Зыгмунт Серакоўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 26: Радок 26:
== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
[[Выява:Z Sierakowski 1863.jpg|thumb|злева|Зігмунд Серакоўскі]]
[[Выява:Z Sierakowski 1863.jpg|thumb|злева|Зігмунд Серакоўскі]]
Сын Ігната і Фартунаты.


Вучыўся ў [[Пецярбургскі універсітэт|Пецярбургскім універсітэце]], але за ўдзел у падпольных патрыятычных гуртках быў высланы салдатам у [[Арэнбургскі корпус]], дзе пасябраваў з [[Тарас Шаўчэнка|Тарасам Шаўчэнкам]]. Вярнуўшыся па амністыі ў сталіцу імперыі, скончыў [[Акадэмія Генеральнага штаба|Акадэмію Генеральнага штаба]]. Зблізіўся з рускімі рэвалюцыянерамі [[М. Дабралюбаў|М. Дабралюба]]вым, [[М. Чарнышэўскі]]м. У [[1857]] стварыў у [[Горад Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]] рэвалюцыйную суполку афіцэраў, сябрамі якой былі і браты [[Каліноўскія]]. Падчас замежных падарожжаў сустракаўся з [[А. Герцэн]]ам, [[М. Агароў|М. Агаровым]], [[Дж. Гарыбальдзі]].
Вучыўся ў [[Пецярбургскі універсітэт|Пецярбургскім універсітэце]], але за ўдзел у падпольных патрыятычных гуртках быў высланы салдатам у [[Арэнбургскі корпус]], дзе пасябраваў з [[Тарас Шаўчэнка|Тарасам Шаўчэнкам]]. Вярнуўшыся па амністыі ў сталіцу імперыі, скончыў [[Акадэмія Генеральнага штаба|Акадэмію Генеральнага штаба]]. Зблізіўся з рускімі рэвалюцыянерамі [[М. Дабралюбаў|М. Дабралюбавым]], [[М. Чарнышэўскі]]м. У [[1857]] стварыў у [[Горад Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]] рэвалюцыйную суполку афіцэраў, сябрамі якой былі і браты [[Каліноўскія]]. Падчас замежных падарожжаў сустракаўся з [[А. Герцэн]]ам, [[М. Агароў|М. Агаровым]], [[Дж. Гарыбальдзі]].


З пачаткам паўстання пакінуў службу ў царскай арміі, і разгарнуў ваенныя дзеянні інсургентаў на [[Ковеншчына|Ковеншчын]]е. У канцы красавіка 1863 г. паўстанцы Серакоўскага былі разбітыя пад мястэчкам [[Біржы]], сам ён быў паранены і захоплены ў палон. Павешаны на [[Лукішская плошча|Лукішскай плошч]]ы ў Вільні.
З пачаткам паўстання пакінуў службу ў царскай арміі, і разгарнуў ваенныя дзеянні інсургентаў на [[Ковеншчына|Ковеншчыне]]. У канцы красавіка 1863 г. паўстанцы Серакоўскага былі разбітыя пад мястэчкам [[Біржы]], сам ён быў паранены і захоплены ў палон. Павешаны на [[Лукішская плошча|Лукішскай плошчы]] ў Вільні.


Месца пахавання доўгі час заставалася невядомым. У 2017 годзе літоўскія археолагі пасля апоўзня на гары Гедыміна ў Вільнюсе знайшлі магілу мужчыны са звязанымі ззаду рукамі і з залатым пярсцёнкам на пальцы з выгравіраваным на ім надпісам па-польску «Zygmónt Apolonija 11 Sierpnia / 30 Lipca 1862 r.», які дазволіў індэнтыфікаваць яго як Зыгмунта Серакоўскага (Апалонія  — імя ягонай жонкі)<ref>[https://nn.by/?c=ar&i=194752 Пярсцёнак Серакоўскага, знойдзены на гары Гедыміна ФОТАФАКТ]</ref>. Акрамя таго, вядома, што Серакоўскі быў паранены ў спіну, такое ж пашкоджанне мелася ў пахаванага мужчыны, дадатковы было праведзена параўнанне чэрапа з фотаздымкамі<ref name="svaboda">[https://www.svaboda.org/a/29847199.html Як расейцы пахавалі Кастуся Каліноўскага: рукі зьвязаныя за сьпінай, цела засыпанае вапнай. ФОТА]</ref>.
== Сям'я ==

== Сям’я ==
Жонка З. І. Серакоўскага — [[Апалонія з Далеўскіх]], сястра [[Цітус Далеўскі|Цітуса]], [[Францішак Далеўскі|Францішка]] і [[Канстанцін Далеўскі|Канстанціна]], таксама ўдзельнікаў Паўстання.
Жонка З. І. Серакоўскага — [[Апалонія з Далеўскіх]], сястра [[Цітус Далеўскі|Цітуса]], [[Францішак Далеўскі|Францішка]] і [[Канстанцін Далеўскі|Канстанціна]], таксама ўдзельнікаў Паўстання.



