Зальцбург: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 09:03, 27 лістапада 2009

Шаблон:Геаграфія

За́льцбург (ням.: Salzburg, па-баварску: Såizburg, літаральна — «Замак солі») — горад на захадзе Аўстрыі, сталіца федэральнай зямлі Зальцбург. Чацвёрты па велічыні горад Аўстрыі пасля Вены, Граца і Лінца. Стары горад Зальцбургу сусветнавядомы сваёй архітэктурай у стылі барока і з'яўляецца адным з найболей захаваных цэнтраў гарадоў на нямецкамоўных тэрыторыях. Цэнтральная гістарычная частка гораду ў 1997 годзе была ўключаная ў спіс аб’ектаў сусветнай спадчыны ЮНЭСКА. Радзіма Вольфганга Моцарта і горад студэнтаў: тут размяшчаюцца чатыры ўніверсітэты.

Геаграфічнае становішча

Зальцбург знаходзіцца на абодвух берагах ракі Зальцах ля паўночнай мяжы Альпаў. На поўдзень ад Зальцбургу размяшчаюцца горы, на поўнач — раўніны. Бліжэйшая да Зальцбургу альпійская вяршыня — гара Унтэрсберг вышынёй 1972 метры. Яна знаходзіцца ўсяго ў некалькіх кіламетрах ад цэнтра гораду. У частцы гораду, якая завецца Altstadt альбо «стары горад», пераважаюць вежы і цэрквы, пабудаваныя ў стылі барока. Таксама ў цэнтры гораду знаходзіцца масіўная крэпасць Фестунг Хоэнзальцбург. Паабапал старога гораду знаходзяцца дзве меншыя гары Мёнхсберг і Капуцынерберг і з'яўляюцца зялёнымі лёгкімі гораду.

Зальцбург знаходзіцца ў 150 км на ўсход ад Мюнхена і ў 300 км на захад ад Вены.

Дэмаграфія

Год	Насельніцтва
1900	48 945
1951	102 927
1961	108 114
1971	129 919
1981	139 426
1991	143 978
2001	142 662
2007	150 269

Крыніцы: Statistik Austria [1], сайт гораду Зальцбург [2]

Кожнае трэцяе працоўнае месца ў горадзе проста ці ўскосна звязанае з турызмам, а велічыня беспрацоўя — самая нізкая ў Аўстрыі — каля 5 працэнтаў.

Гісторыя

Антычныя часы і сярэднявечча

Як паказваюць археалагічныя раскопкі пасяленні на тэрыторыі сучаснага Зальцбургу існавалі ўжо ў час неаліту. Пазней на гэтым месцы размяшчалася кельцкае пасяленне, якое ў 1 стагоддзі да н.э. было заваяванае рымлянамі. Пачынаючы з 45 году н.э. створаная на месцы сучаснага Зальбургу калонія Ювавум была адным з галоўных населеных пунктаў рымскай правінцыі Норык. Згодна з легендай, у 477 годзе правадыр ругіяў Адавакар на чале аб’яднанай арміі ругіяў, гепідаў, готаў і герулаў захапіў Ювавум і пакараў смерцю святога Максіма і 50 ягоных вучняў.

У 696 годзе баварскі герцаг падараваў гэтыя землі біскупу Руперту (які пазней быў кананізаваны). Каля 700 году св. Руперт заснаваў два манастыры, якія захавалія да нашых дзён і зрабіліся цэнтрам будучага гораду — мужчынскае бенедэктынскае абацтва Святога Пятра і жаночы манастыр Нонберг. У 739 годзе горад стаў біскупскай рэзідэнцыяй, а ў канцы 8 стагоддзя пры біскупах Віргіліі і Арно горад зрабіўся цэнтрам месіянерскай актыўнасці хрысціянскай царквы ў альпійскім рэгіёне. З гэтых часоў горад мае назву Зальцбург, якую атрымаў ад шматлікіх радовішчаў солі ў прылеглых мясцінах. У 798 годзе зальцбурскія біскупы падвысілі статус і зрабіліся арцыбіскупамі.

У 1077 годзе на гары над горадам быў пабудаваны замак і пазней крэпасць Хоэнзальцбург, які пазней неаднаразова перабудоўваўся.

У 1278 годзе арцыбіскупства было прызнанае суверэнным княствам Святой Рымскай імперыі і паступова ператварылася ў адносна незалежную клерыкальную дзяржаву. Канчатковая незазалежнасць ад Баварыі была атрыманая ў 14 стагоддзі. У прыкладна той жа час ад эпідэміі чумы памерла прыблізна траціна насельніцтва гораду.

