Павел Іванавіч Рубіс: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя
Радок 23: Радок 23:
|у адстаўцы =
|у адстаўцы =
}}
}}
'''Рубіс Павел Іванавіч''' ([[7 лютага]] [[1923]], [[Расонскі раён]], [[Віцебская вобласць]] — [[10 красавіка]] [[1996]]) — [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|савецкі]] вайсковец, удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], [[Ордэн Славы|поўны кавалер ордэна Славы]], камандзір разліку кулямётнай роты 417-га стралковага палка 43-й арміі [[1-ы Прыбалтыйскі фронт|1-га Прыбалтыйскага]] фронту, [[сяржант]].
'''Павел Іванавіч Ру́біс'''{{sfn|БелЭн|2001}} ([[7 лютага]] [[1923]], [[Расонскі раён]], [[Віцебская вобласць]] — [[10 красавіка]] [[1996]]) — [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|савецкі]] вайсковец, удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], [[Ордэн Славы|поўны кавалер ордэна Славы]], камандзір разліку кулямётнай роты 417-га стралковага палка 43-й арміі [[1-ы Прыбалтыйскі фронт|1-га Прыбалтыйскага]] фронту, [[сяржант]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Радок 30: Радок 30:
У [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] і ў баях [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] з лістапада [[1943]] года.
У [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] і ў баях [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] з лістапада [[1943]] года.


Курсант вучэбнай роты 156-й стралковай дывізіі Павел Рубіс ў баі за вёску Філіпенкі, размешчаную ў трох дзясятках кіламетрах на паўночны захад ад горада [[Горад Віцебск|Віцебска]], [[26 снежня]] 1943 г. знішчыў больш за дзесяць праціўнікаў.
Курсант вучэбнай роты 156-й стралковай дывізіі Павел Рубіс ў баі за вёску [[Філіпенкі]], размешчаную ў трох дзясятках кіламетрах на паўночны захад ад горада [[Віцебск]]а, [[26 снежня]] 1943 г. знішчыў больш за дзесяць праціўнікаў.


Загадам па 156-й стралковай дывізіі ад [[27 снежня]] 1943 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях курсант вучэбнай роты Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 3-й ступені<ref name="wh">{{warheroes|id=10692}}</ref>.
Загадам па 156-й стралковай дывізіі ад [[27 снежня]] 1943 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях курсант вучэбнай роты Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 3-й ступені<ref name="wh">{{warheroes|id=10692}}</ref>.


Камандзір разліку кулямётнай роты роты 417-га стралковага палка сяржант Павел Рубіс ў раёне вёскі Пазолі, размешчанай у шаснаццаці кіламетрах на паўднёвым усходзе ад латвійскага горада [[Горад Елгава|Елгава]], пры фарсіраванні ракі [[Рака Ліелупе|Ліелупе]], прыкрываючы агнём кулямёта пераправу, [[14 верасня]] [[1944]] года вывеў са строю два варожыя кулямёты з разлікамі.
Камандзір разліку кулямётнай роты роты 417-га стралковага палка сяржант Павел Рубіс ў раёне вёскі Пазолі, размешчанай у шаснаццаці кіламетрах на паўднёвым усходзе ад латвійскага горада [[Елгава]], пры фарсіраванні ракі [[Ліелупе]], прыкрываючы агнём кулямёта пераправу, [[14 верасня]] [[1944]] года вывеў са строю два варожыя кулямёты з разлікамі.


Загадам па 43-й арміі ад [[12 лістапада]] 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 2-й ступені<ref name="wh"/>.
Загадам па 43-й арміі ад [[12 лістапада]] 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 2-й ступені<ref name="wh"/>.


Камандзір кулямётнага разліку Павел Рубіс пры наступе на чыгуначную платформу «Клаўс-Пусен», размешчаную на поўнач ад горада Мемель — літоўскі горад [[Горад Клайпеда|Клайпеда]], [[13 студзеня]] [[1945]] знішчыў 130 праціўнікаў і варожы станковы кулямёт разам з разлікам. Быў кантужаны, але не пакінуў поле бою, працягваў адбіваць контратакі ворага да падыходу падмацавання.
Камандзір кулямётнага разліку Павел Рубіс пры наступе на чыгуначную платформу «Клаўс-Пусен», размешчаную на поўнач ад горада [[Мемель]] — літоўскі горад [[Клайпеда]], [[13 студзеня]] [[1945]] знішчыў 130 праціўнікаў і варожы станковы кулямёт разам з разлікам. Быў кантужаны, але не пакінуў поле бою, працягваў адбіваць контратакі ворага да падыходу падмацавання.


