Тамара Віктараўна Габрусь: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 20: Радок 20:
Даследуе мастацтвазнаўчыя праблемы [[беларускае дойлідства|беларускага дойлідства]] эпохі [[феадалізм]]у, мураваную архітэктуру і манументальнае мастацтва [[беларускае барока|беларускага барока]]. Разам з [[Г. Галенчанка]]м увяла ў навуковы ўжытак і атрыбутавала першыя на тэрыторыі [[Цэнтральная Еўропа|Цэнтральнай]] і [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]] архітэктурна-праектныя чарцяжы [[XVI стагоддзе|XVI ст.]] з [[Нясвіж]]а. Аўтар навуковых прац, [[сцэнарый|сцэнарыяў]] да відэафільмаў, зборнікаў [[верш]]аў{{sfn|ЭнцВКЛ|2005}}.
Даследуе мастацтвазнаўчыя праблемы [[беларускае дойлідства|беларускага дойлідства]] эпохі [[феадалізм]]у, мураваную архітэктуру і манументальнае мастацтва [[беларускае барока|беларускага барока]]. Разам з [[Г. Галенчанка]]м увяла ў навуковы ўжытак і атрыбутавала першыя на тэрыторыі [[Цэнтральная Еўропа|Цэнтральнай]] і [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]] архітэктурна-праектныя чарцяжы [[XVI стагоддзе|XVI ст.]] з [[Нясвіж]]а. Аўтар навуковых прац, [[сцэнарый|сцэнарыяў]] да відэафільмаў, зборнікаў [[верш]]аў{{sfn|ЭнцВКЛ|2005}}.


Аўтар 3-х [[манаграфія|манаграфій]] і больш за 300 [[артыкул]]аў і раздзелаў па гісторыі беларускага дойлідства ў айчынных і замежных навуковых зборніках і часопісах. Аўтарскія манаграфіі: «Страчаная спадчына», «Мураваныя харалы: Сакральная архітэктура беларускага барока», «Ураджай», «Саборы помняць усё: готыка і рэнесанс у беларускім сакральным дойлідстве». Сааўтар калектыўных навуковых выданняў: «[[Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі]]»<ref name="ХЕХ"/><ref name="АСБ"/> ([[1984]]—[[1987]]); «[[Гісторыя беларускага мастацтва (кніга)|Гісторыя беларускага мастацтва]]» ([[1987]]—[[1988]]); «Скарына і яго эпоха» ([[1990]]); «Барока ў беларускай культуры і мастацтве» ([[1998]]); «Архітэктура Беларусі: Нарысы эвалюцыі ва ўсходнеславянскім і еўрапейскім кантэксце» ([[2005]]—[[2006]])<ref name="ХЕХ"/>. Аўтар цыкла публікацый па гісторыі [[Беларуская архітэктура|беларускай архітэктур]]ы ў [[БелСЭ]], зборніках «Помнікі старажытнарускай культуры. Новыя адкрыцці» (Мінск, 1984) і «Помнікі культуры. Новыя адкрыцці» (Мінск, 1985)<ref name="АСБ"/>. Аўтар і навуковы кансультант па архітэктуры [[энцыклапедыя|энцыклапедычных]] выданняў<ref name="ХЕХ"/>.
Аўтар цыкла публікацый па гісторыі [[Беларуская архітэктура|беларускай архітэктур]]ы ў [[БелСЭ]], [[Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі|«Зборы помнікаў гісторыі і культуры Беларусі»]] (Мінск, [[1984]]—[[1987]]), зборніках «Помнікі старажытнарускай культуры. Новыя адкрыцці» (Мінск, 1984) і «Помнікі культуры. Новыя адкрыцці» (Мінск, 1985)<ref name="АСБ"/>.

Аўтар 3-х [[манаграфія|манаграфій]] і больш за 300 [[артыкул]]аў і раздзелаў па гісторыі беларускага дойлідства ў айчынных і замежных навуковых зборніках і часопісах. Аўтарскія манаграфіі: «Страчаная спадчына», «Мураваныя харалы: Сакральная архітэктура беларускага барока», «Ураджай», «Саборы помняць усё: готыка і рэнесанс у беларускім сакральным дойлідстве». Сааўтар калектыўных навуковых выданняў: «[[Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі]]» ([[1984]]—[[1987]]); «[[Гісторыя беларускага мастацтва (кніга)|Гісторыя беларускага мастацтва]]» ([[1987]]—[[1988]]); «Скарына і яго эпоха» ([[1990]]); «Барока ў беларускай культуры і мастацтве» ([[1998]]); «Архітэктура Беларусі: Нарысы эвалюцыі ва ўсходнеславянскім і еўрапейскім кантэксце» ([[2005]]—[[2006]]). Аўтар і навуковы кансультант па архітэктуры [[энцыклапедыя|энцыклапедычных]] выданняў<ref name="ХЕХ"/>.


Публікавалася ў [[Польшча|Польшчы]], [[Італія|Італіі]], [[Германія|Германіі]], [[Расія|Расіі]], [[Украіна|Украіне]]<ref name="ХЕХ">{{крыніцы/Хто ёсць хто ў Беларусі. Архітэктары|Габрусь Тамара Викторовна}}</ref>.
Публікавалася ў [[Польшча|Польшчы]], [[Італія|Італіі]], [[Германія|Германіі]], [[Расія|Расіі]], [[Украіна|Украіне]]<ref name="ХЕХ">{{крыніцы/Хто ёсць хто ў Беларусі. Архітэктары|Габрусь Тамара Викторовна}}</ref>.

