Рагава: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
дапаўненне, афармленне
Радок 65: Радок 65:
}}
}}


'''Рагава́'''<ref>{{Крыніцы/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Мінская вобласць|}}. Сустракаецца таксама варыянт '''Ро́гава (за Ро́гавай)'''</ref> ({{lang-be-trans|Rahava}}, {{lang-ru|Рогова}}) — [[вёска]] ў [[Мінскі раён|Мінскім раёне]] [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]]. Уваходзіць у склад [[Шаршунскі сельсавет|Шаршунскага сельсавета]]. Праз вёску працякае рака [[Гуйка]].
'''Рагава́'''<ref>{{Крыніцы/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Мінская вобласць|}}. Сустракаецца таксама варыянт '''Ро́гава (за Ро́гавай)'''</ref> ({{lang-be-trans|Rahava}}, {{lang-ru|Рогова}}) — [[вёска]] ў [[Беларусь|Беларусі]], у [[Мінскі раён|Мінскім раёне]] [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]]. Уваходзіць у склад [[Шаршунскі сельсавет|Шаршунскага сельсавета]]. Праз вёску працякае рака [[Гуйка]].


== Назва ==
== Геаграфія ==
Знаходзіцца за 35 км у напрамку на паўночны захад ад [[Мінск]]а, за 12 км ад чыгуначнай станцыі [[Радашковічы (станцыя)|Радашковічы]]{{sfn|БелЭн|2001}}.


== Назва ==
Вёска знаходзілася пры паштовай дарозе з Вільні ў Мінск і ўтварала крайні вугал або "рог" уладанняў памешчыка Валадковіча (Новы двор), з гэтай прычыны, быццам бы, і пайшла назва вёскі.<ref name="materialy">[http://vilejski-uezd.by/resources/materialy-po-istorii-i-geografii-disnenskogo-i-vilejskogo-uezdov-vilenskoj-gubernii.10/ Материалы по истории и географии Дисненского и Вилейского уездов Виленской губернии]</ref>
Вёска знаходзілася пры паштовай дарозе з Вільні ў Мінск і ўтварала крайні вугал або «рог» уладанняў памешчыка Валадковіча (Новы двор), з гэтай прычыны, быццам бы, і пайшла назва вёскі<ref name="materialy">[http://vilejski-uezd.by/resources/materialy-po-istorii-i-geografii-disnenskogo-i-vilejskogo-uezdov-vilenskoj-gubernii.10/ Материалы по истории и географии Дисненского и Вилейского уездов Виленской губернии]</ref>.


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==


Напачатку 1860-х гадоў насельніцтва Рагавы складалася з двух двароў: памешчык пабудаваў тут цагляны і гарбарны заводы і пасяліў выключна майстравых; заводы дзейнічалі да 1890 г.<ref name="hvb" />
Напачатку 1860-х гадоў насельніцтва Рагавы складалася з двух двароў: памешчык пабудаваў тут цагляны і гарбарны заводы і пасяліў выключна майстравых; заводы дзейнічалі да 1890 года<ref name="hvb" />.


Першая царква ў імя святога Георгія была пабудавана ў 1814 годзе памешчыкам Валадковічам; яна была вельмі бедная: посуд алавяны, кап'ё жалезнае, крыжы медныя, падсвечнікі драўляныя з такімі ж свечкамі.
Першая царква ў імя святога Георгія была пабудавана ў 1814 годзе памешчыкам Валадковічам; яна была вельмі бедная: посуд алавяны, кап’ё жалезнае, крыжы медныя, падсвечнікі драўляныя з такімі ж свечкамі.