Часы рэфармацыі

Найвышэйшага росквіту княства дасягнула напрыканцы 16 — напачатку 17 стагоддзя. Пры арцыбіскупах Вольфу Дытрыху фот Райтэнаў, Маркусу фон Хоэмесэ і Парысу Ладрону горад быў моцна перабудаваны пад кіраўніцтвам італьянскіх архітэктараў, пасля чаго стаў вядомы як адна з сталіцаў еўрапейскага барока. У 1622 годзе ў горадзе быў заснаваны ўніверсітэт, зачынены ў 1810 годзе і адчынены наноў у 1963. У 1628 годзе быў пабудаваны гарадзкі збор, у 1767 годзе — высечаны адзін з найстарэйшых дарожных тунэляў пад гарой Мёнхсберг.

Улада князёў-арцыбіскупаў працягвалася да 1803 году і ў перыяды свайго найбольшага росквіту распаўсюджвалася далёка за межы сённяшняй федэральнай зямлі Зальцбург.

У гады рэфармацыі Зальцбург быў адным з галоўных цэнтраў каталіцтва ў нямецкіх землях. У 1731 годзе ўсе пратэстанты былі выгнаныя з гораду.

Прамысловасць

У горадзе паспяхова развіваліся рамёствы, броварства. Першы бровар быў заснаваны яшчэ ў 1492 годзе. Але галоўнай крыніцай прыбытку гораду ўвесь гэты час была вытворчасць і продаж солі.

З пачаткам напалеонаўскіх войнаў княства спыніла сваё існаванне. У 1810 годзе горад быў перададзены Баварыі, а ў 1816 годзе па рашэнні Венскага кангрэсу Зальцбург увайшоў у склад Аўстрыі.

З 18 да 23 жніўня 1867 году ў Зальцбургу праходзіла сустрэча паміж Францам Ёсіфам і Напалеонам III.

20 стагоддзе

у 1938 годзе ў выніку аншлюсу ў Зальцбург увайшлі нямецкія войскі. У час Другой Сусветнай вайны горад неаднаразова бамбаваўся саюзнікамі, аднак амаль усе выбітныя месцы Зальцбургу захаваліся. Зальцбург быў вызвалены войскамі ЗША 5 мая 1945 году. Пасля вайны горад быў цэнтрам амерыканскай акупацыйнай зоны.

21 стагоддзе

27 студзеня 2006 году ў горадзе адзначалася 250 гадоў з дня нараджэння Вольфганга Моцарта. З гэтай нагоды крыху пазней за 8 гадзінаў вечара мясцовага часу ўсе 35 цэркваў Зальцбургу пачалі біць у званы. Асноўныя святкаванні адбываліся на працягу ўсяго году.

Выдатныя мясціны

Стары горад

Стары горад размешчаны на левым беразе Зальцаху на вузкай паласе паміж ракой і скалістымі гарамі Мёнхсберг (гара манахаў) і Фестунгберг (гара крэпасці), на якой знаходзіцца Хоэнзальцбург.

Увесь Стары горад у 1996 намінаваўся на аб’ект сусветнай спадчыны ЮНЭСКА.

Рэзідэнцплац (ням.: Residenzplatz). Цэнтральная плошча старога гораду. Выгляд плошчы быў сфармаваны ў пачатку 17 стагоддзя падчас перабудовы гораду пад кіраўніцтвам італьянскіх архітэктараў.

Рэзідэнцыя арцыбіскупа. Знаходзіцца на заходнім баку плошчы. Пабудаваная ў 1619 годзе. Інтэр’ер аздабляўся ажно да сярэдзіны 18 стагоддзя. На трэцім паверсе знаходзіцца музей «Галерэя рэзідэнцыі» — збор сярэднявечнага еўрапейскага жывапісу.

Новая рэзідэнцыя. Размешчаная насупраць Старой рэзідэнцыі. Пабудаваная ў 1602 годзе і першапачаткова з'яўлялася гасцёўным домам біскупа. На вежы Новай рэзідэнцыі ўсталяваны стары гадзіннік (1873) і 35 званоў (1705). У будынку знаходзіцца музей Затлера, галоўным экспанатам якога з'яўляецца панарама гораду, створаная Затлерам у 1824—1828 гадах.

Фантан Рэзідэнцбрунен. Знаходзіцца ў цэнтры плошчы Рэзідэнцплац, створаны ў 1661 годзе.

