Галіна Леанідаўна Левіна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{архітэктар}} {{цёзкі2|Левіна}} '''Галіна Леанідаўна Левіна''' (нар. {{ДН|7|6|1963}}, Мінск) — бела...'
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 4: Радок 4:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Дачка архітэктара [[Леанід Мендэлевіч Левін|Леаніда Мендэлевіча Левіна]]. Скончыла ў 1985 годзе [[Беларускі політэхнічны інстытут]]. 3 1985 года працавала ў [[Беларускі рэстаўрацыйна-праектны інстытут|Беларускім рэстаўрацыйным праектным інстытуце]], з 1998 года дырэктар і галоўны архітэктар праектаў УП «[[Леоле]]».
Дачка архітэктараў [[Леанід Мендэлевіч Левін|Леаніда Левіна]] і [[Наталля Мікалаеўна Афанасьева|Наталлі Афанасьевай]]. Скончыла ў 1985 годзе [[Беларускі політэхнічны інстытут]]. 3 1985 года працавала ў [[Беларускі рэстаўрацыйна-праектны інстытут|Беларускім рэстаўрацыйным праектным інстытуце]], з 1998 года дырэктар і галоўны архітэктар праектаў УП «[[Леоле]]».


== Творчасць ==
== Творчасць ==
Радок 13: Радок 13:
== Узнагароды ==
== Узнагароды ==
Лаўрэат [[Дзяржаўная прэмія Беларусі|Дзяржаўнай прэміі Беларусі]] (2003).
Лаўрэат [[Дзяржаўная прэмія Беларусі|Дзяржаўнай прэміі Беларусі]] (2003).

== Літаратура ==
* {{крыніцы/ЭКБ|5|Левіна Галіна Леанідаўна}}

{{DEFAULTSORT:Левіна Галіна Леанідаўна}}

Версія ад 17:43, 28 лютага 2021

Галіна Леанідаўна Левіна
Дата нараджэння 7 чэрвеня 1963(1963-06-07) (60 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Бацька Леанід Мендэлевіч Левін
Маці Афанасьева Наталля Мікалаеўна
Альма-матар
Месца працы
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь

Галіна Леанідаўна Левіна (нар. 7 чэрвеня 1963, Мінск) — беларускі архітэктар.

Біяграфія

Дачка архітэктараў Леаніда Левіна і Наталлі Афанасьевай. Скончыла ў 1985 годзе Беларускі політэхнічны інстытут. 3 1985 года працавала ў Беларускім рэстаўрацыйным праектным інстытуце, з 1998 года дырэктар і галоўны архітэктар праектаў УП «Леоле».

Творчасць

Асноўныя работы (усе ў суаўтарстве): у Мінску — помнік ахвярам мінскага гета «Яма», 2-я чарга комплексу адміністрацыйных будынкаў Міжнароднага агульнаадукацыйнага цэнтра (абодва 2000), адміністрацыйны будынак консульскага аддзела пасольства Германіі (2003), рэканструкцыя брацкай магілы на праспекце Дзяржынскага (2013); мемарыяльны комплекс «Дзецям — ахвярам Вялікай Айчыннай вайны 1941—1945 гг.» у в. Красны Бераг Жлобінскага раёна (2006); «Алея Праведнікаў народаў свету» (2005) і мемарыяльны знак вязням Бабруйскага гета (абодва г. Бабруйск, 2008), мемарыяльны знак ахвярам Халакосту ў г. Глуск (2010); рэканструкцыя і добраўпарадкаванне плошчы Давыда ў г. Давыд-Гарадок Столінскага раёна (2000), рэканструкцыя будынка сінагогі па вул. Крапоткіна ў Мінску (2004).

Аўтар праектаў рэканструкцыі помнікаў архітэктуры XVIII—XIX стст. ў Мінску, Валожыне, Полацку і інш. гарадах.

Узнагароды

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (2003).

Літаратура