Альфрэд Рэдль: Розніца паміж версіямі

Альфрэд Рэдль
Альфрэд Рэдль
	Alfred Redl
Дата нараджэння	14 сакавіка 1864
Месца нараджэння	Львоў
Дата смерці	25 мая 1913 (49 гадоў)
Месца смерці	Вена
Бацька	Franz Redl[d]
Грамадзянства	Аўстрыя;
Прыналежнасць	Аўстра-Венгрыя
Род войскаў	Аўстра-Венгерская армія
Званне	палкоўнік
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна
Узнагароды і званні
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Актуальная версія на 19:54, 14 студзеня 2021

Альфрэд Рэдль (ням.: Alfred Redl; 14 сакавіка 1864, Лемберг, Аўстра-Венгрыя — 25 сакавіка 1913, Вена, Аўстра-Венгрыя) — аўстрыйскі афіцэр контрразведкі, начальнік агентурнага аддзялення выведальнага бюро генеральнага штаба, палкоўнік, начальнік штаба 8-га пражскага ваеннага корпуса, родам з Львова. Кіраваў ваеннай контрразведкай Аўстра-Венгрыі напярэдадні Першай сусветнай вайны, славіўся ўкараненнем у выведвальную практыку перадавых тэхнічных сродкаў, аднак у гісторыю шпіянажу ўвайшоў як адзін з самых цынічных падвойных агентаў.

У 1903 годзе Рэдль быў завербаваны варшаўскім аддзяленнем расійскай разведкі пад пагрозай агалоскі яго гомасексуальных сувязяў. На працягу дзесяці гадоў выдаваў расійскаму камандаванню аўстрыйскіх агентаў у Пецярбургу, а таксама перадаў план аўстрыйскага ўварвання ў Сербію. Гэтыя дзеянні дазволілі сербам з поспехам супрацьстаяць аўстрыйцам на пачатковым этапе сусветнай вайны (да паўмільёна забітых з аўстрыйскага боку).

Пасля сыходу з контрразведкі быў выпадкова выкрыты сваім былым падначаленым, які адсочваў размеркаванне ценявых фінансавых патокаў, якія накіроўваліся з Расіі ў Вену. Яго выдала дробязь — забыты ў таксі футляр ад складанага ножыка. Асцерагаючыся выкрыцця і быўшы цяжка хворым на сіфіліс, Рэдліх застрэліўся. Імператар Франц Іосіф быў шакаваны гэтай падзеяй, а ў венгерскай прэсе гэты інцыдэнт справакаваў буру абурэння адсутнасцю патрыятызму і распушчанасці нораваў венскіх ваенных.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Palmer, Alan. Twilight of the Habsburgs: The Life and Times of Emperor Francis Joseph. Atlantic Monthly Press, 1997.

@@ Радок 27: / Радок 27: @@
 '''Альфрэд Рэдль''' ({{lang-de|Alfred Redl}}; {{ДН|14|3|1864}}, {{МН|Лемберг|у Львове|}}, [[Аўстра-Венгрыя]] — {{ДС|25|3|1913}}, {{МС|Вена||}}, [[Аўстра-Венгрыя]]) — [[Аўстрыя|аўстрыйскі]] афіцэр [[контрразведка|контрразведкі]], начальнік агентурнага аддзялення выведальнага бюро генеральнага штаба, палкоўнік, начальнік штаба 8-га пражскага ваеннага корпуса, родам з [[Львоў|Львова]]. Кіраваў ваеннай контрразведкай Аўстра-Венгрыі напярэдадні [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]], славіўся ўкараненнем у выведвальную практыку перадавых тэхнічных сродкаў, аднак у гісторыю [[шпіянаж]]у ўвайшоў як адзін з самых цынічных падвойных агентаў.
-У [[1903]] годзе Рэдль быў завербаваны варшаўскім аддзяленнем расійскай разведкі пад пагрозай агалоскі яго [[гомасексуалізм|гомасексуальных]] сувязяў. На працягу дзесяці гадоў выдаваў расійскаму камандаванню аўстрыйскіх агентаў у [[Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]], а таксама перадаў план аўстрыйскага ўварвання ў [[Сербія|Сербію]]. Гэтыя дзеянні дазволілі сербам з поспехам супрацьстаяць аўстрыйцам на пачатковым этапе сусветнай вайны (да паўмільёна забітых з аўстрыйскага боку).
+У [[1903]] годзе Рэдль быў завербаваны варшаўскім аддзяленнем расійскай разведкі пад пагрозай агалоскі яго [[гомасексуальнасць|гомасексуальных]] сувязяў. На працягу дзесяці гадоў выдаваў расійскаму камандаванню аўстрыйскіх агентаў у [[Санкт-Пецярбург|Пецярбургу]], а таксама перадаў план аўстрыйскага ўварвання ў [[Сербія|Сербію]]. Гэтыя дзеянні дазволілі сербам з поспехам супрацьстаяць аўстрыйцам на пачатковым этапе сусветнай вайны (да паўмільёна забітых з аўстрыйскага боку).
 Пасля сыходу з контрразведкі быў выпадкова выкрыты сваім былым падначаленым, які адсочваў размеркаванне ценявых фінансавых патокаў, якія накіроўваліся з [[Расія|Расіі]] ў [[Вена|Вену]]. Яго выдала дробязь — забыты ў таксі футляр ад складанага ножыка. Асцерагаючыся выкрыцця і быўшы цяжка хворым на [[сіфіліс]], Рэдліх застрэліўся. Імператар [[Франц Іосіф I|Франц Іосіф]] быў шакаваны гэтай падзеяй, а ў венгерскай прэсе гэты інцыдэнт справакаваў буру абурэння адсутнасцю патрыятызму і распушчанасці нораваў венскіх ваенных.