Бенедыктынскае абацтва святога Пятра. Заснавае святым Рупертам каля 690 году, з чаго пачалося развіццё гораду. Функцыянуе ў якасці мужчынскага манастыра да цяперашняга часу. Да 1100 году ў абатстве размяшчалася рэзідэнцыя арцыбіскупа. Размяшчаецца ў падгор’і гары Мёхнсберг. Пэўныя часткі абацтва і манастырскі збор адчыненыя для наведвання турыстамі.

Сабор святога Пятра. Пабудаваны ў абацтве ў 1143 годзе. Іншыя будынкі абацтва пабудаваныя ў 17—18 стагоддзях. Сабор аздоблены карцінамі і ляпнінай, у правым нефе захаваныя мошчы святога Руперта.

Катакомбы высечаныя ў сцяне гары Мёнхсберг, да якой далучаецца абацтва. У пячорах жылі пустэльнікі раннехрысціянскай эпохі, яшчэ да заснавання абацтва. У вузкай прасторы між скалой і бакавой сцяной збора святога Пятра заціснутыя маленькія, але вельмі старажытныя могілкі, дзе хавалі манахаў абацтва.

Кафедральны сабор. Першы царкоўны будынак на гэтым месцы — невялікая базыліка — быў пасвечаны яшчэ біскупам Віргіліям ў 774 годзе. У 1200 годзе на месцы базілікі быў пабудаваны сабор у раманскім стылі, які цалкам згарэў у 1598 годзе. Сучасны будынак быў пабудаваны ў 1614—1628 гадах, які зрабіўся першым барочным саборам на нямецкамоўных землях. Купал сабору абрынуўся падчас бамбаванняў у 1944 годзе. Гэта было адзіным сур’ёзным пашкоджаннем, якое нанесла вайна выдатным мясцінам гораду. Аднаўленне сабору скончылася ў 1959 годзе. Вежы сабору маюць вышыню 79 метраў. Каля дзвярэй усталяваныя статуі заступнікаў гораду — святых Руперта і Віргілія, якія трымаюць у руках копію сабору і бочку з солью. У паўднёвай частцы сабор — музей, дзе змешчаныя прадметы царкоўнага мастацтва і экспанаты калекцыі арцыбіскупа.

Францысканская царква (ням.: Franziskanerkirche). Пабудаваная ў 1223 годзе, неаднаразова перабудоўвалася. Сярод стыляў, у якіх пабудаваная царква, пераважае барока, але таксама прысутнічаюць элементы раманскага стылю і готыкі.

Калегіенкірхе (ням.: Kollegienkirche). Былая ўніверсітэцкая царква, пабудаваная ў 1707 годзе. У будынку размешчаны музей.

Вуліца Гетрайдэгасе (ням.: Getreidegasse). Невялікая старая вуліца, якая ідзе ад Рэзідэнцплац праз увесь Стары горад.

Хоэнзальцбург

Крэпасць Хоэнзальцбург (ням.: Hohensalzburg) знаходзіцца на вяршыні гары Фэстунгберг на вышыні 120 метраў над вышынёй гораду. Крэпасць Зальцбургу — адна з найбуйнейшых сярэднявечных крэпасцяў Еўропы, якія захаваліся цалкам. Яе плошча — 30 тысяч м². Патрапіць у крэпасць можна на фунікулёры з старога гораду альбо пехам.

У 1077 годзе тут быў пабудаваны раманскі замак, ад якога захаваўся толькі падмурак. Замак шматразова перабудоўваўся і ўмацоўваўся, пакуль не пераўтварыўся ў магутную фартэцыю. Свой цяперашні выгляд Хоэнзальцбург у агульных рысах атрымаў у 16 стагоддзі. Крэпасць перажыла толькі адну аблогу за ўсю гісторыю: у 1525 годзе яе ўзялі ў кола паўстаўшыя сяляне. Гараджане, якія туліліся за сценамі крэпасці, вытрымалі 61-дзённую аблогу.

Палац. Да пабудовы Рэзідэнцыі ў Старым горадзе арцыбіскупы жылі ў палацы ў крэпасці. Сярод князеўскіх пакояў асабліва выбітным з'яўляецца Залаты пакой. У вежы палацу размешчаны самы стары і вядомы орган гораду — «Зальцбургскі бык».

Музей крэпасці. У музеі знаходзяцца экспанаты па гісторыі гораду, крэпасці, ваеннай гісторыі Аўстрыі. Вялікая калекцыя зброі розных эпохаў.

