Нарымонт Гедзімінавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
Радок 15: Радок 15:
| папярэднік_2 = [[Гедзімін]]
| папярэднік_2 = [[Гедзімін]]
| пераемнік_2 = [[Васіль Нарымонтавіч]]
| пераемнік_2 = [[Васіль Нарымонтавіч]]
| дата нараджэння = каля [[1294]]
| дата нараджэння =
| месца нараджэння =
| месца нараджэння =
| дата смерці =
| дата смерці =
Радок 36: Радок 36:


Паводле [[Летапісец вялікіх князёў літоўскіх|Летапісца вялікіх князёў літоўскіх]] па Гедзіміне атрымаў [[Пінскае княства]] «''зо всеми околичностями над Припетю рекою аж до Днепра''», якое заставалася і за яго нашчадкамі — [[Нарымонтавічы|Нарымонтавічамі]] да канца XIV ст. У 1341—1345 гадах быў буйнейшым землеўладальнікам і, відаць, найуплывовейшым князем [[ВКЛ]]. Супраць яго і вял.кн. [[Яўнут Гедзімінавіч|Яўнута]] выступілі браты [[Альгерд]] і [[Кейстут]]. Пасля заняцця Альгердам вялікакняскага стальца (1345) Нарымонт уцёк да [[Залатая Арда|залатаардынскага]] хана [[Джанібек]]а, а Альгерд перадаў Полацкае княства свайму сыну [[Андрэй Альгердавіч|Андрэю]]. Нарымонт вярнуўся ў ВКЛ каля 1346 года, у 1347 годзе браў удзел у паходзе супраць [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага ордэна]], загінуў у [[Бітва на Стрэве (1348)|бітве на рацэ Стрэве]] (2.2.1348).
Паводле [[Летапісец вялікіх князёў літоўскіх|Летапісца вялікіх князёў літоўскіх]] па Гедзіміне атрымаў [[Пінскае княства]] «''зо всеми околичностями над Припетю рекою аж до Днепра''», якое заставалася і за яго нашчадкамі — [[Нарымонтавічы|Нарымонтавічамі]] да канца XIV ст. У 1341—1345 гадах быў буйнейшым землеўладальнікам і, відаць, найуплывовейшым князем [[ВКЛ]]. Супраць яго і вял.кн. [[Яўнут Гедзімінавіч|Яўнута]] выступілі браты [[Альгерд]] і [[Кейстут]]. Пасля заняцця Альгердам вялікакняскага стальца (1345) Нарымонт уцёк да [[Залатая Арда|залатаардынскага]] хана [[Джанібек]]а, а Альгерд перадаў Полацкае княства свайму сыну [[Андрэй Альгердавіч|Андрэю]]. Нарымонт вярнуўся ў ВКЛ каля 1346 года, у 1347 годзе браў удзел у паходзе супраць [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага ордэна]], загінуў у [[Бітва на Стрэве (1348)|бітве на рацэ Стрэве]] (2.2.1348).

{{Wikidata/Ancestors}}


{{зноскі}}
{{зноскі}}
Радок 51: Радок 49:
** Полоцкие грамоты XIII—начала XIV вв. Сост. [[Ганна Леанідаўна Харашкевіч|А. Хорошкевич]]. Вып. 1. М., 1977. сс. 39—41; Вып. 3. М., 1980. сс. 127—132.
** Полоцкие грамоты XIII—начала XIV вв. Сост. [[Ганна Леанідаўна Харашкевіч|А. Хорошкевич]]. Вып. 1. М., 1977. сс. 39—41; Вып. 3. М., 1980. сс. 127—132.
** Krupa K. Książęta litewscy w Nowogrodzie Wielkim do 1430 r. // Kwartalnik historyczny. R. C. 1993. № 1.
** Krupa K. Książęta litewscy w Nowogrodzie Wielkim do 1430 r. // Kwartalnik historyczny. R. C. 1993. № 1.
*''Сідаровіч В.М.'', ''Касюк А.Ф.'' [https://www.academia.edu/35050350/В_М_Сідаровіч_А_Ф_Касюк_Пячатка_князя_Глеба_Нарымонта_XIV_ст_з_в_Стары_Капыль_pdf Пячатка князя Глеба Нарымонта XIV ст. з в. Стары Капыль] // Беларуская даўніна, 2016.
* ''Сідаровіч В. М.'', ''Касюк А. Ф.'' [https://www.academia.edu/35050350/В_М_Сідаровіч_А_Ф_Касюк_Пячатка_князя_Глеба_Нарымонта_XIV_ст_з_в_Стары_Капыль_pdf Пячатка князя Глеба Нарымонта XIV ст. з в. Стары Капыль] // Беларуская даўніна, 2016.


