Патала: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 4: Радок 4:
[[Выява:Lhasa Potala.jpg|thumb|right|250px|Чырвоны палац]]
[[Выява:Lhasa Potala.jpg|thumb|right|250px|Чырвоны палац]]


Палац '''Патала''' ({{lang-bo|: པོ་ཏ་ལ}}, {{lang-zh|布达拉宫}})[http://maps.google.com/maps?q=29.696,91.159&ie=UTF8&om=1&z=18&ll=29.657379,91.117312&spn=0.0033,0.006781&t=h&iwloc=addr] у горадзе [[Лхаса]] у [[Тыбет|Тыбец]]е
Палац '''Патала''' ({{lang-bo|: པོ་ཏ་ལ}}, {{lang-zh|布达拉宫}})[http://maps.google.com/maps?q=29.696,91.159&ie=UTF8&om=1&z=18&ll=29.657379,91.117312&spn=0.0033,0.006781&t=h&iwloc=addr] у горадзе [[Лхаса]] у [[Тыбет|Тыбец]]е. Размешчаны на высокім узгорку, які ўзвышаецца над горадам. Агульная плошча палацавага комплексу складае 360 тыс. м². Гэта ўзор старажытнай архітэктуры, дзе захоўваюцца больш чым 100 тысяч культурных рэліквій<ref>[http://zviazda.by/be/news/20200629/1593407341-palac-patala-zaprashae Палац Патала запрашае — zviazda.by]</ref>.
Размешчаны на высокім узгорку, які ўзвышаецца над горадам. Агульная плошча палацавага комплексу складае 360 тыс. м².


Сёння палац Патала з'яўляецца музеем, які актыўна наведваюць турысты, застаючыся месцам паломніцтва будыстаў і працягваючы выкарыстоўвацца ў будыйскіх рытуалах. З прычыны вялікай культурнай, рэлігійнай, мастацкай і гістарычнай значнасці, унесены ў [[1994]] годзе ў спіс Сусветнай спадчыны [[ЮНЕСКА]]. У [[2001]] годзе ў «гістарычны ансамбль палаца Патала» была ўключана летняя рэзідэнцыя Далай-лам, палац і парк [[Нарбулінка]]<ref name="UNESCO">{{cite web|url=http://whc.unesco.org/en/news/143|title=World Heritage Committee Inscribes 31 New Sites on the World Heritage List|publisher=[[UNESCO]]|date=2001-12-13|accessdate=2011-05-03|archiveurl=http://www.webcitation.org/65JmuLCnF|archivedate=2012-02-09}}</ref>.
Сёння палац Патала з'яўляецца музеем, які актыўна наведваюць турысты, застаючыся месцам паломніцтва будыстаў і працягваючы выкарыстоўвацца ў будыйскіх рытуалах. З прычыны вялікай культурнай, рэлігійнай, мастацкай і гістарычнай значнасці, унесены ў [[1994]] годзе ў спіс Сусветнай спадчыны [[ЮНЕСКА]]. У [[2001]] годзе ў «гістарычны ансамбль палаца Патала» была ўключана летняя рэзідэнцыя Далай-лам, палац і парк [[Нарбулінка]]<ref name="UNESCO">{{cite web|url=http://whc.unesco.org/en/news/143|title=World Heritage Committee Inscribes 31 New Sites on the World Heritage List|publisher=[[UNESCO]]|date=2001-12-13|accessdate=2011-05-03|archiveurl=http://www.webcitation.org/65JmuLCnF|archivedate=2012-02-09}}</ref>.

Версія ад 14:59, 3 ліпеня 2020

Сцяг ЮНЕСКА Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 707
рус.англ.фр.
Палац Патала
Белы палац
Чырвоны палац

Палац Патала (тыб.: : པོ་ཏ་ལ, кіт.: 布达拉宫)[1] у горадзе Лхаса у Тыбеце. Размешчаны на высокім узгорку, які ўзвышаецца над горадам. Агульная плошча палацавага комплексу складае 360 тыс. м². Гэта ўзор старажытнай архітэктуры, дзе захоўваюцца больш чым 100 тысяч культурных рэліквій[1].

Сёння палац Патала з'яўляецца музеем, які актыўна наведваюць турысты, застаючыся месцам паломніцтва будыстаў і працягваючы выкарыстоўвацца ў будыйскіх рытуалах. З прычыны вялікай культурнай, рэлігійнай, мастацкай і гістарычнай значнасці, унесены ў 1994 годзе ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. У 2001 годзе ў «гістарычны ансамбль палаца Патала» была ўключана летняя рэзідэнцыя Далай-лам, палац і парк Нарбулінка[2].

