Зыгмунт Мінейка: Розніца паміж версіямі

Зыгмунт Мінейка
Зыгмунт Мінейка
	польск.: Zygmunt Mineyko
Род дзейнасці	ваенны, класічны археолаг, журналіст, палітык, палітычны актывіст, інжынер у цывільным будаўніцтве, афіцэр
Дата нараджэння	1840[…]
Месца нараджэння	Балванішкі, Ашмянскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	снежань 1925 ці 27 снежня 1925
Месца смерці	Афіны, Афіны[d], Цэнтральныя Афіны[d], Атыка[d], Грэцыя;
Грамадзянства	Царства Польскае; Грэцыя;
Бацька	Станіслаў Ежы Мінейка[d]
Маці	Cecylia Chrzczonowicz[d]
Дзеці	Соф’я Мінейка[d]
Альма-матар	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d]; Royal Staff Corps Demonstration School[d] (1868); Польская вайсковая школа[d];
Бітвы/войны	паўстанне 1863—1864 гадоў; франка-пруская вайна; Greco-Turkish War of 1897[d];
Узнагароды і прэміі	ганаровае грамадзянства[d] (1910) honorary doctor of the Lviv University[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 23:06, 25 студзеня 2021

Зыгмунт (Сігізмунд) Станіслававіч Мінейка, або Мінейка-Газдава (польск.: Zygmunt Mineyko; 1840, в. Балванішкі Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер в. Зялёны Бор Ашмянскага р-на Гродзенскай вобл. — 27 снежня 1925, Грэцыя; Псеўданімы: Баравы) — кіраўнік паўстання 1863—1864 гадоў у Ашмянскім павеце.

У 1863 у атрадах М. Лангевіча. Паўстанцкі ваенны начальнік Ашмянскага павета, камандзір атрада. 3(15) чэрвеня 1863 г. атрад быў разбіты пад Расолішкамі, Мінейка палонены і прыгавораны да пакарання смерцю. Толькі праз хабар удалося змяніць прысуд на 12 гадоў катаргі ў Сібіры.

Адзін з кіраўнікоў арганізацыі ссыльных. У 1865 годзе З. Мінейка збег з катаргі, затым выехаў за мяжу. Скончыў акадэмію генштаба ў Парыжы (1868). З 1891 года — у Грэцыі, удзельнічаў у вайне з Турцыяй за Крыт, быў папулярызатарам Алімпійскіх гульняў 1896 года ў Афінах. Ганаровы грамадзянін Грэцыі. Аўтар успамінаў.

Ажаніўся з грэчанкай Празерпінай Манарыс, іх дачка Зоф’я — жонка Георгіяса Папандрэу-старэйшага (1888—1968), вядомага палітыка, прэм’ер-міністра ўрада Грэцыі ў эміграцыі (1944—1945), а таксама ў 1963—1965 г.

Сын Георгіяса — Андрэас Папандрэу (1919—1996) быў стваральнікам PASOK, прэм’ерам Грэцыі ў 1981—1989 і 1993—1996 гадах. Праўнукам Зыгмунта Мінейкі з’яўляецца вядомы грэцкі палітык, кіраўнік Усягрэцкага сацыялістычнага руху (PASOK), прэм’ер-міністар Грэцыі Георгіяс Папандрэў-малодшы^[5].

Творы

Z tajgi pod Akropol: Wspomnienia z lat 1848—1868. — Warszawa, 1971.
З Тайгі пад Акропаль: успаміны з 1848—1866 гадоў / Зыгмунт Мінейка. — Мінск : Лімарыус, 2017. — 564, [2] с. — (Беларуская мемуарная бібліятэка).

Зноскі

↑ Swartz A. Zygmunt Mineyko — 2007.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q461"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1201876"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q302817"></a>
↑ Zygmunt Mineyko // opac.vatlib.it
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q84353965"></a>
↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 10 снежня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13219454"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131454"></a>
↑ ^а ^б Pas L. v. Genealogics — 2003.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326"></a>
↑ Праўнук беларускага паўстанца стане прэм’ер-міністрам Грэцыі, Наша Ніва, 4 кастрычніка 2009

Літаратура

Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 2 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003.
Клейн Б. Фамильный портрет // Клейн Б. Время выбора. — Мн., 1987;
Орлов В. Почетный гражданин Эллады // Дело (Восток + Запад). 1995, № 5;
PSB;
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 5: М — Пуд / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1999. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0141-9.