Манастыр Нонберг. Жаночы манастыр, заснаваны св. Рупертам, як і мужчынскае абацтва. Першай плябанкай манастыра была севятая Эрэнтрудыс, пляменніца святога Руперта. Нонберг — самы стары дзейны жаночы манастыр у нямецкамоўных краінах. Для турыстаў адчыненая толькі манастырская царква.

Правы бераг

Правы бераг альбо Новы горад пачаў забудоўвацца напрыканцы 17 — напачатку 18 стагоддзя, калі горад перастаў змяшчацца на левым беразе.

Парк Мірабельгартен. Парк спраектаваны ў 1690 годзе.

Палац Мірабель. Пабудаваны ў 1606 годзе. У бягучы час — рэзідэнцыя гарадзкога бургамістра.

Музей барока

Сад карлікаў. У 1715 годзе тут былі ўсталяваныя 28 смежных фігураў карлікаў. Пазней яны выдаляліся і зноў вярталіся ў сад. Некалькі фігураў былі згубленыя.

Гара Капуцыненберг. Гара Капуцынаў узвышаецца над ракой і Новым горадам. Вышыня — 214 метраў над узроўнем гораду. На вяршыні размешчаная глядзельная пляцоўка і абацтва капуцынаў.

Дом Моцарта. Дом, у якім Моцарт жыў ў 1773—1780 гадах. У 1780 годзе малады Вольфганг пераехаў у Вену, а бацька вялікага кампазітара жыў у гэтым доме да самай смерці. Цяпер у будынку знаходзіцца музей.

Мацартэўм. Вялікі будынак у стылі мадэрн, пабудова якога была скончаная ў 1914 годзе. У будынку размяшчаецца Музычны ўніверсітэт, тэатральна-канцэртная заля, бібліятэка і міжнародны культурны фонд «Мацартэўм».

Вуліца Лінцергасэ. Галоўная шпацыровачная вуліца правага берагу. На вуліцы знаходзіцца царка святога Себасцяна, пабудаваная ў 1512 годзе. На могілках пры царкве пахаваныя Парацэльс, бацька В. Моцарта — Леапольд Моцарт і самы вядомы арцыбіскуп Зальцбургу — Вольф Дытрых фон Райтэнаў.

Ваколіцы гораду

Хельбрун — палац і парк у 6 кіламетрах на поўдзень ад Зальцбургу. З'яўляўся летняй рэзідэнцыяй арцыбіскупа.

Палац Хельбрун. Пабудаваны ў 1613—1615 гадах па праекце італьянскага архітэктара С. Салары ў стылі ранняга барока. Захаваўся насценны і столевы жывапіс 17 стагоддзя.

Механічны тэатар. Створаны ў 1752 годзе і з'яўляўся цудам тэхнікі таго часу. 256 механічных фігураў мадэлююць жыццё мініятурнага гораду.

Палац Монатшлёсаль. Пабудаваны ў 1615 годзе. Выкарыслоўваўся ў якасці паляўнічага будынку. З 1924 году ў ім размяшчаецца Зальцбургскі краязнаўчы музэй.

Каменны тэатар. Старая адкрытая тэатральная пляцоўка (1617)

Вядомыя гараджане

Кампазітар Вольфганг Амадэй Моцарт нарадзіўся 26 студзеня 1756 году ў Старым горадзе Зальцбургу. Пазней сям’я Моцартаў пераехала на правы бераг. Моцарт там жыў у пэрыяд з 1773—1780 гадоў. Дом Моцарта прываблівае вялікую колькасць турыстаў.
Крыстыян Доплер — матэматык і фізік, экспэрт тэорыі акустыкі. Нарадзіўся ў Зальцбургу ў 1803 годзе. Вынайшаў эфэкт змянення даўжыні хвалі, якую выпускае крыніца, якая рухаецца. Эфект названы ў ягоны гонар і носіць назву эфект Доплера.
Стэфан Цвэйг — вядомы аўстрыйскі пісьменнік. Жыў у Зальцбургу ў пэрыяд з 1918 па 1934 гады.
Георг Тракль — паэт. Нарадзіўся ў Зальцбургу ў 1887 годзе і пражыў у горадзе большую частку свайго жыцця.
Томас Бернхард — аўстрыйскі пісьменнік. Жыў у Зальцбургу, граў у тэатры Мацартэўма.
Эбернхард Хопф — матэматык, нарадзіўся ў Зальцбургу ў 1902 годзе.
Роланд Ратценбергер — аўстрыйскі пілот Формулы-1, нарадзіўся і вырас у Зальцбургу. Загінуў у 1994 годзе ў гонцы Гран-Пры Сан-Марына.