Гісторыя

У 637 цар Тыбета Сонгцэн Гампо ўзвёў тут першы будынак у тым месцы, дзе ён звычайна медытаваў. Калі ён вырашыў зрабіць Лхасу сваёй сталіцай, ён пабудаваў палац. Пасля сваіх заручын з кітайскай прынцэсай Вэнь Чэн, пашырыў палац да 999 пакояў, узвёў сцены і вежы і вырыў абвадны канал. У другой палове VIII стагоддзя ў палац патрапіла маланка і драўляныя пабудовы згарэлі, затым па прычыне міжусобных войнаў палац быў разбураны. Цяпер захавалася толькі пячора Фа-Вана і зала Пабалакан.

Палац у яго сучасным выглядзе пачаў будавацца ў 1645 па ініцыятыве Далай-ламы V. У 1648 быў завершаны Белы палац (Патранг Карпо), і Патала стала выкарыстоўвацца як зімовая рэзідэнцыя далай-лам. Чырвоны палац (Потранг Марпо) быў дабудаваны паміж 1690 і 1694. Назва палаца паходзіць, відаць, ад легендарнай гары Патала, на якой жыве бадхісатва Чэнрэзі (Авалакітэшвара), якога на зямлі прадстаўляе далай-лама.

У грандыёзным будаўніцтве бралі ўдзел лепшыя майстры таго часу з Тыбета, Непала і Кітая.

Уздзеянне ветру, сонца і дажджу на працягу доўгага часу прывяло да ўзнікнення пашкоджанняў, такіх як акісленне з наступным пачарненням і абсыпанне пазалоты з вонкавага боку дахаў, а таксама эрозія ўнутраных драўляных канструкцый ад дажджавой вады. У 2016 годзе Дзяржаўнае ўпраўленне КНР па ахове культурнай спадчыны вылучыла звыш 31 млн юаняў на рамонтныя работы. У 2018 годзе залатыя дахі палаца Патала зноў заззялі[3].

Размяшчэнне

Палац знаходзіцца на вышыні 3 700 м на Чырвоным узгорку (Марпо Ры) пасярэдзіне Лхаскай даліны. З-за тэрас, пляцовак на дахах і храмаў, ён не стварае ўражання крэпасці (дзонга). Агульны выгляд палаца, які расцягнуўся на горным хрыбце, з вежамі, сценамі, лесвіцамі, храмамі і прыбудовамі, уяўляе сабой унікальнае мастацкае рашэнне, яго велічнасць і прыгажосць шануюцца будыстамі, архітэктарамі і мастакамі, дзівяць падарожнікаў.

Шматлікія паломнікі абыходзяць вакол узгорак з палацам, здзяйсняючы кору — рытуальны абыход святога месца. Уздоўж кары знаходзяцца шматлікія малітоўныя барабаны і гандлёвыя рады.

Пабудовы

Белы палац складаецца з Вялікага ўсходняга павільёна, Сонечнага павільёна, жылых пакояў рэгента і настаўніка далай-ламы, а таксама службовых памяшканняў урада. Вялікі ўсходні павільён выкарыстоўваўся для афіцыйных цырымоній, у Сонечным павільёне далай-лама ўласна жыў і працаваў, чытаў свяшчэнныя тэксты, займаўся кіраваннем.

Путацзунчэн — кітайская копія лхаскай Паталы

Чырвоны палац служыў больш месцам малітваў і рэлігійных рытуалаў, у ім знаходзяцца павільёны. Вялікае значэнне маюць восем мемарыяльных ступ, у тым ліку Пятага і Трынаццатага Далай-лам.

Апроч ступ, палац мае шэраг вялікіх і малых зал (храмаў), прысвечаных будам, бадхісатвам, далай-ламам, а таксама для аўдыенцый і цырымоній. У залах выстаўлены каштоўнасці і рэліквіі — прасторавыя мандалы для сузірання, памінальныя ступы, статуі далай-лам і настаўнікаў, статуі божастваў і йідамаў, кнігі, рытуальныя прадметы, на сценах — складаная сістэма роспісу.

У Заходняй вялікай зале звычайна праходзілі рэлігійныя цырымоніі, ахвярапрынашэнні і прыёмы.

Асаблівае значэнне мае пячора Фа-Вана, у якой яшчэ да будаўніцтва палаца чытаў свяшчэнныя тэксты цар Сонгцэн Гампо.

Фотагалерэя

Зноскі

Гл. таксама

Спасылкі