Антон Андрэевіч Сокал-Кутылоўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 9: Радок 9:
З 1917 года жыў на сваім хутары. У жніўні [[1918]] г. выехаў у [[Растоў-на-Доне]]; уступіў у армію генерала Дзянікіна. Потым вярнуўся дадому, быў прызваны ў Чырвоную Армію, адкуль уцёк і перайшоў у армію генерала Юдзеніча, якая дзейнічала ў [[Эстонія|Эстоніі]]. Летам [[1920]] г. вярнуўся ў [[Беларусь]]. У снежні 1920 г. узначаліў Слуцкую брыгаду. Пасля падаўлення [[Слуцкае паўстанне|Слуцкага паўстання]] разам з брыгадай перайшоў савецка-польскую мяжу і да мая [[1921]] г. быў інтэрнаваны.
З 1917 года жыў на сваім хутары. У жніўні [[1918]] г. выехаў у [[Растоў-на-Доне]]; уступіў у армію генерала Дзянікіна. Потым вярнуўся дадому, быў прызваны ў Чырвоную Армію, адкуль уцёк і перайшоў у армію генерала Юдзеніча, якая дзейнічала ў [[Эстонія|Эстоніі]]. Летам [[1920]] г. вярнуўся ў [[Беларусь]]. У снежні 1920 г. узначаліў Слуцкую брыгаду. Пасля падаўлення [[Слуцкае паўстанне|Слуцкага паўстання]] разам з брыгадай перайшоў савецка-польскую мяжу і да мая [[1921]] г. быў інтэрнаваны.


У 1921—1939 гг. быў праваслаўным святаром, настаўнічаў. Да 1931 года захоўваў [[Сцяг Першага Слуцкага палка стральцоў БНР|cцяг Першага Слуцкага палка стральцоў БНР]].
У 1921—1939 гг. быў праваслаўным святаром, настаўнічаў. Да 1931 года захоўваў [[Сцяг Першага Слуцкага палка стральцоў БНР|cцяг Першага Слуцкага палка стральцоў БНР]]<ref>Слуцкі збройны чын 1920 г. у дакумэнтах і ўспамінах. — Мінск : — «Медысонт», 2006. — 188 с. — ISBN 985-6530-37-7</ref>.


Арыштаваны 19.6.1941 у [[Германія|Германіі]]. Здолеў вызваліцца пасля пачатку вайны. З кастрычніка [[1941]] да ліпеня [[1944]] г. працаваў школьным інспектарам у [[Ганцавічы|Ганцавічах]], удзельнік нацыянальнага падполля. Падпалкоўнік [[Беларуская краёвая абарона|Беларускай краёвай абароны]]. Сябра [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыі]].<ref>{{cite web|url = http://jivebelarus.net/history/new-history/return-of-bnp.html?page=14 |title = Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі|first = |last = |author = [[Сяргей Ёрш]]|authorlink = |coauthors = |date = |month = |year = |work = |publisher = |location = |page = |pages = |at = |language = |trans_title = |format = |doi = |archiveurl = http://web.archive.org/web/20190725160120/http://jivebelarus.net/history/new-history/return-of-bnp.html?page=14|archivedate = 25.07.2019|accessdate = |quote = |ref = |separator = |postscript = }}</ref>
Арыштаваны 19.6.1941 у [[Германія|Германіі]]. Здолеў вызваліцца пасля пачатку вайны. З кастрычніка [[1941]] да ліпеня [[1944]] г. працаваў школьным інспектарам у [[Ганцавічы|Ганцавічах]], удзельнік нацыянальнага падполля. Падпалкоўнік [[Беларуская краёвая абарона|Беларускай краёвай абароны]]. Сябра [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыі]].<ref>{{cite web|url = http://jivebelarus.net/history/new-history/return-of-bnp.html?page=14 |title = Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі|first = |last = |author = [[Сяргей Ёрш]]|authorlink = |coauthors = |date = |month = |year = |work = |publisher = |location = |page = |pages = |at = |language = |trans_title = |format = |doi = |archiveurl = http://web.archive.org/web/20190725160120/http://jivebelarus.net/history/new-history/return-of-bnp.html?page=14|archivedate = 25.07.2019|accessdate = |quote = |ref = |separator = |postscript = }}</ref>

Версія ад 16:31, 30 мая 2020

Антон Андрэевіч Сокал-Кутылоўскі
Дата нараджэння 7 лютага 1892(1892-02-07)
Месца нараджэння
Дата смерці 7 сакавіка 1983(1983-03-07) (91 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Званне капітан
Бітвы/войны
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Магіла Антона Сокала-Кутылоўскага

Антон Андрэевіч Сокал-Кутылоўскі (7 лютага 1892, хутар Чырвоная Горка Пінскага павета Мінскай губерні, цяпер Лунінецкі раён Брэсцкай вобл. — 7 сакавіка 1983, Шчэцін, Польшча) - грамадскі і ваенны дзеяч, мемуарыст.

Біяграфія

У 1910 годзе скончыў Панявежскую настаўніцкую семінарыю. Настаўнічаў у школах Літвы. У 1913—1915 гг. вучыўся на Петраградскіх політэхнічных курсах. З 1915 г. у арміі. Скончыў Казанскае ваеннае вучылішча. Накіраваны прапаршчыкам на фронт. Ваяваў у Галіцыі і пад Вільняй. Капітан.

З 1917 года жыў на сваім хутары. У жніўні 1918 г. выехаў у Растоў-на-Доне; уступіў у армію генерала Дзянікіна. Потым вярнуўся дадому, быў прызваны ў Чырвоную Армію, адкуль уцёк і перайшоў у армію генерала Юдзеніча, якая дзейнічала ў Эстоніі. Летам 1920 г. вярнуўся ў Беларусь. У снежні 1920 г. узначаліў Слуцкую брыгаду. Пасля падаўлення Слуцкага паўстання разам з брыгадай перайшоў савецка-польскую мяжу і да мая 1921 г. быў інтэрнаваны.

У 1921—1939 гг. быў праваслаўным святаром, настаўнічаў. Да 1931 года захоўваў cцяг Першага Слуцкага палка стральцоў БНР[1].

Арыштаваны 19.6.1941 у Германіі. Здолеў вызваліцца пасля пачатку вайны. З кастрычніка 1941 да ліпеня 1944 г. працаваў школьным інспектарам у Ганцавічах, удзельнік нацыянальнага падполля. Падпалкоўнік Беларускай краёвай абароны. Сябра Беларускай незалежніцкай партыі.[2]

Арыштаваны 30.4.1945. Да лістапада 1947 г. знаходзіўся ў Паўночнапячэрскім лагеры. 20.4.1948 Ваенным трыбуналам войск МУС БВА асуджаны на 25 гадоў турмы. Вызвалены ў лістападзе 1957 г. па амністыі.

Апошнія гады правёў у Шчэціне. Напісаў успаміны пра Слуцкае паўстанне 1920.

Зноскі

  1. Слуцкі збройны чын 1920 г. у дакумэнтах і ўспамінах. — Мінск : — «Медысонт», 2006. — 188 с. — ISBN 985-6530-37-7
  2. Сяргей Ёрш. Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі. Архівавана з першакрыніцы 25.07.2019.

Літаратура

  • Грынь А., Міхнюк У. Следству вядома…: (Па старонках справы А. Сокал-Кутылоўскага з архіва КДБ) // Полымя. 1994, № 11.
  • Як судзілі Антона Сокал-Кутылоўскага: Жыцьцярыс… Берасьце, 2000.
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6 Кн. 1. Пузелі — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн.1. — 592 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.

Спасылкі