Версія ад 00:17, 17 мая 2020

Тамара Віктараўна Габрусь
Дата нараджэння 2 кастрычніка 1945(1945-10-02) (78 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці архітэктарка, гісторык архітэктуры, мастацтвазнаўца, гісторык
Навуковая сфера гісторыя архітэктуры[d][1], мастацтвазнаўства[1] і архітэктура[1]
Месца працы
Навуковая ступень доктар мастацтвазнаўства (2002) і кандыдат архітэктуры (1979)
Альма-матар
Член у
Узнагароды

Тамара Віктараўна Га́брусь (нар. 2 кастрычніка 1945, Мінск) — беларускі гісторык архітэктуры і мастацтвазнавец. Кандыдат архітэктуры (1979), доктар мастацтвазнаўства (2002). Член-карэспандэнт Беларускай акадэміі архітэктуры.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1974, Саюза мастакоў Беларусі з 1999, Саюза пісьменнікаў Беларусі з 2004[2].

Біяграфія

У 1968 скончыла з адзнакай архітэктурнае аддзяленне будаўнічага факультэта Беларускі політэхнічны інстытут (выкладчыкі У. М. Вараксін, В. М. Волчак, Н. М. Макляцова, І. І. Боўт)[2].

У 19681970 гадах архітэктар, старэйшы архітэктар інстытута «Белпрампраект». У 1969—1973 гадах у аспірантуры ІМЭФ АН БССР. У 19731974 гадах старэйшы архітэктар-рэстаўратар Спецыяльных навукова-рэстаўрацыйных вытворчых майстэрняў Міністэрства культуры БССР[2].

У 19741980 навуковы рэдактар па архітэктуры выдавецтва «Беларуская Энцыклапедыя». У 19791980 гадах в. а. загадчыцы рэдакцыі культуры і мастацтва; з 1980 года старэйшы навуковы супрацоўнік, з 2003 вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАНБ[2].

Член рэдкалегій часопісаў «Спадчына» і «Роднае слова». У 20032008 гадах член Рэспубліканскай мастацка-экспертнай рады па манументальным мастацтве пры Міністэрстве культуры Рэспублікі Беларусь[2].

Творчасць

Асноўныя працы: праекты інжынерных карпусоў шэрагу прамысловых прадпрыемстваў у Мінску[2], будынак ЛЭРМ Мінскага аэрапорта (1972)[3], Навагрудку, Брэсце (19681970, у аўтарскім калектыве); праекты кансервацыі палаца ў Ружанах і рэстаўрацыі музея-запаведніка «Радзіма Якуба Коласа» ў Стаўбцоўскім раёне Мінскай вобласці (19731974, у аўтарскім калектыве)[2].

Навуковая дзейнасць

Даследуе мастацтвазнаўчыя праблемы беларускага дойлідства эпохі феадалізму, мураваную архітэктуру і манументальнае мастацтва беларускага барока. Разам з Г. Галенчанкам увяла ў навуковы ўжытак і атрыбутавала першыя на тэрыторыі Цэнтральнай і Усходняй Еўропы архітэктурна-праектныя чарцяжы XVI ст. з Нясвіжа. Аўтар навуковых прац, сцэнарыяў да відэафільмаў, зборнікаў вершаў[4].

Аўтар 3-х манаграфій і больш за 300 артыкулаў і раздзелаў па гісторыі беларускага дойлідства ў айчынных і замежных навуковых зборніках і часопісах. Аўтарскія манаграфіі: «Страчаная спадчына», «Мураваныя харалы: Сакральная архітэктура беларускага барока», «Ураджай», «Саборы помняць усё: готыка і рэнесанс у беларускім сакральным дойлідстве». Сааўтар калектыўных навуковых выданняў: «Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі»[2][3] (19841987); «Гісторыя беларускага мастацтва» (19871988); «Скарына і яго эпоха» (1990); «Барока ў беларускай культуры і мастацтве» (1998); «Архітэктура Беларусі: Нарысы эвалюцыі ва ўсходнеславянскім і еўрапейскім кантэксце» (20052006)[2]. Аўтар цыкла публікацый па гісторыі беларускай архітэктуры ў БелСЭ, зборніках «Помнікі старажытнарускай культуры. Новыя адкрыцці» (Мінск, 1984) і «Помнікі культуры. Новыя адкрыцці» (Мінск, 1985)[3]. Аўтар і навуковы кансультант па архітэктуры энцыклапедычных выданняў[2].

Публікавалася ў Польшчы, Італіі, Германіі, Расіі, Украіне[2].

Узнагароды

Узнагароджана Ганаровымі граматамі Міністэрства культуры Беларусі (2005), Міністэрства інфармацыі Беларусі (2005), Беларускага добраахвотнага таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры (1989, 1995, 2005)[2].

Бібліяграфія

  • Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Т. 1-7, 1979—1987 (у сааўтарстве)
  • Гісторыя беларускага мастацтва. Т. 1-7, 1987—1994 (у сааўтарстве)
  • Архітэктура Беларусі. Энцыклапедычны даведнік. 1993 (у сааўтарстве)
  • Скарына і яго эпоха. 1990
  • Барока ў беларускай культуры і мастацтве. 1998, 2000 (у сааўтарстве)
  • Мастацтва бачыць свет. Падручнік для сярэдняй школы. 2000
  • Страчаная спадчына. 1997, 2003 (у сааўтарстве, аўтар-укладальнік)
  • Саборы помняць усё: Готыка і рэнесанс у сакральным дойлідстве Беларусі. — Мн.: Беларусь, 2007. — 167 с.: іл. ISBN 978-985-01-0714-5

Зноскі

  1. а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  2. а б в г д е ё ж з і к л Габрусь Тамара Викторовна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
  3. а б в Габрусь Тамара Викторовна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  4. ЭнцВКЛ 2005.

Літаратура