Карлавіцкі кангрэс (1698—1699): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
вікіфікацыя |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычнае выдаленне шаблонаў стабаў |
||
Радок 8: | Радок 8: | ||
У дадатак [[24 студзеня]] [[1699]] г. было заключана расійска-турэцкае перамір’е на 2 гады з захаваннем за бакамі таго, што яны мелі (у тым ліку г. [[Азоў]] застаўся пад уладай [[Расія|Расіі]]). |
У дадатак [[24 студзеня]] [[1699]] г. было заключана расійска-турэцкае перамір’е на 2 гады з захаваннем за бакамі таго, што яны мелі (у тым ліку г. [[Азоў]] застаўся пад уладай [[Расія|Расіі]]). |
||
{{euro-hist-stub}} |
|||
{{Дагаворы Асманскай імперыі}} |
{{Дагаворы Асманскай імперыі}} |
Версія ад 22:43, 6 лістапада 2019
Карлавіцкі кангрэс 1698—1699 — перагаворы аб міры паміж краінамі — удзельніцамі «Свяшчэннай лігі» (Аўстрыя, Венецыянскай рэспублікай, Рэч Паспалітая, Расія) і Атаманскай Портай (Турцыя) пры пасрэдніцтве Англіі і Рэспублікі Злучаных правінцый у мястэчку Карлавіцы (цяпер г. Срэмскі-Карлаўцы, Сербія). Адбыўся ва ўмовах шэрагу ваенных паражэнняў Турцыі ў аўстра-турэцкіх войнах XVI—XVIII ст. і польска-турэцкіх войнах XVII ст. У выніку перагавораў падпісаны 3 асобныя двухбаковыя мірныя дагаворы.
Паводле дагавора ад 16 студзеня 1699 г. Рэч Паспалітая атрымала часць Правабярэжнай Украіны і Падолію з крэпасцю Камянец-Падольскі, вярнула Турцыі 6 раней занятых малдаўскіх гарадоў (Сарокі, Сачава і іншыя).
Паводле дагавораў ад 26 студзеня 1699 г. Аўстрыя атрымала Цэнтральную Венгрыю, Сяміграддзе (Трансільванію), Бачку (вобласць паміж рэкамі Ціса і Дунай), большую частку Славоніі і вярнула Турцыі правінцыю Тэмешва на р. Ціса.
Да Венецыі адышлі паўвостраў Марэя, 6 крэпасцей у Далмацыі і шэраг Іанічных астравоў.
У дадатак 24 студзеня 1699 г. было заключана расійска-турэцкае перамір’е на 2 гады з захаваннем за бакамі таго, што яны мелі (у тым ліку г. Азоў застаўся пад уладай Расіі).