Канцона

Канцо́на (італ.: canzone — песня) — сярэдневяковы інтымна-лірычны страфічны (звычайна на 3—7 строфаў) верш са складаным чаргаваннем доўгіх i кароткіх радкоў. У Дантэ, Петраркі, Бакача i інш. канцона сустракаецца выключна ў інтымнай лірыцы. У выніку сам тэрмін падчас ужываецца для назвы прысвечаных жанчыне вершаў, незалежна ад самой іх формы. Такія канцоны ў беларускай паэзіі ёсць ва У. Клішэвіча, М. Кавыля, Э. Акуліна.

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4.