Версія ад 11:08, 8 верасня 2019

Сігізмунд Серакоўскі
польск.: Zygmunt Sierakowski
Серакоўскі ў вязніцы (1863)
Серакоўскі ў вязніцы (1863)
Род дзейнасці ваенны
Дата нараджэння 18 (30) мая 1826(1826-05-30)
Месца нараджэння
Дата смерці 15 (27) чэрвеня 1863(1863-06-27) (37 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Падданства  Расійская імперыя
Жонка Апалонія з Далеўскіх[d]
Альма-матар
Бітвы/войны
Узнагароды і прэміі
крыж Незалежнасці з мячамі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зігмунт (Зыгмунт, Зыгмунд) Ігнатавіч Серакоўскі (18 (30) мая 1826, с. Лісавое, Валынь — 15 (27) чэрвеня 1863, Вільня; Псеўданім: Даленга) — капітан расійскага Генштаба, супрацоўнік часопісаў «Колокол» і «Современник», адзін з кіраўнікоў паўстання 1863—1864 гадоў.

Біяграфія

Зігмунд Серакоўскі

Сын Ігната і Фартунаты.

Вучыўся ў Пецярбургскім універсітэце, але за ўдзел у падпольных патрыятычных гуртках быў высланы салдатам у Арэнбургскі корпус, дзе пасябраваў з Тарасам Шаўчэнкам. Вярнуўшыся па амністыі ў сталіцу імперыі, скончыў Акадэмію Генеральнага штаба. Зблізіўся з рускімі рэвалюцыянерамі М. Дабралюбавым, М. Чарнышэўскім. У 1857 стварыў у Санкт-Пецярбургу рэвалюцыйную суполку афіцэраў, сябрамі якой былі і браты Каліноўскія. Падчас замежных падарожжаў сустракаўся з А. Герцэнам, М. Агаровым, Дж. Гарыбальдзі.

З пачаткам паўстання пакінуў службу ў царскай арміі, і разгарнуў ваенныя дзеянні інсургентаў на Ковеншчыне. У канцы красавіка 1863 г. паўстанцы Серакоўскага былі разбітыя пад мястэчкам Біржы, сам ён быў паранены і захоплены ў палон. Павешаны на Лукішскай плошчы ў Вільні.

Месца пахавання доўгі час заставалася невядомым. У 2017 годзе літоўскія археолагі пасля апоўзня на гары Гедыміна ў Вільнюсе знайшлі магілу мужчыны са звязанымі ззаду рукамі і з залатым пярсцёнкам на пальцы з выгравіраваным на ім надпісам па-польску «Zygmónt Apolonija 11 Sierpnia / 30 Lipca 1862 r.», які дазволіў індэнтыфікаваць яго як Зыгмунта Серакоўскага (Апалонія  — імя ягонай жонкі)[1]. Акрамя таго, вядома, што Серакоўскі быў паранены ў спіну, такое ж пашкоджанне мелася ў пахаванага мужчыны, дадатковы было праведзена параўнанне чэрапа з фотаздымкамі[2].

Сям’я

Жонка З. І. Серакоўскага — Апалонія з Далеўскіх, сястра Цітуса, Францішка і Канстанціна, таксама ўдзельнікаў Паўстання.

Пахаванне

У ліпені 2017 года падчас раскопак на гары Гедыміна ў Вільні былі знойдзеныя парэшткі 20 чалавек. На правай руцэ аднаго з пахаваных археолагі ўбачылі залаты пярсцёнах. На ўнутраным баку яго было напісана: «Zygmunt Apolonija 11 Sierpnia / 30 Lipca 1862 r.» Такім чынам, гэтыя парэшткі належаць верагодна Зігмунту Серакоўскаму[3].

Зноскі

Спасылкі