Удзельнік:Чаховіч Уладзіслаў/Лондан: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
clean up з дапамогай AWB
Тэг: Заменена
clean up з дапамогай AWB
Радок 1: Радок 1:
{{Каардынаты|53|55|52|паўночнае|27|37|42|усходняе|выяўленьне=загаловак}}
⚫
Агат — электрамэханічны завод
{{Кампанія
⚫
|назва = «Агат — электрамэханічны завод»
|арыгінальная_назва =
|лягатып =
|выява =
|тып = [[адкрытае акцыянэрнае таварыства]]
|лістынг =
|дэвіз = Прафэсіяналізм, адказнасьць, выніковасьць
|заснаваная = {{Дата пачатку|1|12|1952|1}}
|закрытая =
|заснавальнікі = Міністэрства суднабудаўнічай прамысловасьці СССР
|уласьнікі = [[Дзяржаўны ваенна-прамысловы камітэт Рэспублікі Беларусь]]<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Кантакты|спасылка=https://agat-emz.by/bel/kontakty/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>
|краіна = Беларусь
|разьмяшчэньне = Менск
|адрас = [[Першамайскі раён (Менск)|Першамайскі раён]], [[Валгаградзкая вуліца (Менск)|Валгаградзкая вул.]], д. 6<ref name="б"/>
|ключавыя постаці = Мікалай Балігатаў, Зьміцер Якаўцоў<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Кіраўніцтва|спасылка=https://agat-emz.by/bel/o-kompanii/rukovodstvo/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>
|галіна = [[прамысловасьць]]
|прадукцыя = электраабсталяваньне, радыёрэлейныя станцыі, перасоўныя вузлы сувязі
|паслугі =
|абарачэньне = {{Падзеньне}}16,114 млн [[Беларускі рубель|руб]]<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Аўдытарскія высновы па бухгальтарскай справаздачнасьці за 2018 г., бухгальтарскі балянс на 31 сьнежня 2018 г., справаздача аб прыбытках і стратах за студзень—сьнежань 2018 г.|спасылка=https://agat-emz.by/upload/iblock/c01/c019954d7803497f9dd74398afccf4d0.pdf|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|мова=ru|дата публікацыі=7 сакавіка 2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref> (2018 г.; $7,898 млн)<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Сярэднеўзважаны курс беларускага рубля ў адносінах да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2018 год (2,0402 за даляр)|спасылка=https://www.nbrb.by/bel/statistics/forexmarket/avrexrate|выдавец=[[Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь]]|дата публікацыі=1 студзеня 2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>
|апэрацыйны прыбытак = {{Падзеньне}}-3,428 млн руб (2018 г.; $-1,68 млн)
|чысты прыбытак = {{Падзеньне}}-4,668 млн руб (2018 г.; $-2,288 млн)
|лік супрацоўнікаў = 1000 (2019 г.)
|матчына кампанія = «[[Агат — сыстэмы кіраваньня]]»<ref name="б">{{Навіна|аўтар=|загаловак=Холдынг «Геаінфармацыйныя сыстэмы кіраваньня»|спасылка=https://agat.by/bel/o-nas/kholding/|выдавец=ААТ «Агат — сыстэмы кіраваньня»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>
|даччыныя кампаніі = «Санаторый Лазурны» ([[Ждановічы (Менскі раён)|Ждановічы]], Менскі раён)
|аўдытар = Аўдытарскі цэнтар «Эрудыт»
|сайт = [https://agat-emz.by/bel/ agat-emz.by/bel]
}}
'''«Ага́т — электрамэхані́чны заво́д»''' («Агат — ЭМЗ») — дзяржаўнае прамысловае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў сьнежні 1952 году ў якасьці заводу № 864.

Завод знаходзіцца ў [[Першамайскі раён (Менск)|Першамайскім раёне]] Менску па Валгаградзкай вуліцы, д. 6. Галаўная сядзіба месьціцца побач на [[Праспэкт Незалежнасьці (Менск)|праспэкце Незалежнасьці]], д. 117, корп. 3<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Рэквізыты|спасылка=https://agat-emz.by/bel/pokupatelyu/rekvizity/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>. На 2019 год прадпрыемства вырабляла для [[Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь]] і іншых вайсковых ведамстваў краіны: перасоўныя вузлы сувязі, радыёрэлейныя станцыі, 3 віды рухомых пунктаў кіраваньня — 1) летакамі, 2) радыёлякацыйнай [[рота]]й, 3) зэнітнай ракетнай [[Брыгада (войска)|брыгадай]]; машыны начальніка штаба [[дывізіён]]а, кантэйнэрныя [[фургон]]ы адмысловага прызначэньня, рулявыя машынкі, кросавыя і цепларэгуляваныя шафы, унівэрсальныя мачты, вымяральныя спадарожнікавыя блёкі і аптычныя стойкавыя кросы. На прадпрыемстве працавалі прадстаўніцтвы Міністэрстваў абароны Беларусі і Расеі. Таксама «Агат — электрамэханічны завод» пастаўляў электратэхніку на машынабудаўнічыя прадпрыемствы Беларусі<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=«Агат — электрамэханічны завод» ААТ|спасылка=https://vpk.gov.by/by/pradpryemstvy/ordena-pratso-naga-chyrvonaga-stsyaga-adkrytae-aktsyyanernae-tavarystva-agat-elektramekhanichny-zavo.html|выдавец=[[Дзяржаўны ваенна-прамысловы камітэт Рэспублікі Беларусь]]|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>: «[[Менскі аўтамабільны завод]]», «[[Менскі трактарны завод]]», «[[БелАЗ]]» (Жодзіна) і «[[Гомсельмаш]]». За мяжу пастаўкі ажыцьцяўляліся на 6 аўтазборачных прадпрыемстваў 4 краінаў Эўропы: у Вугоршчыну на «Хабі» (Кішкунгалаш, павет [[Бач-Кішкун (мэд’е)|Бач-Кішкун]]), Польшчу на «Пронар» ([[Нараў (Падляскае ваяводзтва)|Нарва]], Падляскае ваяводзтва), Украіну на «[[Крамянчуцкі аўтамабільны завод]]» ([[Палтаўская вобласьць]]) і Расею на «[[КамАЗ]]» ([[Набярэжныя Чаўны]], Татарстан), «Паўлаўскі аўтобус» ([[Ніжагародзкая вобласьць]]) і «Ўрал» (Міяс, [[Чалябінская вобласьць]]). На прадпрыемстве налічвалася 10 цэхоў: мэханічны, сьлясарна-каркасны, гальванічна-малярных пакрыцьцяў, зборачна-мантажны, інструмэнтальны, сродкаў мэханізацыі і аўтаматызацыі, рамонтна-мэханічны, электрычны, транспартны, сантэхнічных і вэнтыляцыйных сыстэмаў<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Аб кампаніі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/o-kompanii/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>. На 2019 на прадпрыемстве працавала 1000 чалавек, зь іх 728 пражывала ў 3 інтэрнатах заводу. Звыш 41% супрацоўнікаў мелі вышэйшую і [[Сярэдняя спэцыяльная адукацыя|сярэднюю спэцыяльную адукацыю]]. [[Моладзь]] складала звыш 30% працаўнікоў<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Сацыяльная палітыка|спасылка=https://agat-emz.by/bel/o-kompanii/rabota-v-kompanii/sotsialnaya-politika/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>.

