Іштван V: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
-Катэгорыя:Памерлі ў 1272 годзе; -Катэгорыя:Асобы; -Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1239 годзе using HotCat, афармленне |
→Гл. таксама: афармленне |
||
Радок 53: | Радок 53: | ||
{{end box}} |
{{end box}} |
||
{{Кіраўнікі Венгрыі}} |
{{Кіраўнікі Венгрыі}} |
||
{{Wikidata/Ancestors}} |
|||
{{Бібліяінфармацыя}} |
|||
{{стыль}} |
{{стыль}} |
Версія ад 11:05, 16 кастрычніка 2019
Іштван V | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
V. István | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Бела IV | ||||||
Пераемнік | Ласла IV Кун | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Бела IV | ||||||
Пераемнік | Пржэмысл Отакар II | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
18 кастрычніка 1239 |
||||||
Смерць |
6 жніўня 1272 (32 гады)
|
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Арпады | ||||||
Бацька | Бела IV | ||||||
Маці | Марыя Ласкарына | ||||||
Жонка | каля Лізавета Куманская[d][2] | ||||||
Дзеці | Лізавета Венгерская[d][3], Кацярына Венгерская[d][3], Марыя Венгерская[d], Ганна Венгерская[d], Ласла IV Кун[d] і Андрэй[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, манарх | ||||||
Навуковая дзейнасць | |||||||
Навуковая сфера | гісторыя[1] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іштван (Стэфан) V (венг.: V. István, харв.: Stjepan V, славацк.: Štefan V) (каля 18 кастрычніка 1239, Буда, Венгрыя — 6 жніўня 1272, Востраў Кшэпель, Венгрыя) — кароль Венгрыі ў 1246—1272 гг.
Першыя гады
Ён быў старэйшым сынам венгерскага караля Белы IV і каралевы, Марыі Ласкарыны, дачкі Імператара Нікеі Феадора I Ласкарыса. На другім годзе пасля яго нараджэння, 11 красавіка 1241, мангольскія войскі разбілі армію яго бацькі ў бітве рацэ Шаё. Пасля прайгранай бітвы каралеўская сям’я вымушана была бегчы да Трау, добра ўмацаванага горада ў Далмацыі. Яны змаглі вярнуцца ў Венгрыю толькі пасля нечаканага сыходу сіл манголаў з Еўропы.
Малодшы Кароль Венгрыі
У 1246 годзе Іштван быў каранаваны як малодшы Кароль Венгрыі, і яго бацька даручыў яму кіраванне Харватыяй, Славоніяй і Далмацыяй, але гэтымі трыма абласцямі дэ-факта кіраваў Бан Стэфан Гут-Келед. Бацька Іштвана, спрабуючы ўціхамірыць моцнае племя язычнікаў полаўцаў-куманаў, арганізваў шлюб Іштвана (прыблізна ў 1253 годзе), з Элізабет, дачкой хана куманаў Кётэна.
У 1257 годзе Іштван запатрабаваў ад свайго бацькі, каб ён падзяліў каралеўства паміж імі, пасля чаго сабраў армію для барацьбы супраць старэйшага караля. Нарэшце, у 1258 годзе кароль Бела IV быў вымушаны саступіць яму кіраванне Трансільваніяй.
Герцаг Штырыі
Іштван прыняў удзел у ваеннай кампаніі свайго бацькі супраць штырыйцаў, якія паўсталі супраць кіравання венгерскага караля ў 1258 годзе. Пасля паспяховай кампаніі Кароль Бела IV прызначыў яго герцагам Штырыі.
Яго кіраванне, аднак, было непапулярна сярод яго новых падданых, і яны паўсталі супраць яго пры падтрымцы Караля Багеміі Отакара II. Іштван і яго бацька пачалі напад на землі Отакара II, але іх войскі былі разбіты 12 ліпеня 1260 года ў бітве пры Кроісенбруне. Пасля бітвы два караля Венгрыі саступілі герцагства Штырыя Каралю Багеміі, падпісаўшы мір у Пожані (славац. Браціслава).
Гл. таксама
Стыль артыкула неэнцыклапедычны або парушае нормы літаратурнай беларускай мовы. |