Лявон Заяц: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, перанесена: РЛ|1|0 → РЛ|1|, РЛ|3|2 → РЛ|3-2|, Маракоў|РЛ → Маракоў/Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы… (2), выдалена: |РЛ1-3 з дапамогай AWB
Радок 6: Радок 6:
Скончыў [[Пецярбургскі ўніверсітэт]]. У 1914—1916 гг. — кантралёр [[Віленскае акцызнае ўпраўленне|Віленскага акцызнага ўпраўлення]], у 1916—1917 гг. — працаваў у [[Горад Мінск|Мінску]] ва [[Усерасійскі саюз земстваў і гарадоў|Усерасійскім земсаюзе]]. Член партыі беларускіх эсэраў. На [[Першы Усебеларускі з'езд|1-м Усебеларускім з'ездзе]] 1917 абраны членам Рады. З лютага 1918 г. у складзе Народнага сакратарыята [[БНР]] — дзяржаўны кантралёр.
Скончыў [[Пецярбургскі ўніверсітэт]]. У 1914—1916 гг. — кантралёр [[Віленскае акцызнае ўпраўленне|Віленскага акцызнага ўпраўлення]], у 1916—1917 гг. — працаваў у [[Горад Мінск|Мінску]] ва [[Усерасійскі саюз земстваў і гарадоў|Усерасійскім земсаюзе]]. Член партыі беларускіх эсэраў. На [[Першы Усебеларускі з'езд|1-м Усебеларускім з'ездзе]] 1917 абраны членам Рады. З лютага 1918 г. у складзе Народнага сакратарыята [[БНР]] — дзяржаўны кантралёр.
[[File:Bnr4 130322.jpg|thumb|злева|Кіраўнікі беларускіх прадстаўніцтваў i місій у еўрапейскіх краінах. Сядзяць (злева направа): [[Яўген Ладноў]], [[Васіль Захарка]], [[Мікола Вяршынін (консул БНР)|Мікола Вяршынін]], Леанард Заяц; стаяць: [[Лявон Вітан-Дубейкаўскі]], [[Янка Чарапук]], [[Яўхім Бялевіч]]. Кастрычнік [[1919]] г. ([[БДАМЛіМ]]).]]
[[File:Bnr4 130322.jpg|thumb|злева|Кіраўнікі беларускіх прадстаўніцтваў i місій у еўрапейскіх краінах. Сядзяць (злева направа): [[Яўген Ладноў]], [[Васіль Захарка]], [[Мікола Вяршынін (консул БНР)|Мікола Вяршынін]], Леанард Заяц; стаяць: [[Лявон Вітан-Дубейкаўскі]], [[Янка Чарапук]], [[Яўхім Бялевіч]]. Кастрычнік [[1919]] г. ([[БДАМЛіМ]]).]]
[[File:Дыпламатычны пашпарт Леанарда Зайца, дзяржаўнага кантралёра Рады БНР. 1920.jpg|thumb|Дыпламатычны пашпарт Леанарда Зайца, дзяржаўнага кантралёра Рады БНР. 1920]]

9 лютага 1919 года прыняў удзеў у зарганізаваным Луцкевічам сходзе беларускіх арганізацыяў, на якім была прынятае рашэнне, каб пачаць перамовы з польскім урадам наконт утварэння польска-беларускай федерацыі. Умовай мела быць прызнанне польскім бокам Савету Міністраў БНР як афіцыйнага ўраду Беларусі, аднак польскі ўрад гэтага не зрабіў<ref>Dorota Michaluk: Białoruska Republika Ludowa 1918—1920. U podstaw białoruskiej państwowości. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010, s. 292—293. ISBN 978-83-231-2484-9.</ref>
9 лютага 1919 года прыняў удзеў у зарганізаваным Луцкевічам сходзе беларускіх арганізацыяў, на якім была прынятае рашэнне, каб пачаць перамовы з польскім урадам наконт утварэння польска-беларускай федерацыі. Умовай мела быць прызнанне польскім бокам Савету Міністраў БНР як афіцыйнага ўраду Беларусі, аднак польскі ўрад гэтага не зрабіў<ref>Dorota Michaluk: Białoruska Republika Ludowa 1918—1920. U podstaw białoruskiej państwowości. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010, s. 292—293. ISBN 978-83-231-2484-9.</ref>