== Вырабы ==
На 2019 год ААТ «Агат — электрамэханічны завод» вырабляла:
* [[сьвятлодыёд]]ныя таблё-паказальнікі маршрутаў для аўтобусаў, трамваяў і [[цягнік]]оў<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Камплекты паказальнікаў маршрутаў (Таблё)|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/kamaz_bel/7577/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 2 віды рычагоў — 1) пераключэньня дыяпазонаў [[рэдуктар]]а на трактарах «[[Беларусь (трактар)|Беларус]]», 2) пераключэньня перадачаў<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Рычагі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/belkomunmash_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 3 віды [[Разэтка|разэтак]] — 1) Р7-2 для злучэньня трактара «Беларус» з прычапной жняяркай «[[Гомсельмаш]]», 2) Р9-1 і Р9-1М для злучэньня трактара «Беларус» з [[прычэп]]ам<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Разэткі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/gomselmash_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 6 відаў пультоў пераключэньня перадачаў — 1) ПКЗ-БМ (6 перадачаў наперад і 1 назад) і ПК3-БМ1 (5 наперад і 2 назад) для гідрамэханічнай трансьмісіі самазвалаў «[[БелАЗ]]» (Жодзіна), 2) ПК-3М для электрагідраразьмеркавальніка і пераключэньня дыяпазонаў рэдуктара на трактарах «Беларус», 3) ПК3-МГ і ПК3-МП для вусенічнага трактара «Беларус», 4) ПК-ГМП для гідрамэханічнай трансьмісіі цягачоў «[[МЗКЦ]]»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Пульты|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/mzkt_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 7 відаў падрульных перамыкачоў — 1) ПКП-1 для ўключэньня паваротаў, сьвятла фараў і гукавога сыгналу на аўтамабілях «[[Амкадар]]» і трактарах «Беларус», 2) ПКП-1А для трактароў «Беларус» і самаходных [[камбайн]]аў «Гомсельмаш», 3) ПКП-2 для трактароў «Беларус», 4) ПКП-3 і ПКП-3А для шклоачышчальніка на трактарах «Беларус», 5) ПКП-4 для аўтобусаў і грузавікоў «[[Менскі аўтамабільны завод|МАЗ]]», 6) ПКП-5 для шклоачышчальніка і гукавога сыгналу на аўтамабілях «МАЗ»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Перамыкачы|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/maz_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 6 відаў [[чуйнік]]аў — 1) датчыкі-гідрасыгналізатары ДГС-М для вымярэньня ўзроўню змазачнай [[Аліва|алівы]] ў беларускіх грузавіках «МАЗ» і расейскіх аўтобусах «[[Паўлаўскі аўтобус|ПАЗ]]» ([[Ніжагародзкая вобласьць]]), 2) ДГС-МТ для вымярэньня ўзроўню і тэмпэратуры алівы ў гідранавесе трактара, 3) ДГС-Т для вымярэньня ўзроўню астуджальнай вадкасьці грузавіках «МАЗ» і аўтобусах «ПАЗ», 4) ДГС-ДД для вызначэньня засьмечанасьці фільтра гідранавеснай сыстэмы трактара «Беларус» па ціску і тэмпэратуры алівы, 5) датчыкі тэмпэратуры [[электраліт]]а ДТЭ 181-4101-201 у [[акумулятар]]най батарэі цягача «[[МЗКЦ-6922]]», 6) паказальнікі ўзроўню паліва ў трактарах «Беларус»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Датчыкі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/mtz_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 26 відаў выключальнікаў — 1) кнопкавыя ВК12-1, ВК12-1-01 і ВК12-1К для гукавога сыгналу на аўтамабілях «Амкадар» і «МАЗ», мотаблёках «[[Смаргонскі агрэгатны завод|Смаргонскага агрэгатнага заводу]]», збожжаўборачных камбайнах «Ліда-1300» вытворчасьці «[[Лідааграпраммаш]]у» і трактарах «Беларус», 2) ВК12-2 для лямпы стаяначнага тормазу на аўтобусах «[[Нёман (аўтазавод)|Нёман]]», самаходных камбайнах «Гомсельмаш», грузавіках «МАЗ» і трактарах «Беларус», 3) ВК12-21 з гермэтычным штыкавым раздымам для лямпы стаяначнага тормазу на самаходных камбайнах «Гомсельмаш» і трактарах «Беларус», 4) ВК12-3 для сыгналу задняга ходу на аўтамабілях «Амкадар», камбайнах «Гомсельмаш», грузавіках «МАЗ» і трактарах «Беларус», а таксама ВК12-3А для цягачоў «МЗКЦ» і аўтамабіляў «МАЗ», 5) ВК12-31 для сыгналу задняга ходу на трактарах «Беларус», 6) ВК12-4 для размыканьня электраланцугоў на цягачах «МЗКЦ», аўтобусах «МАЗ» і трактарах «Беларус», 7) ВК12-41 з гермэтычным раздымам для аўтамабіляў «МАЗ» і трактароў «Беларус», 8) ВК-12-5 і ВК12-5А для сыгналу задняга ходу на камбайнах «Ліда-1300» і трактарах «Беларус», 9) ВК12-51 з гермэтычным раздымам для камбайнаў «Палесьсе 2350» вытворчасьці «Гомсельмашу» і трактарах «Беларус», 10) ВК12-71 для камбайнаў «Гомсельмаш», 11) ВК24-1 для блякаваньня дыфэрэнцыялаў на сярэднім і заднім