Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Беларускі рэспубліканскі тэатр юнага гледача у Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача |
|||
| Радок 24: | Радок 24: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Тэатр быў створаны ў [[Горад Мінск|Мінску]] ў 1931 годзе рэжысёрам Мікалаем Кавязіным. З пачаткам вялікай Айчыннай вайны спыніў сваё існаванне. |
Тэатр быў створаны ў [[Горад Мінск|Мінску]] ў 1931 годзе рэжысёрам Мікалаем Кавязіным. З пачаткам вялікай Айчыннай вайны спыніў сваё існаванне. |
||
[[Файл:Miensk, Daminikanskaja-Ŭniversyteckaja. Менск, Дамініканская-Ўнівэрсытэцкая (1936).jpg|міні|злева|Тэатр у 1936 годзе]] |
[[Файл:Miensk, Daminikanskaja-Ŭniversyteckaja, Pałac. Менск, Дамініканская-Ўнівэрсытэцкая, Палац (1936).jpg|міні|злева|Тэатр у 1936 годзе]] |
||
[[Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў|Будынак Тэатра юнага гледача]] (вуліца Энгельса, 26) з’яўляецца помнікам савецкай архітэктуры, прыклад творчага выкарыстання элементаў [[Класіцызм|класіцыстычнай]] архітэктурнай спадчыны. Пабудаваны ў [[1936]]—[[1937]] гг. (арх. [[Аляксандр Пятровіч Воінаў]], [[Уладзімір Мікалаевіч Вараксін|У. М. Вараксін]]) у адным комплексе з [[Палац піянераў і школьнікаў|Палацам піянераў і школьнікаў]] ([[Вуліца Кірава, Мінск|вул. Кірава]], 16). Разбураны ў гады [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] і адноўлены ў [[1952]]—[[1954]] гг. у некалькі змененым выглядзе. Па магчымасці была выкарыстана старая каробка з прыбудовай новай сцэнічнай часткі. Галоўны фасад у асноўных рысах захаваў даваеннае архітэктурнае вырашэнне. Нягледзячы на распрацоўку праекта капітальнага рамонту ў [[1972]] г., да нашага часу захавалася аздабленне [[інтэр'ер]]аў, выкананае паводле праекта аднаўлення тэатра ў [[1951]]—[[1952]] гг. пад кіраўніцтвам [[Аляксандр Пятровіч Воінаў|А. П. Воінава]] і [[Любоў Дзмітрыеўна Усава|Л. Д. Усавай]]<ref name="ГККРБ"/>. |
[[Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў|Будынак Тэатра юнага гледача]] (вуліца Энгельса, 26) з’яўляецца помнікам савецкай архітэктуры, прыклад творчага выкарыстання элементаў [[Класіцызм|класіцыстычнай]] архітэктурнай спадчыны. Пабудаваны ў [[1936]]—[[1937]] гг. (арх. [[Аляксандр Пятровіч Воінаў]], [[Уладзімір Мікалаевіч Вараксін|У. М. Вараксін]]) у адным комплексе з [[Палац піянераў і школьнікаў|Палацам піянераў і школьнікаў]] ([[Вуліца Кірава, Мінск|вул. Кірава]], 16). Разбураны ў гады [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] і адноўлены ў [[1952]]—[[1954]] гг. у некалькі змененым выглядзе. Па магчымасці была выкарыстана старая каробка з прыбудовай новай сцэнічнай часткі. Галоўны фасад у асноўных рысах захаваў даваеннае архітэктурнае вырашэнне. Нягледзячы на распрацоўку праекта капітальнага рамонту ў [[1972]] г., да нашага часу захавалася аздабленне [[інтэр'ер]]аў, выкананае паводле праекта аднаўлення тэатра ў [[1951]]—[[1952]] гг. пад кіраўніцтвам [[Аляксандр Пятровіч Воінаў|А. П. Воінава]] і [[Любоў Дзмітрыеўна Усава|Л. Д. Усавай]]<ref name="ГККРБ"/>. |
||
Версія ад 22:27, 29 студзеня 2021
| Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача | |
|---|---|
.jpg) | |
| Заснаваны | 1931, 1956 |
| Заснавальнік | Мікалай Аляксандравіч Кавязін |
| Будынак тэатра | |
| Месцазнаходжанне | вул. Энгельса, д. 26, г. Мінск |
| Дырэктар | Уладзімір Канстанцінавіч Савіцкі |
| Мастацкі кіраўнік | Уладзімір Канстанцінавіч Савіцкі |
| Сайт | beltuz.by |
|
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача — тэатр горада Мінска, рэпертуар якога складаецца з пастановак дзяцей і падлеткаў.
