Віктар Паўлавіч Качубей: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др →‎top: вікіфікацыя з дапамогай AWB
афармленне
Радок 12: Радок 12:
| папярэднік =
| папярэднік =
| пераемнік =
| пераемнік =
| дата нараджэння = 11.11.1768
| дата нараджэння =
| месца нараджэння =
| месца нараджэння = {{Месца нараджэння|Дзіканька}}, {{Месца нараджэння|Палтаўская губерня|у Палтаўскай губерні}}
| дата смерці = 2.6.1834
| дата смерці =
| месца смерці = {{Месца смерці|Масква}}
| месца смерці =
| род =
| род =
| бацька = Павел Васілевіч Качубей (1738—1786)
| бацька = Павел Васілевіч Качубей (1738—1786)
| маці = Ульяна Андрэеўна [[Безбародка]] (1742—1776)
| маці =
| муж =
| муж =
| жонка =
| жонка = [[Марыя Васільеўна Качубей|Марыя Васільеўна Васільчыкава]] (1779—1844)
| дзеці = 4 дочкі і 8 сыноў
| дзеці =
| узнагароды =
| узнагароды =
{{{!}} style="background: transparent"
{{!}}-
{{!}}{{Ордэн Андрэя Першазванага}}{{!!}}{{Ордэн Святой Ганны}}{{!!}}{{Ордэн Святога Уладзіміра}}
{{!}}}
| аўтограф =
| аўтограф =
| вікісховішча =
| вікісховішча =
}}
}}
{{DEFAULTSORT:Качубей Віктар Паўлавіч}}'''Віктар Паўлавіч Качубей''' ([[22 лістапада|11 (22) лістапада]] [[1768]] — [[15 чэрвеня|3 (15) чэрвеня]] [[1834]]) — дыпламат і дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] (у [[1802]]—[[1807]] і ў [[1819]]—[[1828]]). У [[1799]] годзе ўзведзены ў графскую, а ў [[1831]] — княскую годнасць.
'''Віктар Паўлавіч Качубей''' ([[22 лістапада|11 (22) лістапада]] [[1768]] — [[15 чэрвеня|3 (15) чэрвеня]] [[1834]]) — дыпламат і дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] (у [[1802]]—[[1807]] і ў [[1819]]—[[1828]]). У [[1799]] годзе ўзведзены ў графскую, а ў [[1831]] — княскую годнасць.


Выхоўваўся [[Андрэй Якаўлевіч Італінскі|Андрэем Якаўлевічам Італінскім]]. Пачаткаў дыпламатычную кар'еру ў [[1784]] годзе ў рускай місіі ў [[Швецыя|Швецыі]], затым служыў у [[Лондан]]е, быў прызначаны надзвычайным пасланцам у Канстанцінопаль. Як дыпламат ён трымаўся «нацыянальнай сістэмы, заснаванай на карысці Расіі», жадаў, каб «усе дзяржавы шанавалі яе сяброўствам» і баяўся яе тэрытарыяльных пашырэнняў. Пасля ўступлення на прастол [[Павел I, імператар расійскі|Паўла I]] быў узведзены ў графскую годнасць, але неўзабаве трапіў у няміласць.
Выхоўваўся [[Андрэй Якаўлевіч Італінскі|Андрэем Якаўлевічам Італінскім]]. Пачаткаў дыпламатычную кар’еру ў [[1784]] годзе ў рускай місіі ў [[Швецыя|Швецыі]], затым служыў у [[Лондан]]е, быў прызначаны надзвычайным пасланцам у Канстанцінопаль. Як дыпламат ён трымаўся «нацыянальнай сістэмы, заснаванай на карысці Расіі», жадаў, каб «усе дзяржавы шанавалі яе сяброўствам» і баяўся яе тэрытарыяльных пашырэнняў. Пасля ўступлення на прастол [[Павел I, імператар расійскі|Паўла I]] быў узведзены ў графскую годнасць, але неўзабаве трапіў у няміласць.


Калі імператарам стаў [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандр I]], зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі ([[1802]]). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — [[Нягласны камітэт]], у працы якога таксама ўдзельнічалі граф [[Павел Аляксандравіч Строганаў|П. А. Строганаў]], князь [[Адам Ежы Чартарыйскі|А. Чартарыйскі]] і [[Мікалай Мікалаевіч Навасільцаў|М. М. Навасільцаў]] і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]] Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у [[1827]] годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць ([[1831]]). У [[1834]] годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу [[Аляксандра-Неўская лаўра|Аляксандра-Неўскай лаўры]].
Калі імператарам стаў [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандр I]], зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі ([[1802]]). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — [[Нягласны камітэт]], у працы якога таксама ўдзельнічалі граф [[Павел Аляксандравіч Строганаў|П. А. Строганаў]], князь [[Адам Ежы Чартарыйскі|А. Чартарыйскі]] і [[Мікалай Мікалаевіч Навасільцаў|М. М. Навасільцаў]] і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]] Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у [[1827]] годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць ([[1831]]). У [[1834]] годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу [[Аляксандра-Неўская лаўра|Аляксандра-Неўскай лаўры]].