мастах цягачоў «МЗКЦ» і грузавікоў «МАЗ», 12) замкнёныя ВК24-2 і ВК24-3 з самавяртаньнем для задняга супрацьтуманнага ліхтара на грузавіках «МАЗ», 13) штокавы ВК24-4 для блякаваньня дыфэрэнцыялаў на сярэднім і заднім мастах грузавікоў «МАЗ», 14) мэталічна-штокавыя ВК24-5 і ВК24-7 у дэмультыплікатар аўтамабіляў «Амкадар» і «МАЗ», 15) пэдальны ВКП-1 для глушэньня рухавіка аўтобуса «МАЗ» і «ПАЗ», 16) замкнёны ВКП-2 з самавяртаньнем для грузавіка «МАЗ», 17) растулены ВКП-3 з самавяртаньнем для расейскіх грузавікоў і аўтобусаў «[[КамАЗ]]» (Набярэжныя Чаўны, Татарстан), 18) ВКП-31 для аўтамабіляў «МАЗ» і «КамАЗ», 19) пнэўматычны ВП124 для сыгналу стаяначнага тормазу і ВП125 для сыгналу тармажэньня на аўтамабілях «МАЗ»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Выключальнікі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/volat_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 3 віды вілак злучэньня — 1) 2-кантактныя В-2 для перанасных лямпаў на прычэпах «[[Бабруйскаграмаш]]» ([[Магілёўская вобласьць]]), 2) В7-1, В7-1М для прычэпаў «Бабруйскаграмаш», «БелАЗ» і прычапных жняярак «Гомсельмаш»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Вілкі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/vilki/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>;
* 57 відаў электраблёкаў —
** камутацыйнай апаратуры (19) — 1) БКА-6.3722 для збожжаўборачнага камбайна КЗС-812 «Палесьсе GS812» вытворчасьці «Гомсельмашу», 2) БКА-5.3722 для камбайна «Палесьсе GS12», 3) БКА-3.3722 для аўтобусаў «МАЗ», 4) БКА-3А для [[тралейбус]]аў «МАЗ», 5) БКА-103, БКА-171, БКА-205-01, БКА-205-02, БКА-206 і БКА-251 для аўтобусаў «[[МАЗ-103]]», «[[МАЗ-171]]», «[[МАЗ-205]]», «[[МАЗ-206]]» і «[[МАЗ-251]]», 6) БКА-1.3722 для трактароў «Беларус-2522.1/-3022.1» і «Беларус-2822.1», 7) БКА-2.3722 для трактароў «Беларус» сэрыі 900, 1000 і 1200, 9) БКА-7.3722 для трактара «Беларус-921.4», 10) БКА-4.3722 для грузавікоў «МАЗ», 11) БКА-А для аўтобуса, 12) БКА-241, БКА-351 і БКА-352 для [[Вадка-крышталічны экран|вадка-крышталічных экранаў]] у аўтобусах «МАЗ», 13) БКА-ТМ для электрасілкаваньня тралейбуса;
** [[Сьвечка напальваньня|сьвечак напальваньня]] (3) РСН-1, РСН-1-24 і РСН-2 для аўтобусаў «МАЗ» і трактароў «Беларус» вытворчасьці «[[Менскі трактарны завод|Менскага трактарнага заводу]]»;
** дзельнікаў [[Напруга|напругі]] (4) — БДН 2.1, БДН 2.2, БДН 2.3, БДН 2.5;
** шафы кіраваньня (4) — AR23, AR24, AR25 і AR26 для кар’ерных самазвалаў «БелАЗ»;
** разьвязвальных пераўтваральнікаў (3) — AR1.1 (2-канальны) для цягавага генэратара, AR7.1 і AR7.2 у шафах кіраваньня [[самазвал]]аў «БелАЗ»;
** стабілізатара напругі (2) — AR4.1 і AR4.2;
** выхадных узмацняльнікаў (2) — АR8 (2-канальны) для кантактара сілавых ланцугоў і АR9 (6-канальны) для ланцугоў сыгналізацыі;
** кіраваньня [[стартэр]]ам ККС-1, кантролю падагравальніка ТСПП-1, праграмаваньня пасьлядоўнасьці апэрацыяў (БПА ГНС) для гідраўлічнага разьмеркавальніка, частотных пераўтваральнікаў AR 2.31 для цягавага электрарухавіка, тэрмарэзыстара для сыгналу перавышэньня тэмпэратуры, кіраваньня рэгулятарам узбуджэньня генэратара AR 3.21, імпульсна-фазавага кіраваньня AR3.7 для электрарухавіка, другаснай крыніцы сілкаваньня AR5, праграмнага кіраваньня ASZ 2.1 для цягавага элеткрапрывада, папярэдніх узмацняльнікаў ASZ 2.2, ахоўнага фільтра ZIF ад перанапругі, [[трансфарматар]]аў БТ1.2 для разьвязкі тырыстараў, цеплавой абароны АR10 і частотна-фіксавальны ASR для самазвала «БелАЗ», кіраваньня тырыстарамі AR12 для абароны ад буксаваньня самазвала «БелАЗ», кіраваньня «САРТА» (сыстэма аўтаматычнага рэгуляваньня тэмпэратуры акумулятара) для грузавікоў «МЗКЦ» і «БелАЗ»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Блёкі|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/pradukcia-vitvorcha-tehnichnaga-priznzchenia/amkodor_bel/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>.
Для Ўзброеных сілаў «Агат — электрамэханічны завод» выпускаў: радыёрэлейныя станцыі, перасоўныя вузлы сувязі і 4 віды рухомых пунктаў кіраваньня: 1) летакамі, 2) радыёлякацыйнай [[рота]]й, 3) зэнітнай ракетнай [[Брыгада (войска)|брыгадай]], аснашчанай [[ЗРК]] «Бук» і «С-300», 4) паветраным войскам і войскамі супрацьпаветранай абароны<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Тэхніка спэцыяльнага прызначэньня|спасылка=https://agat-emz.by/bel/produktsiya/tehnika-cpecialinaga-naznachennia/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>.