{{Полацкае княства}}
{{Полацкае княства}}
{{Wikidata/Ancestors}}

{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Князі полацкія]]
[[Катэгорыя:Князі полацкія]]
[[Катэгорыя:Князі пінскія]]
[[Катэгорыя:Князі пінскія]]

Версія ад 20:13, 24 лютага 2021

Нарымант
Партрэтная фантазія польскага мастака XVIII ст.
Партрэтная фантазія польскага мастака XVIII ст.
Князь полацкі
1335 — 1345
Папярэднік Воін
Пераемнік Андрэй Альгердавіч
Князь пінскі
 — 1348
Папярэднік Гедзімін
Пераемнік Васіль Нарымонтавіч

Нараджэнне 1294
Смерць 2 лютага 1348
Род Гедзімінавічы
Бацька Гедзімін
Маці Еўна
Дзеці Патрыкей Нарымонтавіч[d], Юрый Нарымонтавіч[d], Васіль Нарымонтавіч і Аляксандр Нарымонтавіч[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарымонт-Глеб Гедзімінавіч (Нарымунт, Нарымант; ~1295 — 2 лютага 1348) — князь полацкі (1333/1334—1345).

Другі сын вял.кн. Гедзіміна. Упершыню згадваецца пад 1331 года, калі Гедзімін затрымаў на Валыні наўгародскага архіепіскапа Васіля і адпусціў толькі з умовай абрання Нарымонта князем у Ноўгарадзе.

Прыбыў у Ноўгарад кастрычнікам 1333 года, атрымаў у кармленне Ладагу, Арэшак, Карэлу і палову Капор’я. Каля 1335 паехаў з Ноўгарада, хутчэй за ўсё, каб заняць полацкі сталец пасля смерці князя Воіна. Пакінуў у Ноўгарадзе намеснікам свайго сына Аляксандра.

У 1338 годзе адмовіўся прыехаць на дапамогу наўгародцам для адбіцця шведскай агрэсіі і нават адклікаў Аляксандра з Арэшка. Намеснікі Нарымонта, аднак, заставаліся ў Арэшку да 1348 года. Каля 1338 года разам з полацкім епіскапам Рыгорам падпісаў дагавор з Рыгай[1]. Ускосна згадваецца як полацкі кароль у дагаворы Смаленска з Рыгай (каля 1340).

Паводле Летапісца вялікіх князёў літоўскіх па Гедзіміне атрымаў Пінскае княства «зо всеми околичностями над Припетю рекою аж до Днепра», якое заставалася і за яго нашчадкамі — Нарымонтавічамі да канца XIV ст. У 1341—1345 гадах быў буйнейшым землеўладальнікам і, відаць, найуплывовейшым князем ВКЛ. Супраць яго і вял.кн. Яўнута выступілі браты Альгерд і Кейстут. Пасля заняцця Альгердам вялікакняскага стальца (1345) Нарымонт уцёк да залатаардынскага хана Джанібека, а Альгерд перадаў Полацкае княства свайму сыну Андрэю. Нарымонт вярнуўся ў ВКЛ каля 1346 года, у 1347 годзе браў удзел у паходзе супраць Тэўтонскага ордэна, загінуў у бітве на рацэ Стрэве (2.2.1348).

Зноскі

  1. Захаваўся толькі дадатак пра вольны гандаль. Дагавор раней памылкова датаваўся 1330 годам.

Літаратура