Навагрудскі езуіцкі калегіум: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя, аўтаматычная перапрацоўка спасылкі на ЭнцВКЛ з дапамогай AWB
Радок 3: Радок 3:
Сродкі на стварэнне місіі ахвяравалі М. Галаўня, Я. Машынскі, першы кіраўнік місіі Я. Разнавольскі.
Сродкі на стварэнне місіі ахвяравалі М. Галаўня, Я. Машынскі, першы кіраўнік місіі Я. Разнавольскі.


У XVII — першай палове XVIII стагоддзяў драўляныя збудаванні калегіума шмат разоў знішчаліся пажарамі. Каля 1754 года пабудаваны мураваны 3-нефавы касцёл, у 1752 — навучальны корпус. Калегіуму падпарадкоўваліся місіі ў [[Бурдыкаў|Бурдыкаве]] (Бурдыкоўшчыне?), [[Варонча|Варончы]], [[Вёска Востраў, Ляхавіцкі раён|Востраве]], [[Гарадскі пасёлак Гарадзішча|Гарадзiшчы]], [[Любча|Любчы]], [[Мажэйкі| Мажэйках]], [[Аграгарадок Моладава|Моладаве]], [[Аграгарадок Пачапава|Пачапаве]], [[Слонім|Слонiме]], [[Шчорсы|Шчорсах]].
У XVII — першай палове XVIII стагоддзяў драўляныя збудаванні калегіума шмат разоў знішчаліся пажарамі. Каля 1754 года пабудаваны мураваны 3-нефавы касцёл, у 1752 — навучальны корпус. Калегіуму падпарадкоўваліся місіі ў [[Бурдыкаў|Бурдыкаве]] (Бурдыкоўшчыне?), [[Варонча|Варончы]], [[Вёска Востраў, Ляхавіцкі раён|Востраве]], [[Гарадскі пасёлак Гарадзішча|Гарадзiшчы]], [[Любча|Любчы]], [[Мажэйкі|Мажэйках]], [[Аграгарадок Моладава|Моладаве]], [[Аграгарадок Пачапава|Пачапаве]], [[Слонім|Слонiме]], [[Шчорсы|Шчорсах]].


У [[1649]] годзе ў рэзідэнцыі адкрыты класы граматыкі, у 1653 — паэтыкі і рыторыкі. Пасля пераўтварэння рэзідэнцыі ў калегіум навучальная праграма адпавядала гэтаму тыпу навучальных устаноў, выкладалі таксама матэматыку, геаграфію, гісторыю, французскую мову. Каля 1680 года адкрыта музычная бурса, у 1705 — канвікт (пансіён), у [[1721]] — аптэка. Была бібліятэка. У XVIII стагоддзі колькасць навучэнцаў складала ад 13 да 51 чалавек. У розны час рэзідэнцыі і калегіуму належала некалькі навакольных маёнткаў.
У [[1649]] годзе ў рэзідэнцыі адкрыты класы граматыкі, у 1653 — паэтыкі і рыторыкі. Пасля пераўтварэння рэзідэнцыі ў калегіум навучальная праграма адпавядала гэтаму тыпу навучальных устаноў, выкладалі таксама матэматыку, геаграфію, гісторыю, французскую мову. Каля 1680 года адкрыта музычная бурса, у 1705 — канвікт (пансіён), у [[1721]] — аптэка. Была бібліятэка. У XVIII стагоддзі колькасць навучэнцаў складала ад 13 да 51 чалавек. У розны час рэзідэнцыі і калегіуму належала некалькі навакольных маёнткаў.
Радок 12: Радок 12:
* [[Тамаш Жаброўскі]] ([[1714]]-[[1758]]) — рымска-каталіцкі дзеяч, матэматык, архітэктар.
* [[Тамаш Жаброўскі]] ([[1714]]-[[1758]]) — рымска-каталіцкі дзеяч, матэматык, архітэктар.
* [[Бенедыкт Дабшэвіч]] ([[1722]]-[[1799]]) — філосаф, тэолаг, прадстаўнік эклектычнай філасофіі ў Вялікім Княстве Літоўскім.
* [[Бенедыкт Дабшэвіч]] ([[1722]]-[[1799]]) — філосаф, тэолаг, прадстаўнік эклектычнай філасофіі ў Вялікім Княстве Літоўскім.



== Вядомыя выкладчыкі ==
== Вядомыя выкладчыкі ==
Радок 21: Радок 20:


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|[[Валерый Пазднякоў|Пазднякоў В.]]|Новагародскi езуіцкi калегiум|2|361}}
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|том=2|старонкі=361|артыкул=Новагародскi езуіцкi калегiум|аўтар=[[Валерый Пазднякоў|Пазднякоў В.]]}}
* Рэлігія і царква на Беларусі. — Мн.: БелЭн, 2001. — 368 с.
* Рэлігія і царква на Беларусі. — Мн.: БелЭн, 2001. — 368 с.



Версія ад 12:04, 13 мая 2020

Навагрудскі езуіцкі калегіум — установа ордэна езуітаў у Навагрудку, цяпер Гродзенская вобласць. З 1626 года місія, з 1631 — рэзідэнцыя, у 1714—1773 — калегіум.

Сродкі на стварэнне місіі ахвяравалі М. Галаўня, Я. Машынскі, першы кіраўнік місіі Я. Разнавольскі.

У XVII — першай палове XVIII стагоддзяў драўляныя збудаванні калегіума шмат разоў знішчаліся пажарамі. Каля 1754 года пабудаваны мураваны 3-нефавы касцёл, у 1752 — навучальны корпус. Калегіуму падпарадкоўваліся місіі ў Бурдыкаве (Бурдыкоўшчыне?), Варончы, Востраве, Гарадзiшчы, Любчы, Мажэйках, Моладаве, Пачапаве, Слонiме, Шчорсах.

У 1649 годзе ў рэзідэнцыі адкрыты класы граматыкі, у 1653 — паэтыкі і рыторыкі. Пасля пераўтварэння рэзідэнцыі ў калегіум навучальная праграма адпавядала гэтаму тыпу навучальных устаноў, выкладалі таксама матэматыку, геаграфію, гісторыю, французскую мову. Каля 1680 года адкрыта музычная бурса, у 1705 — канвікт (пансіён), у 1721 — аптэка. Была бібліятэка. У XVIII стагоддзі колькасць навучэнцаў складала ад 13 да 51 чалавек. У розны час рэзідэнцыі і калегіуму належала некалькі навакольных маёнткаў.

У 1773 годзе калегіум закрыты, у 1815 касцёл пераабсталяваны пад ратушу.

Вядомыя выпускнікі

Вядомыя выкладчыкі

Літаратура