Рыгор Пятровіч Грысевіч: Розніца паміж версіямі

Рыгор Пятровіч Грысевіч
Рыгор Пятровіч Грысевіч
	1932 — 1933
Папярэднік	пасада ўтвораная, ён сам, як старшыня ВСНГ
Пераемнік	Аўгуст Янавіч Балцін
	1929 — 1932
Папярэднік	Сяргей Карп
Пераемнік	пасада скасаваная, ён сам, як наркам лёгкай прамысловасці
Нараджэнне	1896; Бельск, Бельскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Смерць	1938
Партыя	Камуністычная партыя Савецкага Саюза;
Бітвы	Першая сусветная вайна; Грамадзянская вайна ў Расіі;

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:20, 25 красавіка 2020

Рыго́р Пятро́віч Грысе́віч (1896, г. Бельск, Гродзенская губерня, Расійская імперыя — 1938) — дзяржаўны дзеяч БССР.

Біяграфія

Скончыў Ленінградскі камуністычны ўніверсітэт (1926).

З 8 гадоў пачаў працаваць на кафляным заводзе ў Бельску. У 1910 годзе за ўдзел у забастоўцы звольнены з завода. Уладкаваўся на чыгунку. У 1915 годзе быў мабілізаваны ў армію і накіраваны на фронт. У 1917 годзе ўступіў у РКП(б). У 1918—1920 гадах у Чырвонай арміі. У 1920—1921 гадах на гаспадарчай і партыйнай рабоце ў Баранавічах. Пасля заключэння Рыжскага міру і перадачы Заходняй Беларусі Польшчы пераехаў у Барысаў. На працягу 1926—1929 гадоў сакратар Магілёўскага, Бабруйскага акруговых камітэтаў КП(б)Б. З 1929 года старшыня Вышэйшага савета народнай гаспадаркі БССР, у 1932—1933 гадах наркам лёгкай прамысловасці БССР. Падчас барацьбы ўнутры партыйнай вярхушкі КП(б)Б па загаду Гікалы Грысевіч, як чалавек Галадзеда быў зняты з пасад і накіраваны начальнікам палітаддзела чыгункі ў Сібір^[1]. Арыштаваны і расстраляны ў 1938 годзе. Рэабілітаваны ў 1956 годзе.

Член ЦК КП(б)Б у 1927—1934, член Бюро ЦК КП(б)Б у 1929—1934.

Зноскі

↑ Сымон Кандыбовіч. Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі. — Мінск: БГА, 2000.— 160 с. ISBN 985-6374-15-4.

Літаратура

Грысевіч Рыгор Пятровіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. С. 164

[1] Сымон Кандыбовіч. Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі. — Мінск: БГА, 2000.— 160 с. ISBN 985-6374-15-4.

[1]

@@ Радок 45: / Радок 45: @@
 == Біяграфія ==
-Скончыў Ленінградскі камуністычны універсітэт (1926).
+Скончыў Ленінградскі камуністычны ўніверсітэт (1926).
-З 8 гадоў пачаў працаваць на кафляным заводзе ў Бельску. У 1910 годзе за ўдзел у забастоўцы звольнены з завода. Уладкаваўся на чыгунку. У 1915 годзе быў мабілізаваны ў [[Руская імператарская армія|армію]] і накіраваны на фронт. У 1917 годзе ўступіў у [[РКП(б)]]. У 1918—20 у [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай арміі]]. У 1920—21 на гаспадарчай і партыйнай рабоце ў [[Баранавічы|Баранавічах]]. Пасля заключэння [[Рыжскі мірны дагавор (1921)|Рыжскага міру]] і перадачы [[Заходняя Беларусь|Зах. Беларусі]] [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польшчы]] пераехаў у [[Барысаў]]. На працягу 1926—1929 сакратар [[Магілёўская акруга|Магілёўскага]], [[Бабруйская акруга|Бабруйскага]] акруговых камітэтаў [[Камуністычная партыя Беларусі (1918)|КП(б)Б]]. З 1929 года старшыня [[Вышэйшы Савет народнай гаспадаркі Беларускай ССР|Вышэйшага савета народнай гаспадаркі БССР]], у 1932—1933 наркам [[Народны камісарыят лёгкай прамысловасці БССР|лёгкай прамысловасці БССР]]. Падчас барацьбы ўнутры партыйнай вярхушкі КП(б)Б па загаду [[Мікалай Фёдаравіч Гікала|Гікалы]] Грысевіч, як чалавек [[Мікалай Мацвеевіч Галадзед|Галадзеда]] быў зняты з пасад і накіраваны начальнікам палітаддзела чыгункі ў Сібір<ref>{{Крыніцы/Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі}}</ref>. Арыштаваны і расстраляны ў 1938 годзе. Рэабілітаваны ў 1956 годзе.
+З 8 гадоў пачаў працаваць на кафляным заводзе ў Бельску. У 1910 годзе за ўдзел у забастоўцы звольнены з завода. Уладкаваўся на чыгунку. У 1915 годзе быў мабілізаваны ў [[Руская імператарская армія|армію]] і накіраваны на фронт. У 1917 годзе ўступіў у [[РКП(б)]]. У 1918—1920 гадах у [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай арміі]]. У 1920—1921 гадах на гаспадарчай і партыйнай рабоце ў [[Баранавічы|Баранавічах]]. Пасля заключэння [[Рыжскі мірны дагавор (1921)|Рыжскага міру]] і перадачы [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польшчы]] пераехаў у [[Барысаў]]. На працягу 1926—1929 гадоў сакратар [[Магілёўская акруга|Магілёўскага]], [[Бабруйская акруга|Бабруйскага]] акруговых камітэтаў [[Камуністычная партыя Беларусі (1918)|КП(б)Б]]. З 1929 года старшыня [[Вышэйшы Савет народнай гаспадаркі Беларускай ССР|Вышэйшага савета народнай гаспадаркі БССР]], у 1932—1933 гадах наркам [[Народны камісарыят лёгкай прамысловасці БССР|лёгкай прамысловасці БССР]]. Падчас барацьбы ўнутры партыйнай вярхушкі КП(б)Б па загаду [[Мікалай Фёдаравіч Гікала|Гікалы]] Грысевіч, як чалавек [[Мікалай Мацвеевіч Галадзед|Галадзеда]] быў зняты з пасад і накіраваны начальнікам палітаддзела чыгункі ў Сібір<ref>{{Крыніцы/Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі}}</ref>. Арыштаваны і расстраляны ў 1938 годзе. Рэабілітаваны ў 1956 годзе.
 Член [[ЦК КП(б)Б]] у 1927—1934, член [[Бюро Цэнтральнага камітэта КПБ|Бюро ЦК КП(б)Б]] у 1929—1934.
@@ Радок 58: / Радок 58: @@
 {{DEFAULTSORT:Грысевіч Рыгор Пятровіч}}
 [[Катэгорыя:Старшыні ВСНГ БССР]]
+[[Катэгорыя:Члены ЦК КПБ]]
 [[Катэгорыя:Члены бюро ЦК КПБ]]
 [[Катэгорыя:Народныя камісары лёгкай прамысловасці БССР]]