Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў: Розніца паміж версіямі

Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў
Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў
	руск.: Михаил Матвеевич Херасков
Род дзейнасці	мовазнавец, паэт, драматург, пісьменнік
Дата нараджэння	25 кастрычніка (5 лістапада) 1733[…] ці 5 лістапада 1733
Месца нараджэння	Пераяслаў, Пераяслаўскі полк Войска Запарожскага[d], Гетманшчына;
Дата смерці	27 верасня (9 кастрычніка) 1807[…] (73 гады) ці 9 кастрычніка 1807 (73 гады)
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[…];
Месца пахавання	Данскія могілкі[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Бацька	Matvey Kheraskov[d]
Маці	Anna Drutskaya-Sokolinskaya[d]
Жонка	Elizabeth V. Kheraskov[d]
Месца працы	Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт;
Альма-матар	Першы кадэцкі корпус[d];
Член у	Леапальдзіна;
Узнагароды і прэміі
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 10:51, 4 лістапада 2019

Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў (5 лістапада 1733, Пераяслаў — 9 кастрычніка 1807) — рускі пісьменнік.

Біяграфія

Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у Пецярбургу (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар Маскоўскага ўніверсітэта. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне Іванам IV Казанскага ханства. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795).

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4239850"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a>
↑ ^а ^б Херасков, Михаил Матвеевич // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1901. — Т. 21. — С. 309–318.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1963546"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175491"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21753906"></a>
↑ ^а ^б Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 3: Р—Я / под ред. А. М. Панченко — СПб.: Наука, 2010. — ISBN 978-5-02-025203-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q109277660"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4344457"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q248326"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110027715"></a>
↑ Н. К—ка Херасков, Михаил Матвеевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXVII. — С. 156–157.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892985"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21753905"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4233491"></a>

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2.

[_4eec6ddb25d50790-1] а ^б ^в ^г Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4239850"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a>

[_4462823ba6788005-2] а ^б Херасков, Михаил Матвеевич // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1901. — Т. 21. — С. 309–318.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1963546"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175491"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21753906"></a>

[_eb0e552b9bee34fb-3] а ^б Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 3: Р—Я / под ред. А. М. Панченко — СПб.: Наука, 2010. — ISBN 978-5-02-025203-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q109277660"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4344457"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q248326"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110027715"></a>

[_8f7097a7dacb89c7-4] Н. К—ка Херасков, Михаил Матвеевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXVII. — С. 156–157.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892985"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21753905"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4233491"></a>

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Асоба}}
-'''Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў''' ({{ДН|5|11|1733}}, [[Пераяслаў-Хмяльніцкі]] — {{ДС|9|10|1807}}) — рускі [[пісьменнік]].
+'''Міхаіл Мацвеевіч Хераскаў''' ({{ДН|5|11|1733}}, [[Пераяслаў]] — {{ДС|9|10|1807}}) — рускі [[пісьменнік]].
 == Біяграфія ==
-Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у [[горад Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]] (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскага ўніверсітэта]]. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне [[Іван IV Грозны|Іванам IV]] [[Казанскае ханства|Казанскага ханства]]. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795).
+Скончыў Сухапутны шляхецкі корпус у [[Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]] (1751). У 1763—1802 (з перапынкамі) дырэктар, потым куратар [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскага ўніверсітэта]]. У творчасці Хераскава — буйнейшага прадстаўніка расійскага класіцызму — абазначыўся рух да сентыменталізму. Эпічная паэма «Расіяда» (1779) — пра заваяванне [[Іван IV Грозны|Іванам IV]] [[Казанскае ханства|Казанскага ханства]]. Лірыка Хераскава разнастайная па жанрах, медытатыўная, прапаведае ўмеранасць, ціхае жыццё на прыродзе. Аўтар філасофска-павучальных раманаў «Нума Памплій, або Працвітаючы Рым» (1768), «Кадм і Гармонія» (1786), трагедыі «Венецыянская манахіня» (1758), камедыі «Ненавіснік» (1779), паэм «Храм Славы» (1761), «Сусвет» (1790) і «Пілігрымы» (1795).
 {{зноскі}}