Касцёл Святога Яна Хрысціцеля (Вята): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др (GR) File renamed: File:Viata. Вята (1937) (3).jpg → File:Viata, Śviatoha Jana, Zvon. Вята, Сьвятога Яна, Звон (1937).jpg name unification by uploader |
Replacing Viata._Вята_(1937).jpg with File:Viata,_Śviatoha_Jana._Вята,_Сьвятога_Яна_(1937).jpg (by CommonsDelinker because: File renamed: name unification by uploader). |
||
| Радок 3: | Радок 3: | ||
|Беларуская назва = Касцёл Святога Яна Хрысціцеля |
|Беларуская назва = Касцёл Святога Яна Хрысціцеля |
||
|Арыгінальная назва = |
|Арыгінальная назва = |
||
|Выява = [[File:Viata. Вята (1937).jpg|300px]] |
|Выява = [[File:Viata, Śviatoha Jana. Вята, Сьвятога Яна (1937).jpg|300px]] |
||
|Подпіс выявы = |
|Подпіс выявы = |
||
|Шырыня выявы = |
|Шырыня выявы = |
||
Актуальная версія на 09:14, 3 сакавіка 2021
| Каталіцкі храм | |
| Касцёл Святога Яна Хрысціцеля | |
|---|---|
.jpg) | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Вёска | Вята |
| Канфесія | Каталіцызм |
| Епархія | Віцебская дыяцэзія |
| Дэканат | Мёрскі |
| Архітэктурны стыль | народнае дойлідства |
| Будаўніцтва | 1932—1934 гады |
| Стан | дзейнічае |
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля — рымска-каталіцкі храм у вёсцы Вяце Мёрскага раёна Віцебскай вобласці.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
.jpg)
Пабудаваны ў 1932—1934 гадах з дрэва, калі вёска па рашэнні духоўнага суда ўвайшла ў склад лявонпальскай каталіцкай парафіі. Фундатарамі храма былі ксёндз Бародзіч і лявонпальскі пробашч Ян Завістоўскі, які стаў першым святаром у касцёле. Будынак узвялі жаўнеры Корпуса аховы памежжа пры дапамозе мясцовага насельніцтва.
24 чэрвеня 1937 года ў храме быў урачыста асвечаны і ўсталяваны звон імя маршала Пілсудскага, ахвяраваны палкоўнікам Люцыянам Янішэўскім. Адмыслова для яго ў 1936 годзе ў касцёле надбудавалі вежу. Адбылося паломніцтва ўсіх вернікаў парафіі да храма, якое скончылася набажэнствам. Касцёльны двор не змог змясціць усіх парафіян, акрамя таго прысутнічалі праваслаўныя і стараверы. Прыхаджане ахвяравалі два абразы Маці Божай Вастрабрамскай.
Па звестках 1938 года, набажэнствы адпраўляліся 12 разоў на год, існавала каталіцкае згуртаванне мужчын, двойчы на год адбываліся зборы эўхарыстычнага моладзевага руху і школьныя рэкалекцыі[1].
Падчас Другой сусветнай вайны будынак быў пашкоджаны нямецкімі войскамі. У паваенны час касцёл пераўтварылі ў збожжасховішча, потым — склад ільну і воўны. Жыхары вёскі выратавалі ад знішчэння царкоўныя рэліквіі: абразы і звон.
.jpg)
У пачатку 1990-х гадоў храм быў вернуты прыхаджанам, адрамантаваны і паўторна асвечаны ідолтаўскім пробашчам Антоніем Лосем. На цяперашні час з’яўляецца філіяльным касцёлам парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Мёрах, імша адбываецца тройчы на год[2].
Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]
.jpg)
.jpg)
Помнік архітэктуры беларускага народнага дойлідства. Вырашаны прамавугольным зрубам, накрытым вільчыкавым дахам, які пераходзіць у трохгранную апсіду. Да фасада далучаны прамавугольны прытвор, двухграннае пакрыццё якога завяршае ўрэзаная чатырохгранная двух’ярусная шатровая званіца. Бакавыя фасады прарэзаны прамавугольнымі аконнымі праёмамі.
Малітоўная зала і апсіда перакрыты латковым скляпеннем, інтэр’ер ашаляваны. Над уваходам размешчаны хоры, у асноўнай прасторы вылучаецца амбон.
На вежы захаваўся звон імя Пілсудскага, адліты 12 траўня 1937 года ў Калішы. Ён аздоблены фрызам з барэльефам вайсковай атрыбутыкі і надпісам:
|
Звон гэты ахвяраваны для крэсовага Храма Гасподняга ў Вяце над Дзвіной Віленскага ваяводства Корпусам унтэр-афіцэраў ваенна-марскога флота і Корпусам аховы памежжа[3] | 
|
Зноскі
- ↑ Франц Сіўко.. Капліца ў Вяце . Ave Maria, № 11 (90) (2002). Праверана 21.02.2020.
- ↑ Мёры — парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі . Catholic.by (11 кастрычніка 2016). Праверана 21.02.2020.
- ↑ Andrzej Betlej.. Dzwon Piłsudskiego (польск.). Kresy.pl (3 кастрычніка 2010). Праверана 21.02.2020.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5.
- Tryjankowski J. Poświęncenie dzwonu im. Marszałka Piłsudskiego ufunduwanego przez podoficerów // Wiarus. — 1937. — №30.
_(3).jpg){kind=link}