Больш позні каменны храм у імя раўнаапостальных Канстанціна і Алены, пабудаваны за казённы кошт, асвячоны 8 верасня 1869 года. У храме - сярэбраны, пазалочаны пацір з надпісам: "Вклад Благоверных Государей Великих Князей Александра, Сергия, Павла Александровичей и Благоверной Государыни Великой Княжны Марии Александровны, 1863 г."; напрастольны срэбны пазалочаны крыж з вензелем Вялікай Княгіні Алены Паўлаўны; Евангелле ў ліст у пераплёце малінавага аксаміту з срэбнымі выявамі евангелістаў з надпісам: "Вклад Благовернаго Государя Наследника Цесаревича и Великаго Князя Николая Александровича"; Евангелле ў 1/4 л. - таксама ўклад Спадчынніка Цэсарэвіча; дзве фарфоравыя свечкі, выш. 1 арш. з упрыгожаваннем, - "дар Ея Императорскаго Величества Государыни Императрицы Марии Александровны, 1863 г.".
Больш позні каменны храм у імя раўнаапостальных Канстанціна і Алены, пабудаваны за казённы кошт, асвячоны 8 верасня 1869 года. У храме — сярэбраны, пазалочаны пацір з надпісам: «Вклад Благоверных Государей Великих Князей Александра, Сергия, Павла Александровичей и Благоверной Государыни Великой Княжны Марии Александровны, 1863 г.»; напрастольны срэбны пазалочаны крыж з вензелем Вялікай Княгіні Алены Паўлаўны; Евангелле ў ліст у пераплёце малінавага аксаміту з срэбнымі выявамі евангелістаў з надпісам: «Вклад Благовернаго Государя Наследника Цесаревича и Великаго Князя Николая Александровича»; Евангелле ў 1/4 л. — таксама ўклад Спадчынніка Цэсарэвіча; дзве фарфоравыя свечкі, выш. 1 арш. з упрыгожаваннем, — «дар Ея Императорскаго Величества Государыни Императрицы Марии Александровны, 1863 г.».


Станам на [[1876]] год прыхажанамі царквы ў Рагаве былі жыхары вёсак [[Пухлякі]], [[Грыні]], [[Жукі]], [[Галавачы (Мінскі раён)|Галавачы]], [[Касачы (Мінскі раён)|Касачы]], [[Шчадроўшчына (Мінскі раён)|Шчадроўшчына]], [[Мідраўшчына]], [[Пецькавічы]], [[Хацянаўшчына]], [[Бахметаўка]], [[Горы]], [[Агаркі]], [[Кісялі]], [[Ермакі (Мінскі раён)|Ермакі]], [[Раўкуцевічы]] і [[Камкі]]<ref>Расписание приходов Вилейский уезд 1876 год (Лит.епарх.вед. №14 1876)</ref>.
Станам на [[1876]] год прыхажанамі царквы ў Рагаве былі жыхары вёсак [[Пухлякі]], [[Грыні]], [[Жукі]], [[Галавачы (Мінскі раён)|Галавачы]], [[Касачы (Мінскі раён)|Касачы]], [[Шчадроўшчына (Мінскі раён)|Шчадроўшчына]], [[Мідраўшчына]], [[Пецькавічы]], [[Хацянаўшчына]], [[Бахметаўка]], [[Горы]], [[Агаркі]], [[Кісялі]], [[Ермакі (Мінскі раён)|Ермакі]], [[Раўкуцевічы]] і [[Камкі]]<ref>Расписание приходов Вилейский уезд 1876 год (Лит.епарх.вед. № 14 1876)</ref>.


У царкоўным архіве захоўваўся наступны дакумент, дадзены памешчыкам Валадковічам 29 снежня 1813 года: "Во владение церкви - 1 уволока 8 моргов 221 прент 37 1/2 прутиков земли, плац для дома, устроеннаго для богадельни; ежегодно выдавать настоятелю 200 злотых, на вино и свечи 100 злотых, дьячку или понамарю, который должен содержать школу и учить приходских крестьянских детей - 200 злотых. Если церковь перестанет быть униатскою, то фундуш возвращается вотчинникам".
У царкоўным архіве захоўваўся наступны дакумент, дадзены памешчыкам Валадковічам 29 снежня 1813 года: «Во владение церкви — 1 уволока 8 моргов 221 прент 37 1/2 прутиков земли, плац для дома, устроеннаго для богадельни; ежегодно выдавать настоятелю 200 злотых, на вино и свечи 100 злотых, дьячку или понамарю, который должен содержать школу и учить приходских крестьянских детей — 200 злотых. Если церковь перестанет быть униатскою, то фундуш возвращается вотчинникам».