== Мінуўшчына ==
1 сьнежня 1952 году Міністэрства суднабудаўнічай прамысловасьці [[СССР]] зацьвердзіла Загад № 001293 «Аб частковым увядзеньні ў дзеяньне завода № 864» у Менску ([[Беларуская ССР]]), які будавалі з 1 чэрвеня 1950 году ў пойме ракі Сьляпянкі поруч з [[Аўтамагістраль М2|Маскоўскай шашой]]. Загадам прадугледжвалася вытворчасьць электраэлемэнтаў, радыёлякацыйных антэнаў і прывадных прыладаў да іх. У чэрвені 1953 году запрацавалі інструмэнтальны [[цэх]], дзе выраблялі мацавальна-заціскныя прылады, і рамонтна-мэханічны цэх, дзе выпускалі абсталяваньне. Зь ліпеня 1953 году адчынілі нарыхтоўчую майстэрню і яшчэ 4 цэхі: гальванічны, дрэваапрацоўчы, зборачны і мэханічны. Да сьнежня 1953 году запусьцілі ліцейны і транспартны цэхі. Да канца 1953 году сабралі 23 адзінкі абсталяваньня. Транспартны цэх меў 16 аўтамашынаў і 2 аўтапрычэпы. 1 студзеня 1954 году завод № 864 пусьцілі цалкам і зь яго на завод № 866 перадалі вытворчасьць тумблераў, пераключальнікаў, вярчэльных [[трансфарматар]]аў і хваляводаў. Завод стаў вырабляць баявыя інфармацыйныя пасты «Пляншэт» для эскадранага [[Мінаносец|мінаносца]] і радыёлякацыйныя станцыі (РЛС) «Створ» для рыбалоўнага судна. У 1954 годзе здалі ўсе вытворчыя і дапаможныя карпусы заводу. У корпусе № 1 разьмясьцілі асноўную вытворчасьць, ТП-1, склады гатовых вырабаў і мэталаў, кампрэсарную, буфэт і 3 лябараторыі: асаблівага канструктарскага бюро (АКБ), вымяральную і завадзкую. У корпусе № 3 запрацавалі ліцейны і тэрмічны цэхі. У корпусе № 5 — заводакіраўніцтва і вечаровую школу. У корпусе № 5Б — страўню. У копусе № 6 — дрэваапрацоўчы цэх і склад інструмэнтальнай гаспадаркі. 1 кастрычніка 1956 году Менскі электрамэханічны завод (МЭМЗ) перадалі Міністэрству радыётэхнічнай прамысловасьці. На той час АКБ заводу мела 8 падразьдзяленьняў: макетную майстэрню, бюро нармалізацыі і стандартызацыі, 2 лябараторыі — радыётэхнічную і электраэлемэнтаў, а таксама 3 аддзелы: праектна-канструктарскі, тэхналягічны і тэхдакумэнтацыі. АКБ удзельнічала ў распрацоўцы РЛС «Створ» і партовай РЛС «Раскат». У лістападзе 1966 году АКБ выпрабавала сыстэму «Цэнтар-1» для цывільнай авіяцыі і паветранага войска. У 1967 годзе на заводзе распрацавалі прыладу «Сыгнал», якая разам з сыстэмай «Паветра» стала асноўным вырабам. У 1978 годзе ў цэху № 4 стварылі ўчастак фрэзэрных станкоў зь [[Лічбавае праграмнае кіраваньне|лічбавым праграмным кіраваньнем]] (ЛВК), у цэху № 3 — участак электраэразійнай апрацоўкі, у цэху друкаваных платаў — участак сьвідраваньня. У 1986 годзе ў Менску стварылі навукова-вытворчае аб’яднаньне (НВА) «Агат», у склад якога ўлучылі Менскі электрамэханічны завод<ref>{{Кніга|аўтар=|частка=«Агат»|загаловак=[[Беларуская энцыкляпэдыя]] ў 18 тамах|арыгінал=|спасылка=http://knihi.com/none/Bielaruskaja_encyklapiedyja_djvu.zip.html|адказны=гал.рэд. [[Генадзь Пашкоў]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі]]|год=1996|том=[http://files.knihi.com/Knihi/Slounik/Bielaruskaja_encyklapedyja.djvu.zip/Bielaruskaja_encyklapedyja.01.djvu 1]|старонкі=73|старонак=552|сэрыя=|isbn=985-11-0036-6|наклад=10 000}}</ref>. У ліпені 1989 году завод узьвёў 7-павярховую [[Здраўніца|здраўніцу]] «Лазурны» на 150 месцаў каля пасёлка [[Ждановічы (Менскі раён)|Ждановічы]] Менскага раёну. У 1989 годзе Менскі электрамэханічны завод пачаў пастаўляць свае вырабы за мяжу<ref name="а"/>.