Указам Прэзідыума [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] ад [[29 чэрвеня]] 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы<ref name="wh"/>.
Указам Прэзідыума [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] ад [[29 чэрвеня]] 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны [[Ордэн Славы|ордэнам Славы]] 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы<ref name="wh"/>.


У [[1947]] годзе старшына Рубіс П. І. дэмабілізаваны. Жыў у гарадскім пасёлку [[Гарадскі пасёлак Расоны|Расоны]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. У [[1954]] годзе скончыў Полацкае вучылішча механізацыі сельскай гаспадаркі. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|КПСС]] з [[1975]] года. Працаваў трактарыстам у Расонскім лясгасе. Памёр [[10 красавіка]] [[1996]] года.
У [[1947]] годзе старшына Рубіс П. І. дэмабілізаваны. Жыў у гарадскім пасёлку [[Расоны]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. У [[1954]] годзе скончыў Полацкае вучылішча механізацыі сельскай гаспадаркі. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|КПСС]] з [[1975]] года. Працаваў трактарыстам у Расонскім лясгасе. Памёр [[10 красавіка]] [[1996]] года.


Узнагароджаны ордэнамі [[Ордэн Айчыннай вайны|Айчыннай вайны 1]]-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі<ref name="wh"/>.
Узнагароджаны ордэнамі [[Ордэн Айчыннай вайны|Айчыннай вайны 1]]-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі<ref name="wh"/>.

Версія ад 05:57, 12 сакавіка 2021

Павел Іванавіч Рубіс
Дата нараджэння 7 лютага 1923(1923-02-07)
Месца нараджэння Расонскі раён, Віцебская вобласць
Дата смерці 10 красавіка 1996(1996-04-10) (73 гады)
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Званне
Сяржант
Сяржант
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Ордэн Айчыннай вайны I ступені
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы

Павел Іванавіч Ру́біс[1] (7 лютага 1923, Расонскі раён, Віцебская вобласць — 10 красавіка 1996) — савецкі вайсковец, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, камандзір разліку кулямётнай роты 417-га стралковага палка 43-й арміі 1-га Прыбалтыйскага фронту, сяржант.

Біяграфія

Нарадзіўся 7 лютага 1923 года ў вёсцы Мікуленкі Расонскага раёна Віцебскай вобласці. Беларус. Скончыў 7 класаў. Працаваў у калгасе. У перыяд часовай акупацыі варожымі войскамі тэрыторыі Беларусі Павел Рубіс быў партызанам у Расонскай партызанскай брыгадзе імя Сталіна.

У Чырвонай Арміі і ў баях Вялікай Айчыннай вайны з лістапада 1943 года.

Курсант вучэбнай роты 156-й стралковай дывізіі Павел Рубіс ў баі за вёску Філіпенкі, размешчаную ў трох дзясятках кіламетрах на паўночны захад ад горада Віцебска, 26 снежня 1943 г. знішчыў больш за дзесяць праціўнікаў.

Загадам па 156-й стралковай дывізіі ад 27 снежня 1943 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях курсант вучэбнай роты Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[2].

Камандзір разліку кулямётнай роты роты 417-га стралковага палка сяржант Павел Рубіс ў раёне вёскі Пазолі, размешчанай у шаснаццаці кіламетрах на паўднёвым усходзе ад латвійскага горада Елгава, пры фарсіраванні ракі Ліелупе, прыкрываючы агнём кулямёта пераправу, 14 верасня 1944 года вывеў са строю два варожыя кулямёты з разлікамі.

Загадам па 43-й арміі ад 12 лістапада 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[2].

Камандзір кулямётнага разліку Павел Рубіс пры наступе на чыгуначную платформу «Клаўс-Пусен», размешчаную на поўнач ад горада Мемель — літоўскі горад Клайпеда, 13 студзеня 1945 знішчыў 130 праціўнікаў і варожы станковы кулямёт разам з разлікам. Быў кантужаны, але не пакінуў поле бою, працягваў адбіваць контратакі ворага да падыходу падмацавання.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рубіс Павел Іванавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[2].

У 1947 годзе старшына Рубіс П. І. дэмабілізаваны. Жыў у гарадскім пасёлку Расоны Віцебскай вобласці. У 1954 годзе скончыў Полацкае вучылішча механізацыі сельскай гаспадаркі. Член КПСС з 1975 года. Працаваў трактарыстам у Расонскім лясгасе. Памёр 10 красавіка 1996 года.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі[2].

Зноскі

Літаратура

Спасылкі

Павел Иванович Рубис на сайце «Героі краіны»