Спасылкі

[_2c43addf3e0de360-1] Swartz A. Zygmunt Mineyko — 2007.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q461"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1201876"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q302817"></a>

[_11644aa57f002258-2] Zygmunt Mineyko // opac.vatlib.it
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q84353965"></a>

[_e54fc188848672ee-3] Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 10 снежня 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13219454"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131454"></a>

[_0160966ad6f1c8c8-4] а ^б Pas L. v. Genealogics — 2003.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326"></a>

[5] Праўнук беларускага паўстанца стане прэм’ер-міністрам Грэцыі, Наша Ніва, 4 кастрычніка 2009

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 '''Зыгмунт (Сігізмунд) Станіслававіч Мінейка''', або '''Мінейка-Газдава''' ({{lang-pl|Zygmunt Mineyko}}; {{ДН|||1840}}, в. Балванішкі Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер в. Зялёны Бор Ашмянскага р-на Гродзенскай вобл. — {{ДС|27|12|1925}}, [[Грэцыя]]; Псеўданімы: ''Баравы'') — кіраўнік [[Паўстанне 1863-1864|паўстання 1863—1864 гадоў]] у Ашмянскім павеце.
-У 1863 у атрадах [[М. Лягневіч]]а. Паўстанцкі ваенны начальнік Ашмянскага павета, камандзір атрада. 3(15) чэрвеня 1863 г. атрад быў разбіты пад Расолішкамі, Мінейка палонены і прыгавораны да пакарання смерцю. Толькі праз [[хабар]] удалося змяніць прысуд на 12 гадоў катаргі ў [[Сібір]]ы.
+У 1863 у атрадах [[Мар’ян Лангевіч|М. Лангевіча]]. Паўстанцкі ваенны начальнік Ашмянскага павета, камандзір атрада. 3(15) чэрвеня 1863 г. атрад быў разбіты пад Расолішкамі, Мінейка палонены і прыгавораны да пакарання смерцю. Толькі праз [[хабар]] удалося змяніць прысуд на 12 гадоў катаргі ў [[Сібір]]ы.
 Адзін з кіраўнікоў арганізацыі ссыльных. У 1865 годзе З. Мінейка збег з катаргі, затым выехаў за мяжу. Скончыў акадэмію генштаба ў Парыжы (1868). З 1891 года — у Грэцыі, удзельнічаў у вайне з Турцыяй за Крыт, быў папулярызатарам [[Летнія Алімпійскія гульні 1896|Алімпійскіх гульняў 1896 года]] ў Афінах. Ганаровы грамадзянін Грэцыі. Аўтар успамінаў.
 Ажаніўся з грэчанкай Празерпінай Манарыс, іх дачка Зоф’я — жонка Георгіяса Папандрэу-старэйшага (1888—1968), вядомага палітыка, прэм’ер-міністра ўрада Грэцыі ў эміграцыі (1944—1945), а таксама ў 1963—1965 г.
+Сын Георгіяса — Андрэас Папандрэу (1919—1996) быў стваральнікам PASOK, прэм’ерам Грэцыі ў 1981—1989 і 1993—1996 гадах. Праўнукам Зыгмунта Мінейкі з’яўляецца вядомы грэцкі палітык, кіраўнік Усягрэцкага сацыялістычнага руху (PASOK), прэм’ер-міністар Грэцыі Георгіяс Папандрэў-малодшы<ref>[http://nn.by/index.php?c=ar&i=30165 Праўнук беларускага паўстанца стане прэм’ер-міністрам Грэцыі, Наша Ніва, 4 кастрычніка 2009]</ref>.
 == Творы ==
 * Z tajgi pod Akropol: Wspomnienia z lat 1848—1868. — Warszawa, 1971.
+* З Тайгі пад Акропаль: успаміны з 1848—1866 гадоў / Зыгмунт Мінейка. — Мінск : Лімарыус, 2017. — 564, [2] с. — (Беларуская мемуарная бібліятэка).
 {{зноскі}}
@@ Радок 20: / Радок 23: @@
 * PSB;
 * {{Крыніцы/ЭГБ|5}}
+== Спасылкі ==
+* [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-ii?id=19666 Леанід Маракоў. МІНЕЙКА Зыгмунт]
+* [http://pages.interlog.com/~mineykok/popolsku.html Genealogia Mineyków, szukanie swojej przeszłości]
+* [http://news.tut.by/society/133461.html Як TUTэйшыя змянялі свет. Ліцвінскі элін — герой Грэцыі]
 {{Бібліяінфармацыя}}
 {{DEFAULTSORT:Мінейка Зыгмунт}}
+[[Катэгорыя:Афіцэры ордэна Збавіцеля]]
 [[Катэгорыя:Удзельнікі паўстання 1863—1864 гадоў]]
+[[Катэгорыя:Прысуджаныя да смяротнага пакарання]]
+[[Катэгорыя:Удзельнікі франка-прускай вайны]]
 [[Катэгорыя:Беларусы ў Грэцыі]]
+[[Катэгорыя:Ваенныя інжынеры]]
+[[Катэгорыя:Ваенныя Грэцыі]]
+[[Катэгорыя:Класічныя археолагі]]
+[[Катэгорыя:Журналісты XIX стагоддзя]]
 [[Катэгорыя:Род Мінейкаў]]