У 1991 годзе ў цэху № 4 працавала 54 станкі з праграмным кіраваньнем, 7 прамысловых [[робат]]аў і 8 гнуткіх вытворчых модуляў. У 1994 годзе стварылі аддзел маркетынгу. У 1999 годзе вытворчасьць цывільных вырабаў дасягнула амаль паловы ад агульнай вытворчасьці<ref name="а">{{Навіна|аўтар=|загаловак=Гісторыя|спасылка=https://agat-emz.by/bel/o-kompanii/istoriya/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>. 30 сьнежня 2003 году быў заснаваны [[Дзяржаўны ваенна-прамысловы камітэт Рэспублікі Беларусь]], якому перадалі «Менскі электрамэханічны завод». 21 верасьня 2011 году ў Дзяржаўны рэестар [[холдынг]]аў за № 31 улучылі «Геаінфармацыйныя сыстэмы кіраваньня», у склад якіх увайшло ААТ «Агат — электрамэханічны завод»<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Сыстэма мэнэджмэнту якасьці|спасылка=https://agat-emz.by/bel/o-kompanii/sistema-menedzhmenta-kachestva/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}</ref>.

== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}

== Вонкавыя спасылкі ==
* {{Навіна|аўтар=|загаловак=Электронны зварот|спасылка=https://agat-emz.by/bel/odno-okno/elektronnoe-obrashchenie/|выдавец=ААТ «Агат — электрамэханічны завод»|дата публікацыі=2019|дата доступу=6 жніўня 2019}}
** [https://agat-emz.by/bel/postavshchiku/kontakty-postavshchiku/ Кантакты пастаўшчыка]
** [https://agat-emz.by/bel/pokupatelyu/kontakty-pokupatelyu/ Кантакты пакупніку]: [https://agat-emz.by/bel/pokupatelyu/online-zayavka/ анлайн-заяўка]

{{Накід:Беларусь}}

[[Катэгорыя:Прадпрыемствы Менску]]
[[Катэгорыя:Першамайскі раён (Менск)]]
[[Катэгорыя:Вытворцы электронікі]]
[[Катэгорыя:Вытворчыя кампаніі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Вытворцы зброі]]
[[Катэгорыя:Машынабудаўнічыя кампаніі СССР]]
[[Катэгорыя:Зьявіліся ў 1952 годзе]]

Версія ад 13:43, 23 лютага 2020

Каардынаты: невядомы фармат аргументу

«Агат — электрамэханічны завод»
Тып адкрытае акцыянэрнае таварыства
Заснавальнікі Міністэрства суднабудаўнічай прамысловасьці СССР
Размяшчэнне Першамайскі раён, Валгаградзкая вул., д. 6[1]
Ключавыя постаці Мікалай Балігатаў, Зьміцер Якаўцоў[2]
Галіна прамысловасьць
Прадукцыя электраабсталяваньне, радыёрэлейныя станцыі, перасоўныя вузлы сувязі
Чысты прыбытак Шаблон:Падзеньне-4,668 млн руб (2018 г.; $-2,288 млн)
Аўдытар Аўдытарскі цэнтар «Эрудыт»
Дэвіз Прафэсіяналізм, адказнасьць, выніковасьць
Матчына кампанія «Агат — сыстэмы кіраваньня»[1]
Даччыныя кампаніі «Санаторый Лазурны» (Ждановічы, Менскі раён)
Сайт agat-emz.by/bel

«Ага́т — электрамэхані́чны заво́д» («Агат — ЭМЗ») — дзяржаўнае прамысловае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў сьнежні 1952 году ў якасьці заводу № 864.

Завод знаходзіцца ў Першамайскім раёне Менску па Валгаградзкай вуліцы, д. 6. Галаўная сядзіба месьціцца побач на праспэкце Незалежнасьці, д. 117, корп. 3[3]. На 2019 год прадпрыемства вырабляла для Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь і іншых вайсковых ведамстваў краіны: перасоўныя вузлы сувязі, радыёрэлейныя станцыі, 3 віды рухомых пунктаў кіраваньня — 1) летакамі, 2) радыёлякацыйнай ротай, 3) зэнітнай ракетнай брыгадай; машыны начальніка штаба дывізіёна, кантэйнэрныя фургоны адмысловага прызначэньня, рулявыя машынкі, кросавыя і цепларэгуляваныя шафы, унівэрсальныя мачты, вымяральныя спадарожнікавыя блёкі і аптычныя стойкавыя кросы. На прадпрыемстве працавалі прадстаўніцтвы Міністэрстваў абароны Беларусі і Расеі. Таксама «Агат — электрамэханічны завод» пастаўляў электратэхніку на машынабудаўнічыя прадпрыемствы Беларусі[4]: «Менскі аўтамабільны завод», «Менскі трактарны завод», «БелАЗ» (Жодзіна) і «Гомсельмаш». За мяжу пастаўкі ажыцьцяўляліся на 6 аўтазборачных прадпрыемстваў 4 краінаў Эўропы: у Вугоршчыну на «Хабі» (Кішкунгалаш, павет Бач-Кішкун), Польшчу на «Пронар» (Нарва, Падляскае ваяводзтва), Украіну на «Крамянчуцкі аўтамабільны завод» (Палтаўская вобласьць) і Расею на «КамАЗ» (Набярэжныя Чаўны, Татарстан), «Паўлаўскі аўтобус» (Ніжагародзкая вобласьць) і «Ўрал» (Міяс, Чалябінская вобласьць). На прадпрыемстве налічвалася 10 цэхоў: мэханічны, сьлясарна-каркасны, гальванічна-малярных пакрыцьцяў, зборачна-мантажны, інструмэнтальны, сродкаў мэханізацыі і аўтаматызацыі, рамонтна-мэханічны, электрычны, транспартны, сантэхнічных і вэнтыляцыйных сыстэмаў[5]. На 2019 на прадпрыемстве працавала 1000 чалавек, зь іх 728 пражывала ў 3 інтэрнатах заводу. Звыш 41% супрацоўнікаў мелі вышэйшую і сярэднюю спэцыяльную адукацыю. Моладзь складала звыш 30% працаўнікоў[6].

