Людвік Тышкевіч: Розніца паміж версіямі

Людвік Тышкевіч
Людвік Тышкевіч
	польск.: Ludwik Skumin Tyszkiewicz
	; Людвік Тышкевіч. Партрэт Іозэфа Грасі, 1794
	; Герб «Ляліва»
Вялікі маршалак літоўскі
	1793 — 1795
Папярэднік	Ігнацы Патоцкі
Пераемнік	пасада скасавана
Віленскі губернскі маршалак
	1795 — 1801
Папярэднік	няма (пасада створана)
Пераемнік	Міхал Геранім Бжастоўскі
Нараджэнне	1748
Смерць	26 чэрвеня 1808
Род	Тышкевічы
Бацька	Юзаф Тышкевіч
Маці	Ганна Пацей
Жонка	Канстанцыя Панятоўская
Дзеці	Ганна
Член у	Таргавіцкая канфедэрацыя;
Дзейнасць	дыпламат
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Званне	генерал-ад’ютант
Ордэн Белага арла	Ордэн Святога Станіслава
Ордэн Святога Андрэя Першазванага	Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 10:17, 14 верасня 2019

Людвік Тышкевіч (1748 — 26 чэрвеня 1808) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Генерал-ад’ютант (з 1772), пісар вялікі літоўскі (1775—1780), гетман польны літоўскі (з 1780), падскарбі вялікі літоўскі (з 1791) і маршалак вялікі літоўскі (з 1793). Кавалер ордэнаў Белага Арла (1776)^[1] Святога Станіслава (1778), а таксама расійскіх Андрэя Першазванага (1787) і Аляксандра Неўскага (1787)^[2].

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Тышкевічаў герба «Ляліва», сын Юзафа і Ганны з Пацеяў.

У 1778 абіраўся маршалкам сойма. У вайну Расіі з Рэччу Паспалітай, на сходзе 23 ліпеня 1792 падтрымаў прапанову караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага пра яго далучэнне да Таргавіцкай канфедэрацыі, што пазней зрабіў сам. У 1795 узначаліў дэпутацыю Вялікага Княства Літоўскага да расійскай імператрыцы Кацярыны II.

Атрымаў у спадчыну ад стрыечнай бабулі Саламеі Радзівіл маёнтак у Гародне, пры ім тут была ўзведзена рэзідэнцыя і сфармаваўся сядзібна-паркавы ансамбль. У 1792 збудаваў палац у Варшаве.

У 1775 парадніўся з паноўным родам Панятоўскіх, узяўшы шлюб з дачкой Казіміра Канстанцыяй Панятоўскай. Быў апошнім мужчынскім прадстаўніком галіны Скумінаў-Тышкевічаў.

Зноскі

↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.
↑ Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.

[1] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.

[2] Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.

[1]

[2]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-{{Цёзкі2|Тышкевіч}}
 {{Шляхціч
 |беларускае імя=Людвік Тышкевіч
@@ Радок 52: / Радок 51: @@
 |Rodovid=
 }}
+{{Цёзкі2|Тышкевіч}}
-'''Людвік Тышкевіч''' ([[1748]] — {{ДС|26|6|1808}}) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Генерал-ад'ютант (з [[1772]]), [[пісар вялікі літоўскі]] ([[1775]]—[[1780]]), [[гетман польны літоўскі]] (з [[1780]]), [[падскарбі вялікі літоўскі]] (з [[1791]]) і [[маршалак вялікі літоўскі]] (з [[1793]]). Кавалер ордэнаў [[Ордэн Белага Арла|Белага Арла]] ([[1776]])<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.</ref> [[Ордэн Святога Станіслава|Святога Станіслава]] ([[1778]]), а таксама расійскіх [[Ордэн Андрэя Першазванага|Андрэя Першазванага]] ([[1787]]) і [[Ордэн Аляксандра Неўскага|Аляксандра Неўскага]] ([[1787]])<ref>Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.</ref>.
+'''Людвік Тышкевіч''' ([[1748]] — {{ДС|26|6|1808}}) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Генерал-ад’ютант (з [[1772]]), [[пісар вялікі літоўскі]] ([[1775]]—[[1780]]), [[гетман польны літоўскі]] (з [[1780]]), [[падскарбі вялікі літоўскі]] (з [[1791]]) і [[маршалак вялікі літоўскі]] (з [[1793]]). Кавалер ордэнаў [[Ордэн Белага Арла|Белага Арла]] ([[1776]])<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008. — Warszawa, 2008. S. 218.</ref> [[Ордэн Святога Станіслава|Святога Станіслава]] ([[1778]]), а таксама расійскіх [[Ордэн Андрэя Першазванага|Андрэя Першазванага]] ([[1787]]) і [[Ордэн Святога Аляксандра Неўскага|Аляксандра Неўскага]] ([[1787]])<ref>Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула. — М., 2005, С. 159.</ref>.
 == Біяграфія ==
@@ Радок 60: / Радок 59: @@
 У [[1778]] абіраўся маршалкам сойма. У [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 года|вайну Расіі з Рэччу Паспалітай]], на сходзе [[23 ліпеня]] [[1792]] падтрымаў прапанову караля і вялікага князя [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] пра яго далучэнне да [[Таргавіцкая канфедэрацыя|Таргавіцкай канфедэрацыі]], што пазней зрабіў сам. У [[1795]] узначаліў дэпутацыю [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] да расійскай імператрыцы [[Кацярына II|Кацярыны II]].
-Атрымаў у спадчыну ад стрыечанай бабулі [[Саламея Радзівіл|Саламеі Радзівіл]] маёнтак у [[Пагародна|Гародне]], пры ім тут была ўзведзена рэзідэнцыя і сфармаваўся сядзібна-паркавы ансамбль. У [[1792]] збудаваў [[Палац Тышкевічаў, Варшава|палац]] у [[Варшава|Варшаве]].
+Атрымаў у спадчыну ад стрыечнай бабулі [[Саламея Радзівіл|Саламеі Радзівіл]] маёнтак у [[Пагародна|Гародне]], пры ім тут была ўзведзена рэзідэнцыя і сфармаваўся сядзібна-паркавы ансамбль. У [[1792]] збудаваў [[Палац Тышкевічаў, Варшава|палац]] у [[Варшава|Варшаве]].
 У [[1775]] парадніўся з паноўным родам [[Панятоўскія|Панятоўскіх]], узяўшы шлюб з дачкой [[Казімір Панятоўскі|Казіміра]] [[Канстанцыя Панятоўская|Канстанцыяй Панятоўскай]]. Быў апошнім мужчынскім прадстаўніком галіны Скумінаў-Тышкевічаў.
 {{зноскі}}
 {{Wikidata/Ancestors}}
 {{Падскарбіі вялікія літоўскія}}