Версія ад 09:30, 28 ліпеня 2019

Лявон Заяц
Лявон Заяц, 1919 г.
Лявон Заяц, 1919 г.
Род дзейнасці палітык, службовая асоба, публіцыст, мемуарыст, дыпламат
Дата нараджэння 19 лютага (3 сакавіка) 1890
Месца нараджэння
Дата смерці 23 верасня 1935(1935-09-23) (45 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
  • невядома
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Партыя
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах

Лявон Язэпавіч (Леанард Іосіфавіч) Заяц (сакавік 1890, в. Даўгінава Вілейскага пав. Віленскай губерні, цяпер Вілейскі раён Мінскай вобласці — 23 верасня 1935, Уфа, НКУС) — беларускі палітычны і грамадскі дзеяч, публіцыст, мемуарыст.

Біяграфія

Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт. У 1914—1916 гг. — кантралёр Віленскага акцызнага ўпраўлення, у 1916—1917 гг. — працаваў у Мінску ва Усерасійскім земсаюзе. Член партыі беларускіх эсэраў. На 1-м Усебеларускім з'ездзе 1917 абраны членам Рады. З лютага 1918 г. у складзе Народнага сакратарыята БНР — дзяржаўны кантралёр.

Кіраўнікі беларускіх прадстаўніцтваў i місій у еўрапейскіх краінах. Сядзяць (злева направа): Яўген Ладноў, Васіль Захарка, Мікола Вяршынін, Леанард Заяц; стаяць: Лявон Вітан-Дубейкаўскі, Янка Чарапук, Яўхім Бялевіч. Кастрычнік 1919 г. (БДАМЛіМ).
Дыпламатычны пашпарт Леанарда Зайца, дзяржаўнага кантралёра Рады БНР. 1920

9 лютага 1919 года прыняў удзеў у зарганізаваным Луцкевічам сходзе беларускіх арганізацыяў, на якім была прынятае рашэнне, каб пачаць перамовы з польскім урадам наконт утварэння польска-беларускай федерацыі. Умовай мела быць прызнанне польскім бокам Савету Міністраў БНР як афіцыйнага ўраду Беларусі, аднак польскі ўрад гэтага не зрабіў[1]

Пасля расколу Рады БНР 13.12.1919 загадчык канцылярыі і дзяржаўны сакратар у Народнай Радзе БНР. Удзельнік 2-й Усебеларускай канферэнцыі 1925 г. ў Берліне, дзе прызнаў Мінск адзіным цэнтрам нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння Беларусі.

У 1925 г. вярнуўся ў Мінск. Да арышту працаваў кансультант-інспектарам бюджэтнага ўпраўлення наркамата фінансаў БССР. Падпаў пад «чыстку апарату», звольнены і 19 ліпеня 1930 г. арыштаваны ДПУ БССР па справе «Саюза вызвалення Беларусі». 10 красавіка 1931 г. асуджаны як «член контр­рэвалюцыйнай арганізацыі» і за «антысавецкую агітацыю», сасланы на 5 гадоў ва Уфу. 25 ліпеня 1935 г. паўторна арыштаваны абласным упраўленнем НКУС СССР. Памёр у турме ў час следства. Рэабілітаваны ВС БССР 10 чэрвеня 1988 г.

Аўтар публіцыстычных артыкулаў і ўспамінаў пра дзеячаў беларускай культуры.

Зноскі

  1. Dorota Michaluk: Białoruska Republika Ludowa 1918—1920. U podstaw białoruskiej państwowości. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010, s. 292—293. ISBN 978-83-231-2484-9.

Бібліяграфія

  • Максім Багдановіч // Шлях паэта: Зборнік успамінаў і біяграфічных матэрыялаў пра Максіма Багдановіча. Мн., 1975.

Літаратура

Спасылкі