Вырабы

На 2019 год ААТ «Агат — электрамэханічны завод» вырабляла:

  • сьвятлодыёдныя таблё-паказальнікі маршрутаў для аўтобусаў, трамваяў і цягнікоў[7];
  • 2 віды рычагоў — 1) пераключэньня дыяпазонаў рэдуктара на трактарах «Беларус», 2) пераключэньня перадачаў[8];
  • 3 віды разэтак — 1) Р7-2 для злучэньня трактара «Беларус» з прычапной жняяркай «Гомсельмаш», 2) Р9-1 і Р9-1М для злучэньня трактара «Беларус» з прычэпам[9];
  • 6 відаў пультоў пераключэньня перадачаў — 1) ПКЗ-БМ (6 перадачаў наперад і 1 назад) і ПК3-БМ1 (5 наперад і 2 назад) для гідрамэханічнай трансьмісіі самазвалаў «БелАЗ» (Жодзіна), 2) ПК-3М для электрагідраразьмеркавальніка і пераключэньня дыяпазонаў рэдуктара на трактарах «Беларус», 3) ПК3-МГ і ПК3-МП для вусенічнага трактара «Беларус», 4) ПК-ГМП для гідрамэханічнай трансьмісіі цягачоў «МЗКЦ»[10];
  • 7 відаў падрульных перамыкачоў — 1) ПКП-1 для ўключэньня паваротаў, сьвятла фараў і гукавога сыгналу на аўтамабілях «Амкадар» і трактарах «Беларус», 2) ПКП-1А для трактароў «Беларус» і самаходных камбайнаў «Гомсельмаш», 3) ПКП-2 для трактароў «Беларус», 4) ПКП-3 і ПКП-3А для шклоачышчальніка на трактарах «Беларус», 5) ПКП-4 для аўтобусаў і грузавікоў «МАЗ», 6) ПКП-5 для шклоачышчальніка і гукавога сыгналу на аўтамабілях «МАЗ»[11];
  • 6 відаў чуйнікаў — 1) датчыкі-гідрасыгналізатары ДГС-М для вымярэньня ўзроўню змазачнай алівы ў беларускіх грузавіках «МАЗ» і расейскіх аўтобусах «ПАЗ» (Ніжагародзкая вобласьць), 2) ДГС-МТ для вымярэньня ўзроўню і тэмпэратуры алівы ў гідранавесе трактара, 3) ДГС-Т для вымярэньня ўзроўню астуджальнай вадкасьці грузавіках «МАЗ» і аўтобусах «ПАЗ», 4) ДГС-ДД для вызначэньня засьмечанасьці фільтра гідранавеснай сыстэмы трактара «Беларус» па ціску і тэмпэратуры алівы, 5) датчыкі тэмпэратуры электраліта ДТЭ 181-4101-201 у акумулятарнай батарэі цягача «МЗКЦ-6922», 6) паказальнікі ўзроўню паліва ў трактарах «Беларус»[12];
  • 26 відаў выключальнікаў — 1) кнопкавыя ВК12-1, ВК12-1-01 і ВК12-1К для гукавога сыгналу на аўтамабілях «Амкадар» і «МАЗ», мотаблёках «Смаргонскага агрэгатнага заводу», збожжаўборачных камбайнах «Ліда-1300» вытворчасьці «Лідааграпраммашу» і трактарах «Беларус», 2) ВК12-2 для лямпы стаяначнага тормазу на аўтобусах «Нёман», самаходных камбайнах «Гомсельмаш», грузавіках «МАЗ» і трактарах «Беларус», 3) ВК12-21 з гермэтычным штыкавым раздымам для лямпы стаяначнага тормазу на самаходных камбайнах «Гомсельмаш» і трактарах «Беларус», 4) ВК12-3 для сыгналу задняга ходу на аўтамабілях «Амкадар», камбайнах «Гомсельмаш», грузавіках «МАЗ» і трактарах «Беларус», а таксама ВК12-3А для цягачоў «МЗКЦ» і аўтамабіляў «МАЗ», 5) ВК12-31 для сыгналу задняга ходу на трактарах «Беларус», 6) ВК12-4 для размыканьня электраланцугоў на цягачах «МЗКЦ», аўтобусах «МАЗ» і трактарах «Беларус», 7) ВК12-41 з гермэтычным раздымам для аўтамабіляў «МАЗ» і трактароў «Беларус», 8) ВК-12-5 і ВК12-5А для сыгналу задняга ходу на камбайнах «Ліда-1300» і трактарах «Беларус», 9) ВК12-51 з гермэтычным раздымам для камбайнаў «Палесьсе 2350» вытворчасьці «Гомсельмашу» і трактарах «Беларус», 10) ВК12-71 для камбайнаў «Гомсельмаш», 11) ВК24-1 для блякаваньня дыфэрэнцыялаў на сярэднім і заднім мастах цягачоў «МЗКЦ» і грузавікоў «МАЗ», 12) замкнёныя ВК24-2 і ВК24-3 з самавяртаньнем для задняга супрацьтуманнага ліхтара на грузавіках «МАЗ», 13) штокавы ВК24-4 для