Ян Дамінік Лапацінскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
крыніца — be-tarask:Ян Дамінік Лапацінскі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 12: | Радок 12: | ||
|папярэднік = |
|папярэднік = |
||
|пераемнік = |
|пераемнік = |
||
|дата нараджэння = |
|дата нараджэння = |
||
|месца нараджэння = |
|||
|месца нараджэння = [[Лапаціна (Магілёўская вобласць)|Лапаціна]] [[Мсціслаўскае ваяводства|Мсціслаўскага ваяводства]] |
|||
|дата смерці = |
|дата смерці = |
||
|месца смерці = |
|месца смерці = |
||
|род = [[Лапацінскія]] |
|род = [[Лапацінскія]] |
||
|бацька = |
|бацька = |
||
|маці = |
|маці = |
||
|жонка = |
|жонка = |
||
Версія ад 16:55, 29 сакавіка 2020
| Ян Дамінік Лапацінскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
_(3).jpg) Ян Дамінік Лапацінскі | |||||||
 Герб «Любіч» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Антоні Эразм Валовіч[d] | ||||||
| Пераемнік | Томаш Ігнацы Зянковіч | ||||||
|
|||||||
| Дыяцэзія | Жамойская дыяцэзія | ||||||
| Папярэднік | Антоні Дамінік Тышкевіч | ||||||
| Пераемнік | Ян Стэфан Гедройц | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
9 мая 1708 |
||||||
| Смерць |
11 студзеня 1778 (69 гадоў) |
||||||
| Род | Лапацінскія | ||||||
| Бацька | Лявон Лапацінскі[d] | ||||||
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква[1] | ||||||
| Дзейнасць | каталіцкі святар, каталіцкі біскуп | ||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Ян Дамінік Лапацінскі (9 мая 1708, мястэчка Лапаціна Мсціслаўскага ваяводства — 11 студзеня 1778) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Канонік віленскі (з 1732) і схаластык (з 1753), духоўны сакратар вялікі літоўскі (1755—1762), біскуп жамойцкі (з 1762)[2].
Біяграфія
Прадстаўнік шляхецкага роду Лапацінскіх гербу «Любіч», сын Лявона. Навучаўся ў семінарыі місіянераў у Варшаве. Быў пробашчам у Крожах, каралеўскім капеланам.
Прыхільнік Сапегаў, быў капеланам іх саюзніка М. Масальскага, выхоўваў яго сына Ігнація. Зблізіўся з Чартарыйскімі, потым кантактаваў з гетманам вялікім літоўскім М. К. Радзівілам. Далей дзейнічаў у рэчышчы праграмы прыдворнай партыі Ю. Мнішака і яго саюзнікаў Радзівілаў.
У 1764 годзе ўдзельнічаў у абранні каралём і вялікім князем Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Супрацоўнічаў у рэалізацыі каралеўскіх планаў рэформ. Потым прыхільна паставіўся да Барскай канфедэрацыі, але адкрыта яе не падтрымаў. У 1771 годзе перад пагрозай арышту расійскімі войскамі выехаў у Прусію, пазней вярнуўся.
Быў добрым адміністратарам, імкнуўся ўзняць узровень адукацыі святароў. Аднавіў некалькі касцёлаў і біскупскіх рэзідэнцый, заснаваў духоўную семінарыю ў Варнях. Трымаў мастацкую галерэю.
Аўтар рэлігійных твораў. Пераклаў кнігі Лангле дзю Трэснуа «Збор кароткай касцёльнай гісторыі» і Верто д’Абера «Гісторыя партугальскай рэвалюцыі» (Вільня, 1753)[3].
Галерэя
- Іканаграфія Яна Дамініка Лапацінскага
-
Невядомы мастак, XVIII -
Невядомы мастак, XVIII -
Невядомы мастак, XVIII -
Невядомы мастак, XVIII
_(2).jpg)
.jpg)
Зноскі
- ↑ Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 14 кастрычніка 2020.
- ↑ Мацук А. Лапацінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя. С. 181.
- ↑ Мацук А. Лапацінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя. С. 182.
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ян Дамінік Лапацінскі