Прыхаджане-уніяты перайшлі у праваслаўе ў 1839 годзе, з 1868 года сталі пераходзіць каталікі.
Прыхаджане-уніяты перайшлі у праваслаўе ў 1839 годзе, з 1868 года сталі пераходзіць каталікі.


З 13 чэрвеня 1929 года па 20 студзеня 1960 года<ref>Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 студзеня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 2.</ref> і з 1968 года па 28 мая 2013 года вёска з'яўлялася цэнтрам [[Рагаўскі сельсавет|Рагаўскога сельсавета]]<ref>[http://pravo.by/main.aspx?guid=12551&p0=D913n0058646&p1=1 Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области]</ref>.
З 13 чэрвеня 1929 года па 20 студзеня 1960 года<ref>Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 студзеня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 2.</ref> і з 1968 года па 28 мая 2013 года вёска з’яўлялася цэнтрам [[Рагаўскі сельсавет|Рагаўскога сельсавета]]<ref>[http://pravo.by/main.aspx?guid=12551&p0=D913n0058646&p1=1 Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области]</ref>.


[[File:Rogovo Military.jpg|thumb|Ваеннае пахаванне ў в. Рагава]]
[[File:Rogovo Military.jpg|thumb|Ваеннае пахаванне ў в. Рагава]]


== Насельніцтва ==
== Насельніцтва ==
* 2012 год — 59 чалавек<ref name="hvb">Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 8, кн. 3. Мінская вобласць / [В. В. Віталёва і інш.; пад навуковай рэдакцыяй А. І. Лакоткі] — Мінск: БелЭн, 2012.</ref>.
* 2012 год — 59 чалавек<ref name="hvb">Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 8, кн. 3. Мінская вобласць / [В. В. Віталёва і інш.; пад навуковай рэдакцыяй А. І. Лакоткі] — Мінск: БелЭн, 2012.</ref>.
* 2010 год — 71 чалавек
* 2010 год — 71 чалавек
* 2001 год — 66 жыхароў, 33 двары{{sfn|БелЭн|2001}}.
* 1999 год — 55 чалавек
* 1864 год — 9 чалавек<ref name="slownik">[http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IX/671 Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich - Том IX - старонка 671]</ref>.
* 1999 год — 55 чалавек
* 1864 год — 9 чалавек<ref name="slownik">[http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IX/671 Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich — Том IX — старонка 671]</ref>.


== Страчаная спадчына ==
== Страчаная спадчына ==
Радок 102: Радок 105:


{{зноскі}}
{{зноскі}}

== Літаратура ==
* {{Крыніцы/БелЭн|13|Рагава́||193}}


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==

Версія ад 06:30, 11 студзеня 2021

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Рогава.
Вёска
Рагава
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 59 чал. (2012)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 17
Паштовыя індэксы
223047
Аўтамабільны код
5
Рагава на карце Беларусі ±
Рагава (Беларусь)
Рагава
Рагава (Мінская вобласць)
Рагава

Рагава́[1] (трансліт.: Rahava, руск.: Рогова) — вёска ў Беларусі, у Мінскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Шаршунскага сельсавета. Праз вёску працякае рака Гуйка.

Геаграфія

Знаходзіцца за 35 км у напрамку на паўночны захад ад Мінска, за 12 км ад чыгуначнай станцыі Радашковічы[2].

Назва

Вёска знаходзілася пры паштовай дарозе з Вільні ў Мінск і ўтварала крайні вугал або «рог» уладанняў памешчыка Валадковіча (Новы двор), з гэтай прычыны, быццам бы, і пайшла назва вёскі[3].