блякаваньня дыфэрэнцыялаў на сярэднім і заднім мастах грузавікоў «МАЗ», 14) мэталічна-штокавыя ВК24-5 і ВК24-7 у дэмультыплікатар аўтамабіляў «Амкадар» і «МАЗ», 15) пэдальны ВКП-1 для глушэньня рухавіка аўтобуса «МАЗ» і «ПАЗ», 16) замкнёны ВКП-2 з самавяртаньнем для грузавіка «МАЗ», 17) растулены ВКП-3 з самавяртаньнем для расейскіх грузавікоў і аўтобусаў «КамАЗ» (Набярэжныя Чаўны, Татарстан), 18) ВКП-31 для аўтамабіляў «МАЗ» і «КамАЗ», 19) пнэўматычны ВП124 для сыгналу стаяначнага тормазу і ВП125 для сыгналу тармажэньня на аўтамабілях «МАЗ»[13];
  • 3 віды вілак злучэньня — 1) 2-кантактныя В-2 для перанасных лямпаў на прычэпах «Бабруйскаграмаш» (Магілёўская вобласьць), 2) В7-1, В7-1М для прычэпаў «Бабруйскаграмаш», «БелАЗ» і прычапных жняярак «Гомсельмаш»[14];
  • 57 відаў электраблёкаў —
    • камутацыйнай апаратуры (19) — 1) БКА-6.3722 для збожжаўборачнага камбайна КЗС-812 «Палесьсе GS812» вытворчасьці «Гомсельмашу», 2) БКА-5.3722 для камбайна «Палесьсе GS12», 3) БКА-3.3722 для аўтобусаў «МАЗ», 4) БКА-3А для тралейбусаў «МАЗ», 5) БКА-103, БКА-171, БКА-205-01, БКА-205-02, БКА-206 і БКА-251 для аўтобусаў «МАЗ-103», «МАЗ-171», «МАЗ-205», «МАЗ-206» і «МАЗ-251», 6) БКА-1.3722 для трактароў «Беларус-2522.1/-3022.1» і «Беларус-2822.1», 7) БКА-2.3722 для трактароў «Беларус» сэрыі 900, 1000 і 1200, 9) БКА-7.3722 для трактара «Беларус-921.4», 10) БКА-4.3722 для грузавікоў «МАЗ», 11) БКА-А для аўтобуса, 12) БКА-241, БКА-351 і БКА-352 для вадка-крышталічных экранаў у аўтобусах «МАЗ», 13) БКА-ТМ для электрасілкаваньня тралейбуса;
    • сьвечак напальваньня (3) РСН-1, РСН-1-24 і РСН-2 для аўтобусаў «МАЗ» і трактароў «Беларус» вытворчасьці «Менскага трактарнага заводу»;
    • дзельнікаў напругі (4) — БДН 2.1, БДН 2.2, БДН 2.3, БДН 2.5;
    • шафы кіраваньня (4) — AR23, AR24, AR25 і AR26 для кар’ерных самазвалаў «БелАЗ»;
    • разьвязвальных пераўтваральнікаў (3) — AR1.1 (2-канальны) для цягавага генэратара, AR7.1 і AR7.2 у шафах кіраваньня самазвалаў «БелАЗ»;
    • стабілізатара напругі (2) — AR4.1 і AR4.2;
    • выхадных узмацняльнікаў (2) — АR8 (2-канальны) для кантактара сілавых ланцугоў і АR9 (6-канальны) для ланцугоў сыгналізацыі;
    • кіраваньня стартэрам ККС-1, кантролю падагравальніка ТСПП-1, праграмаваньня пасьлядоўнасьці апэрацыяў (БПА ГНС) для гідраўлічнага разьмеркавальніка, частотных пераўтваральнікаў AR 2.31 для цягавага электрарухавіка, тэрмарэзыстара для сыгналу перавышэньня тэмпэратуры, кіраваньня рэгулятарам узбуджэньня генэратара AR 3.21, імпульсна-фазавага кіраваньня AR3.7 для электрарухавіка, другаснай крыніцы сілкаваньня AR5, праграмнага кіраваньня ASZ 2.1 для цягавага элеткрапрывада, папярэдніх узмацняльнікаў ASZ 2.2, ахоўнага фільтра ZIF ад перанапругі, трансфарматараў БТ1.2 для разьвязкі тырыстараў, цеплавой абароны АR10 і частотна-фіксавальны ASR для самазвала «БелАЗ», кіраваньня тырыстарамі AR12 для абароны ад буксаваньня самазвала «БелАЗ», кіраваньня «САРТА» (сыстэма аўтаматычнага рэгуляваньня тэмпэратуры акумулятара) для грузавікоў «МЗКЦ» і «БелАЗ»[15].

Для Ўзброеных сілаў «Агат — электрамэханічны завод» выпускаў: радыёрэлейныя станцыі, перасоўныя вузлы сувязі і 4 віды рухомых пунктаў кіраваньня: 1) летакамі, 2) радыёлякацыйнай ротай, 3) зэнітнай ракетнай брыгадай, аснашчанай ЗРК «Бук» і «С-300», 4) паветраным войскам і войскамі супрацьпаветранай абароны[16].

