Беліцкі цукровы завод: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Літаратура: дапаўненне |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Беліцкі цукровы завод''' |
'''Беліцкі цукровы завод''' — прадпрыемства, якое дзейнічала ў [[1831]]—[[1882]] гадах (паводле іншых звестак да 1890-х гадоў) у мястэчку [[Новая Беліца (Гомель)|Беліца]] [[Гомельскі павет|Гомельскага павета]] [[Магілёўская губерня|Магілеўскай губерні]]. Вырабляў цукар-пясок. |
||
З’яўляўся |
З’яўляўся найбуйнейшым цукровым прадпрыемствам на Беларусі. Уладальнік — граф [[Фёдар Іванавіч Паскевіч]], арандатар — купец Мельнікаў (былы ад’ютант Паскевіча). У 1839 годзе завод згарэў. У 1840 годзе пастаўлены новы 2-павярховы будынак, устаноўлены 2 паравыя рухавікі (магутнасцю 70 к. с.), пабудаваны драўляны барак ддя рабочых. У 1851 годзе працавала 80 рабочых (пераважна прыгонныя), у 1864 годзе — 175, у 1879 годзе — 232. У 1859 годзе на заводзе працаваў майстар-цукравар з [[Гамбург]]а, мясцовыя майстры: каваль, слесар, меднік, механік. На выраб цукровага пяску выкарыстоўваліся буракі з зямель уладальніка і купленыя ў суседніх маёнтках. Уласнымі былі [[вапна]], касцяны [[вугаль]], [[дровы]]. У 1851 годзе было перапрацавана 90 тыс. пудоў цукровых буракоў, з іх 70 тыс. пудоў уласных. Дзейнічаў 3—4 месяцы ў год. У 1879 годзе выраблена 15 тыс. пудоў цукру, у 1881 годзе — 19 тыс. пудоў. |
||
Закрыты з-за канкурэнцыі таннага цукру з украінскіх губерняў. |
Закрыты з-за канкурэнцыі таннага цукру з украінскіх губерняў. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* Болбас, М. |
* Болбас, М. Ф. Беліцкі цукровы завод / М. Ф. Болбас // {{Крыніцы/ЭГБ|1|}} — С. 5. |
||
{{Цукровая прамысловасць Беларусі}} |
{{Цукровая прамысловасць Беларусі}} |
||
[[Катэгорыя:Прадпрыемствы Гомеля]] |
[[Катэгорыя:Прадпрыемствы Гомеля]] |
||
[[Катэгорыя:Гісторыя Гомеля]] |
[[Катэгорыя:Гісторыя Гомеля]] |
||
Версія ад 13:25, 14 красавіка 2020
Беліцкі цукровы завод — прадпрыемства, якое дзейнічала ў 1831—1882 гадах (паводле іншых звестак да 1890-х гадоў) у мястэчку Беліца Гомельскага павета Магілеўскай губерні. Вырабляў цукар-пясок.
З’яўляўся найбуйнейшым цукровым прадпрыемствам на Беларусі. Уладальнік — граф Фёдар Іванавіч Паскевіч, арандатар — купец Мельнікаў (былы ад’ютант Паскевіча). У 1839 годзе завод згарэў. У 1840 годзе пастаўлены новы 2-павярховы будынак, устаноўлены 2 паравыя рухавікі (магутнасцю 70 к. с.), пабудаваны драўляны барак ддя рабочых. У 1851 годзе працавала 80 рабочых (пераважна прыгонныя), у 1864 годзе — 175, у 1879 годзе — 232. У 1859 годзе на заводзе працаваў майстар-цукравар з Гамбурга, мясцовыя майстры: каваль, слесар, меднік, механік. На выраб цукровага пяску выкарыстоўваліся буракі з зямель уладальніка і купленыя ў суседніх маёнтках. Уласнымі былі вапна, касцяны вугаль, дровы. У 1851 годзе было перапрацавана 90 тыс. пудоў цукровых буракоў, з іх 70 тыс. пудоў уласных. Дзейнічаў 3—4 месяцы ў год. У 1879 годзе выраблена 15 тыс. пудоў цукру, у 1881 годзе — 19 тыс. пудоў.
Закрыты з-за канкурэнцыі таннага цукру з украінскіх губерняў.
Літаратура
- Болбас, М. Ф. Беліцкі цукровы завод / М. Ф. Болбас // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1993. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-074-2. — С. 5.