Гісторыя

Напачатку 1860-х гадоў насельніцтва Рагавы складалася з двух двароў: памешчык пабудаваў тут цагляны і гарбарны заводы і пасяліў выключна майстравых; заводы дзейнічалі да 1890 года[4].

Першая царква ў імя святога Георгія была пабудавана ў 1814 годзе памешчыкам Валадковічам; яна была вельмі бедная: посуд алавяны, кап’ё жалезнае, крыжы медныя, падсвечнікі драўляныя з такімі ж свечкамі.

Больш позні каменны храм у імя раўнаапостальных Канстанціна і Алены, пабудаваны за казённы кошт, асвячоны 8 верасня 1869 года. У храме — сярэбраны, пазалочаны пацір з надпісам: «Вклад Благоверных Государей Великих Князей Александра, Сергия, Павла Александровичей и Благоверной Государыни Великой Княжны Марии Александровны, 1863 г.»; напрастольны срэбны пазалочаны крыж з вензелем Вялікай Княгіні Алены Паўлаўны; Евангелле ў ліст у пераплёце малінавага аксаміту з срэбнымі выявамі евангелістаў з надпісам: «Вклад Благовернаго Государя Наследника Цесаревича и Великаго Князя Николая Александровича»; Евангелле ў 1/4 л. — таксама ўклад Спадчынніка Цэсарэвіча; дзве фарфоравыя свечкі, выш. 1 арш. з упрыгожаваннем, — «дар Ея Императорскаго Величества Государыни Императрицы Марии Александровны, 1863 г.».

Станам на 1876 год прыхажанамі царквы ў Рагаве былі жыхары вёсак Пухлякі, Грыні, Жукі, Галавачы, Касачы, Шчадроўшчына, Мідраўшчына, Пецькавічы, Хацянаўшчына, Бахметаўка, Горы, Агаркі, Кісялі, Ермакі, Раўкуцевічы і Камкі[5].

У царкоўным архіве захоўваўся наступны дакумент, дадзены памешчыкам Валадковічам 29 снежня 1813 года: «Во владение церкви — 1 уволока 8 моргов 221 прент 37 1/2 прутиков земли, плац для дома, устроеннаго для богадельни; ежегодно выдавать настоятелю 200 злотых, на вино и свечи 100 злотых, дьячку или понамарю, который должен содержать школу и учить приходских крестьянских детей — 200 злотых. Если церковь перестанет быть униатскою, то фундуш возвращается вотчинникам».

Прыхаджане-уніяты перайшлі у праваслаўе ў 1839 годзе, з 1868 года сталі пераходзіць каталікі.

З 13 чэрвеня 1929 года па 20 студзеня 1960 года[6] і з 1968 года па 28 мая 2013 года вёска з’яўлялася цэнтрам Рагаўскога сельсавета[7].

Ваеннае пахаванне ў в. Рагава

Насельніцтва

  • 2012 год — 59 чалавек[4].
  • 2010 год — 71 чалавек
  • 2001 год — 66 жыхароў, 33 двары[2].
  • 1999 год — 55 чалавек
  • 1864 год — 9 чалавек[8].

Страчаная спадчына

Рагава на карце 1908/1928 г. з указаннем месцазнаходжання колішняй царквы

Зноскі

  1. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Ро́гава (за Ро́гавай)
  2. ↑ а б БелЭн 2001.
  3. ↑ Материалы по истории и географии Дисненского и Вилейского уездов Виленской губернии
  4. ↑ а б Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 8, кн. 3. Мінская вобласць / [В. В. Віталёва і інш.; пад навуковай рэдакцыяй А. І. Лакоткі] — Мінск: БелЭн, 2012.
  5. ↑ Расписание приходов Вилейский уезд 1876 год (Лит.епарх.вед. № 14 1876)
  6. ↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 студзеня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 2.
  7. ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области
  8. ↑ а б в Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich — Том IX — старонка 671
  9. ↑ Метрические книги православных церквей Вилейского уезда Виленской губернии

Літаратура

Спасылкі

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Рагава&oldid=3772412"