Падзеі

Зальцбургскі фестываль

Зальцбурскі фестываль — вядомы музычны фестываль, які збірае гледачоў кожны год ад канца ліпеня да канца жніўня. Меншы Зальцбурскі Велікодны фестываль праводзіцца штогод ў час Вялікадня.

Зальцбургскі фестываль бярэ свой пачатак з музычных святаў, якія праводзіліся ў 19 стагоддзі. Першае «Моцартаўскае музычнае свята» адбылося ў 1842 годзе, але праводзіліся яны не рэгулярна.

У сярэдзіне 60-х гадоў 20 стагоддзя была праведзеная маштабная рэканструкцыя былых прыдворных стайняў і школы верхавой язды, якія знаходзіліся побач з стромым скалістым схілам гары Мёхнсберг, якая пераўтварыла старыя будынкі 17 стагоддзя ў Малы і Вялікі фестывальныя тэатры. Пры рэканструкцыі былі высечаныя больш за 50 тысяч м³ скалаў. Дзякуючы гэтаму з'явілася магчымасьць паглыбіць фестывальны комплекс углыб скалы. Пасля свайго стварэння фестывальны комплекс застаецца нязменна галоўнай сцэнай фестывалю.

У праграму фестывалю ўваходзяць канцэрты аркестравай, камернай, царкоўнай музыкі, а таксама пастаноўкі опер і музычных спектакляў.

Апроч двух згаданых фестываляў таксама штогод праводзіцца Траецкі фестываль — на свята Тройцы.

Транспарт

Горад звязаны ўсебаковымі чыгуначнымі лініямі з такімі гарадамі як Вена, Мюнхен, Інсбрук і Цюрых, па якіх таксама курсіруюць высокахуткасныя дзённыя цягнікі ICE. Таксама горад з'яўляецца чыгуначнай развязкай для цягнікоў праз Альпы ў Італію.

З аэрапарту Зальцбургу ажыццяўляюцца рэйсы ў такія еўрапейскія гарады як Франкфурт-на-Майне, Вена, Лондан, Амстэрдам і Цюрых, а таксама ў Дублін і Шарлеруа. У дадатак да гэтага ажыццяўляецца вялікая колькасць чартэрных рэйсаў.

У цэнтры гораду існуе сетка тралейбусных і аўтобусных ліній, якая налічвае больш за 20 маршрутаў з інтэрваламі кожныя 10 хвілінаў. У Зальцбургу таксама існуюць чатыры лініі цягнікоў S-Bahn: S1, S2, S3 і S11. Цягнікі адпраўляюцца ад галоўных станцый кожныя 30 хвілінаў. Прыгарадная лінія S1 дасягае сусветнавядомай Капелі Ціхай ночы ў Оберндорфе за 25 хвілінаў.

Эканоміка

Шмат стагоддзяў падмуркам эканомікі Зальцбургу і прылеглых гарадоў была здабыча, ачыстка і продаж солі. З 15 стагоддзя пачала развівацца вытворчасць піва, а таксама горная здабыча і металургія. У прылеглых гарадах былі закладзены залатыя і срэбраныя шахты, таксама былі знойдзеныя радовішчы медзі і цынку. У выніку паступовага вычэрпвання радовішчаў ў 18—19 стагоддзях прамысловасць пачала змяняцца ў бок апрацоўвальных фабрык. Таксама развіваліся транспарт і банкаўская справа. У пачатку 20 стагоддзя недахоп вугалю прывёў да інтэнсіўнага будаўніцтва ГЭС на горных рэках рэгіёна для забеспячэння прамысловасці электраэнергіяй.

Сучасны Зальцбург — высокаразвіты індустрыяльны і постіндустрыяльны горад. У горадзе і ваколіцах размяшчаюцца шматлікія прадпрыемствы аўтаматызацыі, высокіх тэхналогіяў, распрацоўкі праграмнага забесьпячэння, тэлекамунікацыйнага сектару, індустрыі мультымедыя. У Зальцбургу знаходзіцца штаб-кватэра аўтамабільнага канцэрну Porsche. Штаб-кватэра Red Bull — вытворцы разнастайных напояў — знаходзіцца недалёка ад Зальцбургу.

