Крышталяоптыка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычнае выдаленне шаблонаў стабаў |
|||
Радок 6: | Радок 6: | ||
* БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.529 |
* БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.529 |
||
{{opt-stub}} |
|||
{{Раздзелы оптыкі|state=expanded}} |
{{Раздзелы оптыкі|state=expanded}} |
||
Актуальная версія на 01:23, 7 лістапада 2019
Крышталяоптыка — навука, якая вывучае праходжанне святла праз крышталі і інш. анізатропныя асяроддзі. Сфарміравалася на стыку дзвюх навук — оптыкі і крышталяфізікі. Даследуе заканамернасці такіх з'яў як: палярызацыя святла, плеахраізм, падвойнае прамяняпераламленне, кручэнне плоскасці палярызацыі і інш.
На Беларусі ў інстытуце фізікі НАН РБ пад кіраўніцтвам Ф. І. Фёдарава распрацавана агульная тэорыя распаўсюджвання святла ў крышталях, дадзена рашэнне многіх прынцыповых задач.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн., 1999, С.529