{{зноскі}}


{{Паслядоўнасць людзей
{{Паслядоўнасць людзей
Радок 46: Радок 44:
{{Кіраўнікі АУС Расіі}}
{{Кіраўнікі АУС Расіі}}
{{Калегія замежных спраў}}
{{Калегія замежных спраў}}
{{Wikidata/Ancestors}}

⚫
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Члены Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Члены Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі]]
Радок 52: Радок 51:
[[Катэгорыя:Дыпламаты Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Дыпламаты Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Род Качубеяў|Віктар Паўлавіч]]
[[Катэгорыя:Род Качубеяў|Віктар Паўлавіч]]
[[Катэгорыя:Пахаваныя на Лазараўскіх могілках Аляксандра-Неўскай лаўры]]
[[Катэгорыя:Ганаровыя аматары Імператарскай Акадэміі мастацтваў]]
[[Катэгорыя:Ганаровыя аматары Імператарскай Акадэміі мастацтваў]]
{{DEFAULTSORT:Качубей Віктар Паўлавіч}}
{{DEFAULTSORT:Качубей Віктар Паўлавіч}}

{{Кіраўнікі АУС Расіі}}
⚫
{{Бібліяінфармацыя}}

Версія ад 11:06, 17 студзеня 2021

Віктар Паўлавіч Качубей
Віктар Паўлавіч Качубей
Мастак Ф. Жэрар, 1809 год. Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Мастак Ф. Жэрар, 1809 год.
Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Сцяг Канцлер Расійскай імперыі
Нараджэнне 11 (22) лістапада 1768[1]
Смерць 15 чэрвеня 1834(1834-06-15)[1] (65 гадоў)
Месца пахавання
Род House of Kochubey[d]
Бацька Павел Васілевіч Качубей (1738—1786)
Маці Ulyana Bezborodko[d][1]
Жонка Mariya Kochubey[d]
Дзеці Mikhail Kochubey[d], Vasiliy Viktorovich Kochubey[d][3][4], Sergey Victorovich Kochubey[d], Lev Kochubey[d] і Nataliya Viktorovna Stroganova[d]
Адукацыя
Дзейнасць дыпламат, дзяржаўны дзеяч, палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага ордэн Святога Уладзіміра I ступені кавалер Ордэна Святога Аляксандра Неўскага ордэн Святога Уладзіміра 2 ступені ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Чорнага арла ордэн Чырвонага арла Ордэн Сьвятога Яна Ерусалімскага
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Паўлавіч Качубей (11 (22) лістапада 1768 — 3 (15) чэрвеня 1834) — дыпламат і дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў Расійскай імперыі (у 1802—1807 і ў 1819—1828). У 1799 годзе ўзведзены ў графскую, а ў 1831 — княскую годнасць.

Выхоўваўся Андрэем Якаўлевічам Італінскім. Пачаткаў дыпламатычную кар’еру ў 1784 годзе ў рускай місіі ў Швецыі, затым служыў у Лондане, быў прызначаны надзвычайным пасланцам у Канстанцінопаль. Як дыпламат ён трымаўся «нацыянальнай сістэмы, заснаванай на карысці Расіі», жадаў, каб «усе дзяржавы шанавалі яе сяброўствам» і баяўся яе тэрытарыяльных пашырэнняў. Пасля ўступлення на прастол Паўла I быў узведзены ў графскую годнасць, але неўзабаве трапіў у няміласць.

Калі імператарам стаў Аляксандр I, зрабіўся адным з найбліжэйшых яго саветнікаў. Кочубей быў прызначаны членам Дзяржаўнага савета, а з утварэннем міністэрстваў стаў першым міністрам унутраных спраў Расіі (1802). Яшчэ раней ён увайшоў у неафіцыйны дарадчы орган пры імператары — Нягласны камітэт, у працы якога таксама ўдзельнічалі граф П. А. Строганаў, князь А. Чартарыйскі і М. М. Навасільцаў і абмяркоўваліся ліберальныя рэформы. Пасля ўзыходжання Мікалая I Качубей стаў старшынёй Дзяржсавета і Камітэта міністраў (у 1827 годзе) і быў узведзены ў княжую годнасць (1831). У 1834 годзе ён стаў канцлерам па ўнутраных справах. У тым жа году ён памёр ад прыпадку грудной жабы (стэнакардыі) і быў пахаваны ў царкве Святога Духу Аляксандра-Неўскай лаўры.

Зноскі

  1. ↑ а б в г Н. Чечулин Кочубей, Виктор Павлович // Русский биографический словарь — СПб.: 1903. — Т. 9. — С. 366–382.
  2. ↑ Кочубей Виктор Павлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. ↑ Кочубей, Василий Викторович // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1895. — Т. XVI. — С. 465.
  4. ↑ Кочубей, Василий Викторович // Русский биографический словарь — СПб.: 1903. — Т. 9. — С. 363–364.
Папярэднік
Пётр Васільевіч Лапухін 		Прэм'ер-міністр Расійскай імперыі
1827–1832 		Пераемнік
Мікалай Мікалаевіч Навасільцаў
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Віктар_Паўлавіч_Качубей&oldid=3775797"