Найважнейшую ролю ў эканоміцы гораду грае турызм — горад штогод наведваюць да 7 мільёнаў турыстаў, а таксама гандаль і банкаўская справа. Адзінай галіной, якая грае важную ролю ў эканоміцы гораду яшчэ з часоў сярэднявечча, застаецца вытворчасць піва і мінеральнай вады.

Адукацыя

У Зальцбургу размяшчаюцца чатыры ўніверсітэты.

Універсітэт Парыса Ладрона.

Зальцбурскі ўніверсітэт быў заснаваны князем-арцыбіскупам Парысам Ладронам у 1622 годзе. У 1810 годзе ён быў зачынены баварскімі ўладамі, і пасля адчынены зноў ў 1963 годзе і названы ў гонар свайго заснавальніка. У Зальцбургу заўсёды былі моцна развітыя традыцыі рэлігійнай адукацыі, і ў нашыя часы тэалагічны факультэт Універсітэту лічыцца вельмі прэстыжным.

Музычны ўніверсітэт Мацартэўм. Сярод мноства вядомых выпускнікоў асабліва вылучаецца вялікі дырыжор Герберт фон Караян.
Прыватны медыцынскі ўніверсітэт імя Парацэльса. Адзін з нешматлікіх у Аўстрыі прыватных універсітэтаў.
Палітэхнічны ўнівэрсытэт.

Апроч чатырох універсітэтаў, у горадзе таксама існуюць больш за 30 інстытутаў, вышэйшых школаў, акадэмій і гімназій.

Спорт

Спорт у Зальцбургу вельмі папулярны. Футбольная каманда Зальцбург (поўная назва «Рэд Бул Зальцбург» па назве фундатара; раней называлася «Казіно») з'яўляецца адной з наймагутнейшых у краіне, тройчы выйгравала чэмпіянат Аўстрыі — у 1994, 1995 і 1997 гадах. У 1994 годзе каманда гуляла ў фінале Кубку УЭФА. На хатнім стадыёне каманды, які носіць назву Вальс-Зіценхайм, праходзілі гульні Чэмпіянату Еўропы па футболе 2008 году.

Хакейная каманда гораду - хакейны клуб Рэд Бул Зальцбург таксама носіць імя фундатара.

У 1996 і 2006 годах ў Зальцбургу праходзіў чэмпіянат свету па веласпорце.

У ваколіцах гораду існуе выдатная магчымасць займацца зімовымі відамі спорту, асабліва горнымі лыжамі. Зальцбург прэтэндаваў на правядзенне Зімовых Алімпійскіх гульняў 2010 году, але прайграў на выбарах канадзкаму Ванкуверу. Горад таксама быў прэтэндэнтам на правядзенне зімовай Алімпіяды 2014 году, але прайграў гораду Сочы.

Гарады-партнёры

Цікавая інфармацыя

Ціхая ноч. Самы вядомы еўрапейскі калядны гімн «Ціхая ноч» (ням.: Stille Nacht) быў напісаны ў 1818 годзе ў вёсачцы Оберндорф пад Зальцбургам мясцовым настаўнікам і святаром.

Мыйнікі быкоў. Старое прозвішча Stierwascher — мыйнік быкоў — хутчэй за ўсё было дадзенае жыхарам Зальцбургу з-за звычая мыць мяса свежазабітай жывёлы прама ў хуткай і чыстай плыні ракі Зальцах. Аднак існуе легенда, згодна з якой падчас аблогі крэпасці Хоэнзальцбург у 1525 годзе ўдзельнікамі сялянскага паўстання абаронцы крэпасці моцна пакутвалі з-за голаду і каб падмануць ворагаў, фарбавалі адзінага, які ў іх застаўся, быка ў розныя колеры і пры гэтым нібы выпадкова паказвалі яго з гарадзкіх сценаў. Падманутыя ворагі, пераканаўшыся ў вялікай колькасці запасаў у абаронцаў крэпасці, сышлі, а бык быў урачыста вымыты ў рацэ ад фарбы шчаслівымі жыхарамі.

Вонкавыя спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Зальцбург
Афіцыйны сайт (ням.)
Інфармацыя для турыстаў (ням.)
Экскурсійныя маршруты (ням.)
Выбітныя месцы Зальцбургу (англ.)
Турыстычны сайт пра горад
Сайт Зальцбургскага фестывалю

Шаблон:Link FA Шаблон:Link FA

@@ Радок 280: / Радок 280: @@
 [[lt:Zalcburgas]]
 [[lv:Zalcburga]]
+[[mhr:Salzburg]]
 [[nl:Salzburg (stad)]]
 [[nn:Salzburg]]