Кобрынская эканомія: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Новая старонка: ''''Кобрынская эканомія''' — феадальнае зямельнае ўладанне, падапарадкаванае польскаму кар...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Кобрынская эканомія''' — феадальнае зямельнае ўладанне, падапарадкаванае польскаму каралю, «сталовы маёнтак» у [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]] у [[XVI]]—[[XVIII]] стст. |
'''Кобрынская эканомія''' — феадальнае зямельнае ўладанне, падапарадкаванае польскаму каралю, «сталовы маёнтак» у [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]] у [[XVI]]—[[XVIII]] стст. |
||
Фактычна ўзнікла ў [[1519]] годзе як староства, аддадзенае ў дзяржаву. Юрыдычна аформілася ў [[1532]] годзе, калі каралева [[Бона Сфорца]] атрымала ад караля польскага і вялікага князя літоўскага [[Жыгімонт I Стары|Жыгімонта I Старога]] правы на Кобрынскае староства. У адміністрацыйных адносінах уваходзмла спачатку ў [[Падляшскае ваяводства|Падляшскае]], з [[1566]] года — у [[ |
Фактычна ўзнікла ў [[1519]] годзе як староства, аддадзенае ў дзяржаву. Юрыдычна аформілася ў [[1532]] годзе, калі каралева [[Бона Сфорца]] атрымала ад караля польскага і вялікага князя літоўскага [[Жыгімонт I Стары|Жыгімонта I Старога]] правы на Кобрынскае староства. У адміністрацыйных адносінах уваходзмла спачатку ў [[Падляшскае ваяводства (1513—1795)|Падляшскае]], з [[1566]] года — у [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскае]] ваяводствы. Канчаткова Кобрынская эканомія як «сталовае ўладанне» выдзелілася паводле «Ардынацыі аб каралеўскіх прыбытках» [[1589]] года ў выніку падзелу паміж дзяржаўным і каралеўскім скарбам. Апрача Боны Сфорцы ў XVI—XVII стагоддзях Кобрынскай эканоміяй валодалі каралевы [[Ганна Ягелонка]], Канстанцыя Аўстрыйская. У [[1549]], [[1563]], [[1597]] гадах праводзіліся рэвізіі, матэрыялы якіх з'яўляюцца каштоўнай гістарычнай крыніцай. |
||
На [[1563]] год у Кобрынскай эканоміі было каля 77 тыс. дзесяцін зямлі, у т.л. 89 валок фальварковай ворнай зямлі і 612 валок, замацаваных за цяглымі сялянамі. Уключала гарады [[Кобрын]], [[Пружаны|Дабучын]], мястэчка [[Гарадзец (Кобрынскі раён)|Гарадзец]]. Лепшая арганізацыя працы, інтэнсіфікацыя гаспадарчай вытворчасці, асваенне новых зямель ([[меліярацыя]], высяканне лясоў) у спалучэнні з узмацненнем эксплуатацыі сялян павысілі даходнасць эканоміі пад канец [[XVII]] ст. амаль у 8 разоў. |
На [[1563]] год у Кобрынскай эканоміі было каля 77 тыс. дзесяцін зямлі, у т.л. 89 валок фальварковай ворнай зямлі і 612 валок, замацаваных за цяглымі сялянамі. Уключала гарады [[Кобрын]], [[Пружаны|Дабучын]], мястэчка [[Гарадзец (Кобрынскі раён)|Гарадзец]]. Лепшая арганізацыя працы, інтэнсіфікацыя гаспадарчай вытворчасці, асваенне новых зямель ([[меліярацыя]], высяканне лясоў) у спалучэнні з узмацненнем эксплуатацыі сялян павысілі даходнасць эканоміі пад канец [[XVII]] ст. амаль у 8 разоў. |
||
З пачатку [[XVIII]] |
