Сінькоўскі сельсавет: Розніца паміж версіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
D.L.M.I. Bel (размовы | уклад) Новая старонка: '{{Адміністрацыйная адзінка |Колер1 = {{Колер|Беларусь}} |Колер2 = |Белару...' |
(Няма розніцы)
|
Версія ад 22:28, 30 сакавіка 2020
Сінькоўскі сельсавет | |
---|---|
Краіна | Беларусь |
Уваходзіць у | Смаргонскі раён |
Уключае | 21 населены пункт |
Адміністрацыйны цэнтр | Сінькі |
Дата ўтварэння | 12 кастрычніка 1940 |
Насельніцтва (2009) | 1 620 |
Часавы пояс | UTC+03:00 |
Код аўтам. нумароў | 4 |
Сінько́ўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Смаргонскага раёна Гродзенскай вобласці. Цэнтр — аграгарадок (да 2009 г. вёска) Сінькі.
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года як Панізоўскі сельсавет у складзе Смаргонскага раёна Вілейскай вобласці БССР. Цэнтр — вёска Паніззе. З 20 верасня 1944 года ў складзе Маладзечанскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года цэнтр сельсавета перанесены ў вёску Сінькі, сельсавет перайменаваны ў Сінькоўскі[1]. 10 сакавіка 1958 года да сельсавета далучана частка скасаванага Лашанскага сельсавета. З 20 студзеня 1960 года ў складзе Гродзенскай вобласці.
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1620 чалавек[2], з іх 94,7 % — беларусы, 2,2 % — рускія, 1,2 % — палякі[3].
Зноскі
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Молодечненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
Літаратура
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.