Гісторыя
Тэатр быў створаны ў Мінску ў 1931 годзе рэжысёрам Мікалаем Кавязіным. З пачаткам вялікай Айчыннай вайны спыніў сваё існаванне.
.jpg)
Будынак Тэатра юнага гледача (вуліца Энгельса, 26) з’яўляецца помнікам савецкай архітэктуры, прыклад творчага выкарыстання элементаў класіцыстычнай архітэктурнай спадчыны. Пабудаваны ў 1936—1937 гг. (арх. Аляксандр Пятровіч Воінаў, У. М. Вараксін) у адным комплексе з Палацам піянераў і школьнікаў (вул. Кірава, 16). Разбураны ў гады Вялікай Айчыннай вайны і адноўлены ў 1952—1954 гг. у некалькі змененым выглядзе. Па магчымасці была выкарыстана старая каробка з прыбудовай новай сцэнічнай часткі. Галоўны фасад у асноўных рысах захаваў даваеннае архітэктурнае вырашэнне. Нягледзячы на распрацоўку праекта капітальнага рамонту ў 1972 г., да нашага часу захавалася аздабленне інтэр'ераў, выкананае паводле праекта аднаўлення тэатра ў 1951—1952 гг. пад кіраўніцтвам А. П. Воінава і Л. Д. Усавай[1].
У другі раз заснаваны ў 1956 годзе.
Комплексу Тэатра юнага гледача і Палаца піянераў і школьнікаў нададзены ў 2007 годзе статус гісторыка-культурнай каштоўнасцю рэспубліканскага значэння[1].
Рэканструкцыя
У канцы 2008 года была аб’яўлена пра рэканструкцыю тэатра. Але рэальна яна пачалася толькі ў лістападзе 2011 года. Увесь гэты час ТЮГ іграў свае спектаклі на сцэне Дома літаратараў (вуліца Фрунзэ, 5). У чэрвені 2015 года тэатр вярнуўся ў рэканструяваны будынак.
У час рэканструкцыі побач з асноўным будынкам па лініі фасада ўзвялі чатырохпавярховую прыбудову, дзе размясціліся бутафорскі, сталярны, слясарны цэхі, швейныя майстэрскія, а таксама рабочыя кабінеты супрацоўнікаў і частка грымёрных пакояў. Ідэя была падказана пасляваенным праектам аднаўлення Палаца піянераў архітэктараў Воінава і Усавай, які прадугледжваў ўзвядзенне новага корпуса ўшчыльную да існага будынка, але не быў рэалізаваны[2].
Дырэктары
- Уладзімір Стэльмах (1955—1966)
- Артур Вольскі (1966—1978)
- Вадзім Дапкюнас (1978—1981)
- Ігар Андрэеў (1985—1995)
- Юрый Вуто (1997—2006)
- Павел Палякоў (да 2009)
- Юрый Кулік (2009—2013)
- Мікалай Віктаравіч Казюлін (2013—2014)
- Ігар Варонін (з 2014 – 2016)
- Уладзімір Савіцкі (з 2016)
Мастацкае кіраўніцтва
- Мікалай Кавязін (1931—1935)
- Еўсцігней Міровіч (1935-1940 — мастацкі кіраўнік)
- Міхаіл Зораў (1941)
Галоўныя рэжысёры:
- Любоў Мазалеўская (1955—1961, 1963—1964)
- Б. Дакутовіч (1962—1963)
- Уладзімір Маланкін (1965—1967)
- Б. Ганага (1965—1971)
- Мікалай Шыйко (1972—1973 — галоўны рэжысёр)
- Рыгор Баравік (1974—1978)
- І. Папоў (1978-1979)
- Валерый Анісенка (1979—1980)
- В. Рыжы (1980—1983)
- Уладзімір Аляксандравіч Караткевіч (1983—1988)
- В. Глубокава (1989—1990)
- Мадэст Абрамаў (1991—1995)
- Андрэй Андросік (1995-2003 — мастацкі кіраўнік, галоўны рэжысёр)
- Наталля Башава (2003-2010 — галоўны рэжысёр)
- Уладзімір Савіцкі (з 2010 — мастацкі кіраўнік)
Былыя акцёры
Цікавыя факты
Акцёр Аляксандр Палазкоў, які выканаў ролю Філімона Пупкіна у спектакле "Пан Міністар" перамог у намінацыі “Лепшая мужчынская роля” на Другой Нацыянальнай тэатральнай прэміі (2012).
Зноскі
- ↑ а б Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь: [Даведнік] / склад. В. Я. Абламскі, І. М. Чарняўскі, Ю. А. Барысюк. — Мн.: БЕЛТА, 2009. — 684 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-6828-35-8.
- ↑ ТЮЗ открывается после реконструкции премьерой «Синей птицы»
.jpg){kind=link}