З пачатку [[XVIII]] стагоддзя Кобрынская эканомія збліжаецца з [[Берасцейская эканомія|Берасцейскай]], разам яны выступаюць у інвентарах, рэвізіях, кантрактах, маюць агульную адміністрацыю і рахункі. У 1757 годзе [[Ян Ежы Флемінг]] атрымаў агульнае дзяржаўства на Берасцейскую і Кобрынскую эканоміі тэрмінам на 6 гадоў. Замест падзелу на воласці (Кобрынская, Блудзенская, Вежацкая, Гарадзецкая, Дабучынская, Чаравачыцкая) і войтаўствы адбыўся падзел на губерні і ключы, да якіх дапісваліся яшчэ асобныя вёскі, фальваркі і іншыя. Такім чынам узнікла Кобрынская губерня з 8 ключоў (Кобрынскага (Кобрын і Агароднікі Кобрынскія, вёскі Дубовая, Лахчыцы, Лягаты, Паляцічы, Патрыкі, Плоскае, Рухавічы, Сухоўчыцы, Хідры, фальваркі Гарыздрычы і Залессе), Вежыцкага (Агароднікі Вежыцкія, вёскі Глінянкі, Лышчыкі, Мацясы, Песцянькі і Стаўпы), Гарадзецкага (мястэчка Гарадзец, вёскі Асмаловічы, Вуглы, Грушава, Камень Каралеўскі, Худлін і Чалішчавічы), Закросніцкага (вёскі Заскросніца, Астромеч, Быстрыца, Сялец і Турна), Ліцвінкаўскага (вёскі Ліцвінкі, Вострава, Клешчы, Ластаўка і Пруска), Ілоўскага (вёскі Ілоўск, Баршчы, Бярэзна, Засімы, Лышчыкі і Стрыі), Тэвельскага (вёскі Тэўлі, Залессе, Мацы і Рымкі), Чаравачыцкага (Агароднікі Чаравачыцкія, вёскі Батчы, Глінянкі, Мельнікі, Пяркі, Пяскі, Шыпавічы і Якаўчыцы), да якога яшчэ былі прыпісаны фальварак і сяло Шматы, фальваркі Адамкаў, Пельчыцы і Фаўстынаў, сяло Плоскае. |
||
Ваенныя дзеянні, агульны гаспадарчы заняпад прывялі да скасавання ў [[1766]] годзе самакіравання, але Кобрынская эканомія захавалася. Яе рэрэарганізацыяй заняўся ў 1768 годзе |
Ваенныя дзеянні, агульны гаспадарчы заняпад прывялі да скасавання ў [[1766]] годзе самакіравання, але Кобрынская эканомія захавалася. Яе рэрэарганізацыяй заняўся ў 1768 годзе [[Антоні Тызенгаўз]], аднак скарачэнне колькасці насельніцтва, прыцягненне значных сіл да будаўніцтва Каралеўскага канала, агульнае палітычнае пагаршэнне сітуацыі ў краіне не далі станоўчых вынікаў. У [[1795]] годзе Кобрынская эканомія ўвайшла ў склад Расійскай імперыі. Землі эканоміі з сялянамі былі падараваны, часткова прададзены прыватным асобам. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* Дзярнович О. Берестейский повет до и после |
* Дзярнович О. Берестейский повет до и после Реформы 1565—1566 гг.: к истории административно-территориальных единиц в Великом княжестве Литовском // Ukraina Lithuanica. — К., 2009. — Т. І. — С. 44. |
||
* {{Крыніцы/ЭГБ|4|Кобрынская эканомія|Казлоў, Леў |
* {{Крыніцы/ЭГБ|4|Кобрынская эканомія|Казлоў, Леў}} — С. 219. |
||
* Кітурка, І. Нескарыстаная альтэрнатыва развіцця Берасцейскай і Кобрынскай эканомій у другой палове 18 ст. // Гістарычны альманах. – Т. 5. – С. 68-77. |
* Кітурка, І. Нескарыстаная альтэрнатыва развіцця Берасцейскай і Кобрынскай эканомій у другой палове 18 ст. // Гістарычны альманах. – Т. 5. – С. 68-77. |
||
* Ревизия Кобринской экономии, составленная в 1563 году королевским ревизором Дмитрием Сапегою. ― Вильна, 1876. |
* Ревизия Кобринской экономии, составленная в 1563 году королевским ревизором Дмитрием Сапегою. ― Вильна, 1876. |
||
* Улащик, Н. Н. Кобринская экономия после проведения волочной померы // Ученые записки Института славяноведения АН СССР. Т. 15. — М., 1957. — С. |
* Улащик, Н. Н. Кобринская экономия после проведения волочной померы // Ученые записки Института славяноведения АН СССР. Т. 15. — М., 1957. — С. |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Эканоміі Вялікага Княства Літоўскага]] |
||
[[Катэгорыя:Гісторыя Кобрына]] |
[[Катэгорыя:Гісторыя Кобрына]] |
||
[[Катэгорыя:Гісторыя Брэсцкай вобласці]] |
[[Катэгорыя:Гісторыя Брэсцкай вобласці]] |
Версія ад 17:29, 4 сакавіка 2021
Кобрынская эканомія — феадальнае зямельнае ўладанне, падапарадкаванае польскаму каралю, «сталовы маёнтак» у Вялікім Княстве Літоўскім у XVI—XVIII стст.
