[Ракавіна малюскаў|ракавінай]] (лат. Gastropoda). Бруханогіх малюскаў з рудыментарнай ракавінай ці тых, якія страцілі поўнасцю яе, называют [[Смоўж|смаўжамі.]]<ref>Жывёльны свет: Тэматычны слоўнік. Менск: Беларуская навука, 1999. ISBN 985-08-0185-9</ref> Паколькі большасць бруханогіх валодае ракавінай, слімакамі часта называюць усіх прадстаўнікоў класа.


== Будова слімака ==
== Будова слімака ==
Радок 7: Радок 8:
Слімакі перасоўваюцца на ніжняй паверхні нагі (''падэшве''), праганяючы па яе даўжыні волны мышачных скарачэнняў. Акрамя таго, эпітэлій нагі выдзяляе вялікую колькасць [[Слізь|слізі]], якая спрыяе лепшаму коўзанню па паверхні субстрату. Мелкія слімакі здольныя рухацца пры дапамозе біцця раснічак.
Слімакі перасоўваюцца на ніжняй паверхні нагі (''падэшве''), праганяючы па яе даўжыні волны мышачных скарачэнняў. Акрамя таго, эпітэлій нагі выдзяляе вялікую колькасць [[Слізь|слізі]], якая спрыяе лепшаму коўзанню па паверхні субстрату. Мелкія слімакі здольныя рухацца пры дапамозе біцця раснічак.


Унутраносны мяшок заключаны ў вапнавую ракавіну, якая выдзяляецца мантыяй, якая закручана ў [[спіраль]] ці мае форму каўпака (''марскія'' і прэснаводныя сподачкі). Будова гэтага аддзела цела парушыць білатэральную сіметрыю арганізма. Знешняя асіметрыя характарызуе толькі частку прадстаўнікоў. Яна бывае абумоўлена турбаспіральнай (закручанай у трох вымярэннях) формай ракавіны, а таксама кірункам току вады, што прыносіць кісларод і хімічныя сігналы да жабраў і органаў пачуццяў, што знаходзяцца ў мантыйнай пустоціне, — злеванаправа. Унутраная асіметрыя (дакранаецца месцаванні ўнутраных органаў) — вынік адбытага падчас эвалюцыі паваротуракавіны на 180° (торсіі).
Унутраносны мяшок заключаны ў вапнавую ракавіну, якая выдзяляецца мантыяй, якая закручана ў [[спіраль]] ці мае форму каўпака (''марскія'' і прэснаводныя сподачкі). Будова гэтага аддзела цела парушыць білатэральную сіметрыю арганізма. Знешняя асіметрыя характарызуе толькі частку прадстаўнікоў. Яна бывае абумоўлена турбаспіральнай (закручанай у трох вымярэннях) формай ракавіны, а таксама кірункам току вады, што прыносіць кісларод і хімічныя сігналы да жабраў і органаў пачуццяў, што знаходзяцца ў мантыйнай пустоціне, — злеванаправа. Унутраная асіметрыя (дакранаецца месцаванні ўнутраных органаў) — вынік адбытага падчас эвалюцыі паваротуракавіны на 180° (торсіі).


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==
Радок 13: Радок 14:


{{зноскі}}
{{зноскі}}

{{Бібліяінфармацыя}}


[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных]]
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных]]

Версія ад 20:50, 5 ліпеня 2019

Наземны слімак (Stylommatophora).

Слімак — агульнаўжывальная назва бруханогіх малюскаў, якія валодаюць вонкавай ракавінай (лат. Gastropoda). Бруханогіх малюскаў з рудыментарнай ракавінай ці тых, якія страцілі поўнасцю яе, называют смаўжамі.[1] Паколькі большасць бруханогіх валодае ракавінай, слімакамі часта называюць усіх прадстаўнікоў класа.

Будова слімака

У целе слімака вылучаюць галаву, нагу і унутраносны мяшок, ад якога адыходзіць мантыйная зморшчына.

Слімакі перасоўваюцца на ніжняй паверхні нагі (падэшве), праганяючы па яе даўжыні волны мышачных скарачэнняў. Акрамя таго, эпітэлій нагі выдзяляе вялікую колькасць слізі, якая спрыяе лепшаму коўзанню па паверхні субстрату. Мелкія слімакі здольныя рухацца пры дапамозе біцця раснічак.

Унутраносны мяшок заключаны ў вапнавую ракавіну, якая выдзяляецца мантыяй, якая закручана ў спіраль ці мае форму каўпака (марскія і прэснаводныя сподачкі). Будова гэтага аддзела цела парушыць білатэральную сіметрыю арганізма. Знешняя асіметрыя характарызуе толькі частку прадстаўнікоў. Яна бывае абумоўлена турбаспіральнай (закручанай у трох вымярэннях) формай ракавіны, а таксама кірункам току вады, што прыносіць кісларод і хімічныя сігналы да жабраў і органаў пачуццяў, што знаходзяцца ў мантыйнай пустоціне, — злеванаправа. Унутраная асіметрыя (дакранаецца месцаванні ўнутраных органаў) — вынік адбытага падчас эвалюцыі паваротуракавіны на 180° (торсіі).

Крыніцы

  • Вэстхайдэ Ст., Рыгер Р. Ад найпрасцейшых да малюскаў і артрапод // Заалогія беспазваночных. = Spezielle Zoology. Teil 1: Einzeller und Wirbellose Tiere / пер. з ім. Аб. Н. Бёлінг, З. М. Ляпкова, А. Ст. Міхееў, Аб. Г. Манылаў, А. А. Аскольскі, А. Ст. Філіпава, А. Ст. Чэсуноў; пад рэд. А. Ст. Часунова. — М.: Таварышаванне навуковых выданняў КМК, 2008. — Т. 1. — iv+512+iv з. — 1000 экз. — ISBN 978-5-87317-491-1.

Зноскі

  1. Жывёльны свет: Тэматычны слоўнік. Менск: Беларуская навука, 1999. ISBN 985-08-0185-9