Жан Кар’е: Розніца паміж версіямі

Жан Кар’е
Жан Кар’е
	фр.: Jean Carrier
Дзейнасць	рэлігійны дзеяч
Нараджэнне	каля 1370; Rouergue[d], Францыя;
Смерць	1437; Фуа[d], canton of Foix-Ville[d], акруга Фуа[d], дэпартамент Ар’еж, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя;

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 11:18, 5 лютага 2021

Жан Кар’е (фр.: Jean Carrier), або Бенедыкт XIV II (лац.: Benedictus Quartus Decimus, прыблізна 1370 — 1437) ― французскі рэлігійны дзеяч, прыхільнік антыпапы Бенедыкта XIII падчас Вялікай заходняй схізмы. Быў антыпапам у перыяд з 1429^[1]—1430 па 1433^[2]—1437^[3] гады (наконт дакладных дат няма ўсеагульнага гістарычнага кансэнсусу), у перыяд пантыфікату Папаў Марціна V і Яўгена IV.

Біяграфія

Першыя згадкі пра Жана Кар'е ў крыніцах апісваюць яго як аднаго з кіраўнікоў паўстанцкага руху 1406 года супраць прызначэння Вітала дэ Кастэльмару Арцыбіскупам Тулузскім. Бунт дасягнуў сваёй мэты, бо ў яго выніку кафедру заняў П'ер Рават, які пазней стаў кардыналам у курыі антыпапы Бенедыкта XIII. Самога Жана Кар'е антыпапа таксама ўзнагародзіў пэўным чынам: напрыклад, у 1412 годзе Кар'е быў пастаўлены архідыяканам у Радэзе. З 1413 года належаў да кола дарадцаў графаў Арманьяк: спачатку Бернарда VII, а потым і Яна IV, яго сына.

Жан Кар'е (разам з графам Янам IV) заставаўся прыхільнікам антыпапы Бенедыкта XIII нават пасля Канстанцкага сабору. У 1420 годзе Кар'ер згадваецца ў буле Папы Марціна V як адзін асуджаных схізматыкаў. Варта адзначыць, што антыпапа Бенедыкт XIII, які пражываў у Пеньісколе, Каралеўства Арагон, да канца жыцця працягваў лічыць сябе законным і сапраўдным Папам. 27 лістапада 1422 года, за два дні да сваёй смерці, Бенедыкт XIII прызначыў Жана Кар'е кардыналам-прэсвітарам Санта-Стэфана-аль-Монтэ-Чэліа.

Зноскі

↑ Michael J. Walsh, The Conclave: A Sometimes Secret and Occasionally Bloody History of Papal Elections, (Canterbury Press, 2003), 106.
↑ Louis Salembier, The Great Schism of the West, (Keegan Paul, Trench, Trubner & Co., 1907), 357.
↑ Жан Кар’е на сайце «The Cardinals of The Holy Roman Church»

[1] Michael J. Walsh, The Conclave: A Sometimes Secret and Occasionally Bloody History of Papal Elections, (Canterbury Press, 2003), 106.

[2] Louis Salembier, The Great Schism of the West, (Keegan Paul, Trench, Trubner & Co., 1907), 357.

[card-3] Жан Кар’е на сайце «The Cardinals of The Holy Roman Church»

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 == Біяграфія ==
-Першыя згадкі пра Жана Кар'е ў крыніцах апісваюць яго як аднаго з кіраўнікоў паўстанцкага руху [[1406]] года супраць прызначэння [[Вітал дэ Кастэльмару|Вітала дэ Кастэльмару]] [[Біскупы Тулузскай архідыяцэзіі|Арцыбіскупам Тулузскім]]. Бунт дасягнуў сваёй мэты, бо ў яго выніку [[Кафедра (хрысціянства)|кафедру]] заняў П'ер Рават, які пазней стаў [[Кардынал|кардыналам]] у курыі [[Антыпапа|антыпапы]] Бенедыкта XIII. Самога Жана Кар'е антыпапа таксама ўзнагародзіў пэўным чынам: напрыклад, у [[1412]] годзе Кар'е быў пастаўлены архідыяканам у Радэзе. З 1413 года належаў да кола дарадцаў графаў Арманьяк: спачатку Бернарда VII, а потым і Яна IV, яго сына.
+Першыя згадкі пра Жана Кар'е ў крыніцах апісваюць яго як аднаго з кіраўнікоў паўстанцкага руху [[1406]] года супраць прызначэння [[Вітал дэ Кастэльмару|Вітала дэ Кастэльмару]] [[Біскупы Тулузскай архідыяцэзіі|Арцыбіскупам Тулузскім]]. Бунт дасягнуў сваёй мэты, бо ў яго выніку [[Кафедра (хрысціянства)|кафедру]] заняў П'ер Рават, які пазней стаў [[Кардынал|кардыналам]] у курыі [[Антыпапа|антыпапы]] Бенедыкта XIII. Самога Жана Кар'е антыпапа таксама ўзнагародзіў пэўным чынам: напрыклад, у [[1412]] годзе Кар'е быў пастаўлены [[Архідыякан|архідыяканам]] у Радэзе. З [[1413]] года належаў да кола дарадцаў графаў Арманьяк: спачатку Бернарда VII, а потым і Яна IV, яго сына.
-Жан Кар'е (разам з графам Янам IV) заставаўся прыхільнікам антыпапы Бенедыкта XIII нават пасля [[Канстанцкі сабор|Канстанцкага сабору]]. У [[1420]] годзе Кар'ер згадваецца ў буле Папы [[Марцін V|Марціна V]] як адзін асуджаных схізматыкаў. Варта адзначыць, што антыпапа Бенедыкт XIII, які пражываў у Пеньісколе, Каралеўства Арагон, да канца жыцця працягваў лічыць сябе законным і сапраўдным Папам. 27 лістапада 1422 года, за два дні да сваёй смерці, Бенедыкт XIII прызначыў Жана Кар'е кардыналам-прэсвітарам Санта-Стэфана-аль-Монтэ-Чэліа.{{зноскі}}
+Жан Кар'е (разам з графам Янам IV) заставаўся прыхільнікам антыпапы Бенедыкта XIII нават пасля [[Канстанцкі сабор|Канстанцкага сабору]]. У [[1420]] годзе Кар'ер згадваецца ў [[Була|буле]] Папы [[Марцін V|Марціна V]] як адзін асуджаных [[Схізма|схізматыкаў]]. Варта адзначыць, што антыпапа Бенедыкт XIII, які пражываў у Пеньісколе, [[Каралеўства Арагон]], да канца жыцця працягваў лічыць сябе законным і сапраўдным Папам. [[27 лістапада]] [[1422]] года, за два дні да сваёй [[Смерць|смерці]], Бенедыкт XIII прызначыў Жана Кар'е кардыналам-прэсвітарам Санта-Стэфана-аль-Монтэ-Чэліа.{{зноскі}}
 {{Антыпапы}}