Мінуўшчына

1 сьнежня 1952 году Міністэрства суднабудаўнічай прамысловасьці СССР зацьвердзіла Загад № 001293 «Аб частковым увядзеньні ў дзеяньне завода № 864» у Менску (Беларуская ССР), які будавалі з 1 чэрвеня 1950 году ў пойме ракі Сьляпянкі поруч з Маскоўскай шашой. Загадам прадугледжвалася вытворчасьць электраэлемэнтаў, радыёлякацыйных антэнаў і прывадных прыладаў да іх. У чэрвені 1953 году запрацавалі інструмэнтальны цэх, дзе выраблялі мацавальна-заціскныя прылады, і рамонтна-мэханічны цэх, дзе выпускалі абсталяваньне. Зь ліпеня 1953 году адчынілі нарыхтоўчую майстэрню і яшчэ 4 цэхі: гальванічны, дрэваапрацоўчы, зборачны і мэханічны. Да сьнежня 1953 году запусьцілі ліцейны і транспартны цэхі. Да канца 1953 году сабралі 23 адзінкі абсталяваньня. Транспартны цэх меў 16 аўтамашынаў і 2 аўтапрычэпы. 1 студзеня 1954 году завод № 864 пусьцілі цалкам і зь яго на завод № 866 перадалі вытворчасьць тумблераў, пераключальнікаў, вярчэльных трансфарматараў і хваляводаў. Завод стаў вырабляць баявыя інфармацыйныя пасты «Пляншэт» для эскадранага мінаносца і радыёлякацыйныя станцыі (РЛС) «Створ» для рыбалоўнага судна. У 1954 годзе здалі ўсе вытворчыя і дапаможныя карпусы заводу. У корпусе № 1 разьмясьцілі асноўную вытворчасьць, ТП-1, склады гатовых вырабаў і мэталаў, кампрэсарную, буфэт і 3 лябараторыі: асаблівага канструктарскага бюро (АКБ), вымяральную і завадзкую. У корпусе № 3 запрацавалі ліцейны і тэрмічны цэхі. У корпусе № 5 — заводакіраўніцтва і вечаровую школу. У корпусе № 5Б — страўню. У копусе № 6 — дрэваапрацоўчы цэх і склад інструмэнтальнай гаспадаркі. 1 кастрычніка 1956 году Менскі электрамэханічны завод (МЭМЗ) перадалі Міністэрству радыётэхнічнай прамысловасьці. На той час АКБ заводу мела 8 падразьдзяленьняў: макетную майстэрню, бюро нармалізацыі і стандартызацыі, 2 лябараторыі — радыётэхнічную і электраэлемэнтаў, а таксама 3 аддзелы: праектна-канструктарскі, тэхналягічны і тэхдакумэнтацыі. АКБ удзельнічала ў распрацоўцы РЛС «Створ» і партовай РЛС «Раскат». У лістападзе 1966 году АКБ выпрабавала сыстэму «Цэнтар-1» для цывільнай авіяцыі і паветранага войска. У 1967 годзе на заводзе распрацавалі прыладу «Сыгнал», якая разам з сыстэмай «Паветра» стала асноўным вырабам. У 1978 годзе ў цэху № 4 стварылі ўчастак фрэзэрных станкоў зь лічбавым праграмным кіраваньнем (ЛВК), у цэху № 3 — участак электраэразійнай апрацоўкі, у цэху друкаваных платаў — участак сьвідраваньня. У 1986 годзе ў Менску стварылі навукова-вытворчае аб’яднаньне (НВА) «Агат», у склад якога ўлучылі Менскі электрамэханічны завод[17]. У ліпені 1989 году завод узьвёў 7-павярховую здраўніцу «Лазурны» на 150 месцаў каля пасёлка Ждановічы Менскага раёну. У 1989 годзе Менскі электрамэханічны завод пачаў пастаўляць свае вырабы за мяжу[18].

У 1991 годзе ў цэху № 4 працавала 54 станкі з праграмным кіраваньнем, 7 прамысловых робатаў і 8 гнуткіх вытворчых модуляў. У 1994 годзе стварылі аддзел маркетынгу. У 1999 годзе вытворчасьць цывільных вырабаў дасягнула амаль паловы ад агульнай вытворчасьці[18]. 30 сьнежня 2003 году быў заснаваны Дзяржаўны ваенна-прамысловы камітэт Рэспублікі Беларусь, якому перадалі «Менскі электрамэханічны завод». 21 верасьня 2011 году ў Дзяржаўны рэестар холдынгаў за № 31 улучылі «Геаінфармацыйныя сыстэмы кіраваньня», у склад якіх увайшло ААТ «Агат — электрамэханічны завод»[19].

Крыніцы

  1. ↑ а б "Холдынг «Геаінфармацыйныя сыстэмы кіраваньня»". ААТ «Агат — сыстэмы кіраваньня». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  2. ↑ "Кіраўніцтва". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  3. ↑ "Рэквізыты". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  4. ↑ "«Агат — электрамэханічны завод» ААТ". Дзяржаўны ваенна-прамысловы камітэт Рэспублікі Беларусь. 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  5. ↑ "Аб кампаніі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  6. ↑ "Сацыяльная палітыка". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  7. ↑ "Камплекты паказальнікаў маршрутаў (Таблё)". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  8. ↑ "Рычагі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  9. ↑ "Разэткі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  10. ↑ "Пульты". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  11. ↑ "Перамыкачы". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  12. ↑ "Датчыкі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  13. ↑ "Выключальнікі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  14. ↑ "Вілкі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  15. ↑ "Блёкі". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  16. ↑ "Тэхніка спэцыяльнага прызначэньня". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  17. ↑ «Агат» // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1996. — Т. 1. — С. 73. — 552 с. — ISBN 985-11-0036-6.
  18. ↑ а б "Гісторыя". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.
  19. ↑ "Сыстэма мэнэджмэнту якасьці". ААТ «Агат — электрамэханічны завод». 2019. Праверана 6 жніўня 2019.

Вонкавыя спасылкі

Шаблон:Накід:Беларусь

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Удзельнік:Чаховіч_Уладзіслаў/Лондан&oldid=3558640"