Зарніца звычайная: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Народныя назвы: у крыніцы са зноскі назвы на рускай мове, а сюды проста перакладзены, так не робіцца
Радок 41: Радок 41:
== Народныя назвы ==
== Народныя назвы ==
* Блашынец, чысцец, загіб, каровіна масла, матачнік, размарын палявы, смолка<ref name="epb2" />.
* Блашынец, чысцец, загіб, каровіна масла, матачнік, размарын палявы, смолка<ref name="epb2" />.
* Жабернік, зарніца, леннік звычайны<ref name="plnt">{{Плантарыум|22951|Льнянка обыкновенная — Linaria vulgaris}}{{ref-ru}}
</ref>.


{{зноскі}}
{{зноскі}}

Версія ад 01:15, 13 ліпеня 2019

Зарніца звычайная
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Linaria vulgaris Mill., (1753)


Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  33216
NCBI  43171
EOL  467241
GRIN  t:102290
IPNI  805039-1
TPL  kew-2498895

Зарні́ца звычайная, лянок[3] (Linaria vulgaris) — від кветкавых раслін з роду Зарніца (Linaria) сямейства Трыпутнікавыя (Plantaginaceae).

Батанічнае апісанне

Шматгадовая травяністая расліна са стрыжнёвым коранем з доўгімі паўзучымі адросткамі. Сцябло вышынёй 30—60 см, прамастаячае, простае або галінастае. На сцябле густое лісце, сядзячае, лінейна-ланцэтнае або лінейнае, завостранае, з адной або трыма жылкамі. Кветкі светла-жоўтага колеру, з яркай аранжавай плямай на на ніжняй губе. Плод — каробачка.

Распаўсюджанне і экалогія

Зарніца — звычайная расліна на тэрыторыі Еўропы і Азіі. Расце ў барах і на пясчаных месцах лясной зоны, як пустазелле на палях, засмечаных месцах, каля дарог, па канавах. Цвіце ў чэрвені — верасні.

Расліна ядавітая (алкалоід пеганін).

Выкарыстанне

Лекавая расліна. Выкарыстоўваецца ў якасці слабільнага, мачагоннага, процігліснага і абязбольваючага сродку[3].

Народныя назвы

  • Блашынец, чысцец, загіб, каровіна масла, матачнік, размарын палявы, смолка[3].

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. а б в Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 337.

Літаратура

Спасылкі