Касцёл Святога Яна Хрысціцеля і кляштар дамініканцаў (Нясвіж): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{перанесці|Касцёл Святога Яна Хрысціцеля і кляштар дамініканцаў (Нясвіж)}} |
{{перанесці|Касцёл Святога Яна Хрысціцеля і кляштар дамініканцаў (Нясвіж)}} |
||
{{coord|53.2186765|N|26.6802867|E|display=title}} |
{{coord|53.2186765|N|26.6802867|E|display=title}} |
||
'''Кляштар [[дамініканцы|дамініканцаў]] у [[Нясвіж]]ы''' дзейнічаў у [[1672]]–[[1877]]. Мураваны трохнефавы касцёл св. Яна Хрысціцеля быў асвечаны ў 1680. У 1877 кляштар скасаваны, будынкі пераробленыя пад [[Нясвіжская настаўніцкая семінарыя|Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю]]. Пасля [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] разбураны.<ref>{{Крыніцы/ЭВКЛ|2}}</ref> |
'''Кляштар [[дамініканцы|дамініканцаў]] у [[Нясвіж]]ы''' дзейнічаў у [[1672]]–[[1877]]. Мураваны трохнефавы касцёл св. Яна Хрысціцеля быў асвечаны ў 1680. Да 1835 пры кляштары дзейнічала школа, у якой пачынаў вучобу, сярод іншых, [[Уладзіслаў Сыракомля]]. У 1877 кляштар скасаваны, будынкі пераробленыя пад [[Нясвіжская настаўніцкая семінарыя|Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю]]. Пасля [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] разбураны.<ref>{{Крыніцы/ЭВКЛ|2}}</ref> |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
Версія ад 16:41, 11 снежня 2019
 | Прапануецца перанесці ў Касцёл Святога Яна Хрысціцеля і кляштар дамініканцаў (Нясвіж). Магчыма, назва не адпавядае нормам мовы або правілам наймення артыкулаў у Вікіпедыі. Абмеркаваць перанос можна на старонцы размоў, старонцы Вікіпедыя:Да перайменавання. Старонку, здаецца, ўжо перайменавалі. Прыбраць шаблон. |
Кляштар дамініканцаў у Нясвіжы дзейнічаў у 1672–1877. Мураваны трохнефавы касцёл св. Яна Хрысціцеля быў асвечаны ў 1680. Да 1835 пры кляштары дзейнічала школа, у якой пачынаў вучобу, сярод іншых, Уладзіслаў Сыракомля. У 1877 кляштар скасаваны, будынкі пераробленыя пад Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю. Пасля Другой сусветнай вайны разбураны.[1]
Зноскі
- ↑ Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.