Фактычна ўзнікла ў 1519 годзе як староства, аддадзенае ў дзяржаву. Юрыдычна аформілася ў 1532 годзе, калі каралева Бона Сфорца атрымала ад караля польскага і вялікага князя літоўскага Жыгімонта I Старога правы на Кобрынскае староства. У адміністрацыйных адносінах уваходзмла спачатку ў Падляшскае, з 1566 года — у Берасцейскае ваяводствы. Канчаткова Кобрынская эканомія як «сталовае ўладанне» выдзелілася паводле «Ардынацыі аб каралеўскіх прыбытках» 1589 года ў выніку падзелу паміж дзяржаўным і каралеўскім скарбам. Апрача Боны Сфорцы ў XVI—XVII стагоддзях Кобрынскай эканоміяй валодалі каралевы Ганна Ягелонка, Канстанцыя Аўстрыйская. У 1549, 1563, 1597 гадах праводзіліся рэвізіі, матэрыялы якіх з'яўляюцца каштоўнай гістарычнай крыніцай.
На 1563 год у Кобрынскай эканоміі было каля 77 тыс. дзесяцін зямлі, у т.л. 89 валок фальварковай ворнай зямлі і 612 валок, замацаваных за цяглымі сялянамі. Уключала гарады Кобрын, Дабучын, мястэчка Гарадзец. Лепшая арганізацыя працы, інтэнсіфікацыя гаспадарчай вытворчасці, асваенне новых зямель (меліярацыя, высяканне лясоў) у спалучэнні з узмацненнем эксплуатацыі сялян павысілі даходнасць эканоміі пад канец XVII ст. амаль у 8 разоў.
З пачатку XVIII стагоддзя Кобрынская эканомія збліжаецца з Берасцейскай, разам яны выступаюць у інвентарах, рэвізіях, кантрактах, маюць агульную адміністрацыю і рахункі. У 1757 годзе Ян Ежы Флемінг атрымаў агульнае дзяржаўства на Берасцейскую і Кобрынскую эканоміі тэрмінам на 6 гадоў. Замест падзелу на воласці (Кобрынская, Блудзенская, Вежацкая, Гарадзецкая, Дабучынская, Чаравачыцкая) і войтаўствы адбыўся падзел на губерні і ключы, да якіх дапісваліся яшчэ асобныя вёскі, фальваркі і іншыя. Такім чынам узнікла Кобрынская губерня з 8 ключоў (Кобрынскага (Кобрын і Агароднікі Кобрынскія, вёскі Дубовая, Лахчыцы, Лягаты, Паляцічы, Патрыкі, Плоскае, Рухавічы, Сухоўчыцы, Хідры, фальваркі Гарыздрычы і Залессе), Вежыцкага (Агароднікі Вежыцкія, вёскі Глінянкі, Лышчыкі, Мацясы, Песцянькі і Стаўпы), Гарадзецкага (мястэчка Гарадзец, вёскі Асмаловічы, Вуглы, Грушава, Камень Каралеўскі, Худлін і Чалішчавічы), Закросніцкага (вёскі Заскросніца, Астромеч, Быстрыца, Сялец і Турна), Ліцвінкаўскага (вёскі Ліцвінкі, Вострава, Клешчы, Ластаўка і Пруска), Ілоўскага (вёскі Ілоўск, Баршчы, Бярэзна, Засімы, Лышчыкі і Стрыі), Тэвельскага (вёскі Тэўлі, Залессе, Мацы і Рымкі), Чаравачыцкага (Агароднікі Чаравачыцкія, вёскі Батчы, Глінянкі, Мельнікі, Пяркі, Пяскі, Шыпавічы і Якаўчыцы), да якога яшчэ былі прыпісаны фальварак і сяло Шматы, фальваркі Адамкаў, Пельчыцы і Фаўстынаў, сяло Плоскае.
Ваенныя дзеянні, агульны гаспадарчы заняпад прывялі да скасавання ў 1766 годзе самакіравання, але Кобрынская эканомія захавалася. Яе рэрэарганізацыяй заняўся ў 1768 годзе Антоні Тызенгаўз, аднак скарачэнне колькасці насельніцтва, прыцягненне значных сіл да будаўніцтва Каралеўскага канала, агульнае палітычнае пагаршэнне сітуацыі ў краіне не далі станоўчых вынікаў. У 1795 годзе Кобрынская эканомія ўвайшла ў склад Расійскай імперыі. Землі эканоміі з сялянамі былі падараваны, часткова прададзены прыватным асобам.
Літаратура
- Дзярнович О. Берестейский повет до и после Реформы 1565—1566 гг.: к истории административно-территориальных единиц в Великом княжестве Литовском // Ukraina Lithuanica. — К., 2009. — Т. І. — С. 44.
- Казлоў, Леў. Кобрынская эканомія // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. — С. 219.
- Кітурка, І. Нескарыстаная альтэрнатыва развіцця Берасцейскай і Кобрынскай эканомій у другой палове 18 ст. // Гістарычны альманах. – Т. 5. – С. 68-77.
- Ревизия Кобринской экономии, составленная в 1563 году королевским ревизором Дмитрием Сапегою. ― Вильна, 1876.
- Улащик, Н. Н. Кобринская экономия после проведения волочной померы // Ученые записки Института славяноведения АН СССР. Т. 15. — М., 1957. — С.