Мікалай Міхайлавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
др →‎Спасылкі: вікіфікацыя з дапамогай AWB
Радок 40: Радок 40:
{{Бібліяінфармацыя}}
{{Бібліяінфармацыя}}


[[Катэгорыя:Постаці расійскай гістарыяграфіі|Раманаў]]
[[Катэгорыя:Гісторыкі Расіі|Раманаў]]
[[Катэгорыя:Вялікія князі Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Вялікія князі Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Масоны Расіі]]
[[Катэгорыя:Масоны Расіі]]

Версія ад 01:23, 15 мая 2020

Мікалай Міхайлавіч
руск.: Николай Михайлович
Род дзейнасці гісторык, лепідаптэролаг
Дата нараджэння 14 (26) красавіка 1859[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 студзеня 1919(1919-01-24) (59 гадоў) ці 29 студзеня 1919(1919-01-29)[1] (59 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Падданства  Расійская імперыя
Бацька Міхаіл Мікалаевіч
Маці Вольга Фёдараўна[d]
Альма-матар
Член у
Прыналежнасць Расійская імперыя
Бітвы/войны
Узнагароды і прэміі
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Андрэя Першазванага
Ордэн Святога Георгія IV ступені
Ордэн Святога Георгія IV ступені
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Уладзіміра III ступені
Ордэн Святога Уладзіміра III ступені
Ордэн Святога Уладзіміра IV ступені
Ордэн Святога Уладзіміра IV ступені
Георгіеўская зброя
Георгіеўская зброя
Ордэн Белага арла
Ордэн Белага арла
Ордэн Святой Ганны I ступені
Ордэн Святой Ганны I ступені
Ордэн Святога Станіслава I ступені
Ордэн Святога Станіслава I ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах

Шаблон:Раманавы2 Мікалай Міхайлавіч (14 (26 красавіка) 1859, Царскае сяло, каля Санкт-Пецярбурга — 24 студзеня 1919, Петраград) — член расійскага імператарскага дома, унук Мікалая I, сын Міхаіла Мікалаевіча, гісторык.

Біяграфія

Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 годзе выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымліваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам Георгіем Міхайлавічам і стрыечнымі — Паўлам Аляксандравічам і Дзмітрыем Канстанцінавічам. Рэабілітаваны пасмяротна 8 чэрвеня 2009 года.

Зноскі

Спасылкі

Шаблон:Рускае геаграфічнае таварыства