Уладзімір Мікалаевіч Вараксін: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Літаратура: вікіфікацыя з дапамогай AWB
Радок 29: Радок 29:


== Творчасць ==
== Творчасць ==
[[Файл:Miensk, Daminikanskaja-Ŭniversyteckaja. Менск, Дамініканская-Ўнівэрсытэцкая (1936).jpg|міні|злева|[[Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў|Палац піянераў і школьнікаў]]]]
[[Файл:Miensk, Daminikanskaja-Ŭniversyteckaja, Pałac. Менск, Дамініканская-Ўнівэрсытэцкая, Палац (1936).jpg|міні|злева|[[Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў|Палац піянераў і школьнікаў]]]]
Асноўныя працы да вайны: [[Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў|Палац піянераў і школьнікаў]] ([[1936]], з [[А. П. Воінаў|А. П. Воінавым]]) у Мінску, будынак [[Крычаўскі педтэхнікум|педтэхнікума]] ў [[Крычаў|Крычаве]] ([[1937]], цяпер пачатковы блок СШ № 1 за [[Палац Пацёмкіна (Крычаў)|палацам Пацёмкіна]]), [[будынак ЦК КПБ]] (1939—1947, з [[А. П. Воінаў|А. П. Воінавым]]) у Мінску, [[Радзіма (кінатэатр, Магілёў)|кінатэатр «Радзіма»]], комплекс будынкаў прамкамбіната ([[1939]]), [[пасёлак імя Кирова (Магілёў)|жылы пасёлак аўтарамонтнага завода]] (1941) у Магілёве<ref name="АСБ"/>. Творчасць Вараксіна звязана з развіццём неакласічнай тэндэнцыі ў даваеннай архітэктуры Беларусі<ref>{{cite web|author = [[Ала Шамрук|Алла Шамрук]]|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 2008-09-18|url = https://ais.by/story/1612|title = Почти забытая страничка из истории архитектуры|format = |work = |publisher = |accessdate = 2020-05-07|language = ru|postscript = }}</ref>.
Асноўныя працы да вайны: [[Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў|Палац піянераў і школьнікаў]] ([[1936]], з [[А. П. Воінаў|А. П. Воінавым]]) у Мінску, будынак [[Крычаўскі педтэхнікум|педтэхнікума]] ў [[Крычаў|Крычаве]] ([[1937]], цяпер пачатковы блок СШ № 1 за [[Палац Пацёмкіна (Крычаў)|палацам Пацёмкіна]]), [[будынак ЦК КПБ]] (1939—1947, з [[А. П. Воінаў|А. П. Воінавым]]) у Мінску, [[Радзіма (кінатэатр, Магілёў)|кінатэатр «Радзіма»]], комплекс будынкаў прамкамбіната ([[1939]]), [[пасёлак імя Кирова (Магілёў)|жылы пасёлак аўтарамонтнага завода]] (1941) у Магілёве<ref name="АСБ"/>. Творчасць Вараксіна звязана з развіццём неакласічнай тэндэнцыі ў даваеннай архітэктуры Беларусі<ref>{{cite web|author = [[Ала Шамрук|Алла Шамрук]]|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 2008-09-18|url = https://ais.by/story/1612|title = Почти забытая страничка из истории архитектуры|format = |work = |publisher = |accessdate = 2020-05-07|language = ru|postscript = }}</ref>.



Версія ад 22:27, 29 студзеня 2021

Уладзімір Мікалаевіч Вараксін
Дата нараджэння 22 чэрвеня (5 ліпеня) 1901
Месца нараджэння
Дата смерці 2 студзеня 1980(1980-01-02) (78 гадоў)
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Мікалай Уладзіміравіч Вараксін
Альма-матар
Працы і дасягненні
Месца працы
Член у
Працаваў у гарадах Мінск, Гомель, Магілёў і іншыя
Найважнейшыя пабудовы Рэзідэнцыя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь
Узнагароды
Заслужаны будаўнік Беларускай ССР

Уладзімір Мікалаевіч Вара́ксін (22 чэрвеня (5 ліпеня) 1901, Омск — 2 студзеня 1980) — беларускі савецкі архітэктар, педагог. Заслужаны будаўнік БССР (1967)[1].

Біяграфія

Скончыў у 1927 годзе мастацка-прамысловы тэхнікум у Омску[2]. У 1928—1932 гадах вучыўся ў Ленінградскай АМ, у 1932—1934 гадах у Ленінградскім інстытуце інжынераў камунальнага будаўніцтва[3]. Працаваў у Белдзяржпраекце. З 1952 года выкладчык, у 1954—1971 гг. дацэнт кафедры архітэктуры Беларускага політэхнічнага інстытута, з 1971 па 1975 г. — загадчык кафедры Брэсцкага інжынерна-будаўнічага інстытута[1].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1935 года[2].

Творчасць

Палац піянераў і школьнікаў

Асноўныя працы да вайны: Палац піянераў і школьнікаў (1936, з А. П. Воінавым) у Мінску, будынак педтэхнікума ў Крычаве (1937, цяпер пачатковы блок СШ № 1 за палацам Пацёмкіна), будынак ЦК КПБ (1939—1947, з А. П. Воінавым) у Мінску, кінатэатр «Радзіма», комплекс будынкаў прамкамбіната (1939), жылы пасёлак аўтарамонтнага завода (1941) у Магілёве[2]. Творчасць Вараксіна звязана з развіццём неакласічнай тэндэнцыі ў даваеннай архітэктуры Беларусі[4].

Пасля вайны спраектаваў будынкі Беларускага інстытута народнай гаспадаркі па вул. Свярдлова (1954), Белкамунбанка па вул. Леніна (1949), жылыя дамы па вул. К. Маркса (1950), Маскоўскай (1949), Захарава, А. Кашавога (1955) у Мінску, тыпавыя праекты будынкаў раённых камітэтаў КПБ для Гомельскай, Віцебскай і Мінскай вобласці (1952)[2].

Галерэя


Сям’я

Мае сына Мікалая Вараксіна (нар. 1933), які стаў гісторыкам.

Узнагароды

Узнагароджаны Ганаровымі граматамі Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1941, 1951, 1961), медалямі. 1—2-я прэміі за праекты жылых дамоў для калгаснікаў на адкрытым рэспубліканскім конкурсе (1936, 1945).

Зноскі

  1. а б Вараксин Владимир Николаевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 101. — 737 с.
  2. а б в г Вараксин Владимир Николаевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  3. Вараксин Владимир Николаевич
  4. Алла Шамрук. Почти забытая страничка из истории архитектуры (руск.) (18 верасня 2008). Праверана 7 мая 2020.

Літаратура

  • Вараксин Владимир Николаевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  • Архитектура во имя жизни : сборник биографических очерков и документов известных деятелей белорусской архитектуры / [сост. Г. И. Шостак]. ― Минск, 2007.
  • Вараксін Уладзімір Мікалаевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
  • Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т., Т. 1. А капэла — Габелен / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1984. — Т. 1. — С. 573. — 727 с. — 10 000 экз.