Сэй Сёнагон: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дададзены зноскі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 5: Радок 5:
}}
}}


'''Сэй Сёнагон''' ([[Японская мова|яп]]. 清少納言, каля 966 — 1017?) — японская пісьменніца і прыдворная дама пры двары [[Імператар Японіі|імператрыцы]] Фудзівары но Тэйсі. Вядома як аўтар кнігі «Запіскі каля ўзгалоўя», якая дала пачатак літаратурнаму жанру [[дзуйхіцу]] ў японскай літаратуры.
'''Сэй Сёнагон''' ([[Японская мова|яп]]. 清少納言, каля 966—1017?) — японская пісьменніца і прыдворная дама пры двары [[Імператар Японіі|імператрыцы]] Фудзівары но Тэйсі. Вядома як аўтар кнігі «Запіскі каля ўзгалоўя», якая дала пачатак літаратурнаму жанру [[дзуйхіцу]] ў японскай літаратуры.


== Імя ==
== Імя ==
«Сэй-Сенагон» — гэта не сапраўднае імя пісьменніцы, а яе дварцовае імя. Пісьменніца паходзіла са старажытнага роду Кіёвара (清原), іх прозвішча пісалася двума [[Іерогліф|іерогліфамі]], і «Сэй» (清) — кітайскае чытанне першага з іх. Сёнагон (少納言) значыць малодшы дзяржаўны саветнік, але ні яе бацька, ні абодва мужа не займалі гэтую пасаду.
«Сэй-Сенагон» — гэта не сапраўднае імя пісьменніцы, а яе дварцовае імя. Пісьменніца паходзіла са старажытнага роду Кіёвара (清原), іх прозвішча пісалася двума [[Іерогліф|іерогліфамі]], і «Сэй» (清) — кітайскае чытанне першага з іх. Сёнагон (少納言) значыць малодшы дзяржаўны саветнік, але ні яе бацька, ні абодва мужа не займалі гэтую пасаду.


Сапраўднае імя Сэй Сёнагон не вядома, таму што ў японскія сямейныя [[Радаводныя кнігі|радаводы]] ўпісвалі толькі імёны хлопчыкаў, а сама яна яго не называе. Аднак існуюць розныя гіпотэзы, з якіх найбольш магчымай лічыцца Кіёхара Нагіко (清原 諾子)<ref>[[:ja:加藤磐斎|加藤磐斎]] (''Katō, Bansai'') (1674). ''(清少納言枕草紙抄)'' </ref>.
Сапраўднае імя Сэй Сёнагон не вядома, таму што ў японскія сямейныя [[Радаводныя кнігі|радаводы]] ўпісвалі толькі імёны хлопчыкаў, а сама яна яго не называе. Аднак існуюць розныя гіпотэзы, з якіх найбольш магчымай лічыцца Кіёхара Нагіко (清原 諾子)<ref>[[:ja:加藤磐斎|加藤磐斎]] (''Katō, Bansai'') (1674). ''(清少納言枕草紙抄)'' </ref>.
Радок 15: Радок 15:
Дакументаў аб жыцці Сэй Сёнагон не захавалася, і гіпотэзы аб яе жыцці абапіраюцца на «Запіскі каля ўзгалоўя».
Дакументаў аб жыцці Сэй Сёнагон не захавалася, і гіпотэзы аб яе жыцці абапіраюцца на «Запіскі каля ўзгалоўя».


Яе бацька Кіёхара Матасукэ (908-990) і дзед Кіёхара Фукаябу былі японскімі паэтамі жанру [[вака]], займалі пасады правінцыйных чыноўнікаў.
Яе бацька Кіёхара Матасукэ (908—990) і дзед Кіёхара Фукаябу былі японскімі паэтамі жанру [[вака]], займалі пасады правінцыйных чыноўнікаў.


У 981 годзе, ва ўзросце 16 гадоў, Сэй Сёнагон выходзіць замуж за Тацібана Нарыміцу, чыноўніка невысокага рангу, у іх нарадзіўся сын Тацібана но Нарынага<ref>[https://books.google.ru/books?id=ni05jo2PfQEC&pg=PA181&dq=Sei+Shonagon&ei=Wi-ZSbPVE4jcygTqg9iCDA Ivan Morris. The World of the Shining Prince]</ref>. Пазней яна таксама была замужам за Фудзіварай Мунэё, ад якога нарадзіла дачку Кома но Мебу<ref>[[:ru:Сэй-Сёнагон#CITEREFJapan_Encyclopedia2002|Japan Encyclopedia]], 2002, p. 837.</ref>; па іншых дадзеных, другім мужам пісьменніцы быў Фудзівара но Санэката.
У 981 годзе, ва ўзросце 16 гадоў, Сэй Сёнагон выходзіць замуж за Тацібана Нарыміцу, чыноўніка невысокага рангу, у іх нарадзіўся сын Тацібана но Нарынага<ref>[https://books.google.ru/books?id=ni05jo2PfQEC&pg=PA181&dq=Sei+Shonagon&ei=Wi-ZSbPVE4jcygTqg9iCDA Ivan Morris. The World of the Shining Prince]</ref>. Пазней яна таксама была замужам за Фудзіварай Мунэё, ад якога нарадзіла дачку Кома но Мебу<ref>[[:ru:Сэй-Сёнагон#CITEREFJapan_Encyclopedia2002|Japan Encyclopedia]], 2002, p. 837.</ref>; па іншых дадзеных, другім мужам пісьменніцы быў Фудзівара но Санэката.
Радок 21: Радок 21:
У 993 годзе 27-гадовая Сэй Сёнагон паступае на прыдворную службу ў світу юнай імператрыцы Тэйсі.
У 993 годзе 27-гадовая Сэй Сёнагон паступае на прыдворную службу ў світу юнай імператрыцы Тэйсі.


У 1000 годзе імператрыца памерла падчас родаў, Сэй-Сенагон сыходзіць са службы і пастрыгаецца ў [[Будызм|будыйскія]] манашкі<ref>Donawerth, Jane (2002). ''Rhetorical Theory by Women Before 1900''. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-1716-5</ref>, і на гэтым яе творчасць завяршаецца. Звестак аб жыцці пісьменніцы пасля смерці імператрыцы няма.
У 1000 годзе імператрыца памерла падчас родаў, Сэй-Сенагон сыходзіць са службы і пастрыгаецца ў [[Будызм|будыйскія]] манашкі<ref>Donawerth, Jane (2002). ''Rhetorical Theory by Women Before 1900''. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-1716-5</ref>, і на гэтым яе творчасць завяршаецца. Звестак аб жыцці пісьменніцы пасля смерці імператрыцы няма.


== Творчасць ==
== Творчасць ==
Радок 28: Радок 28:
Кніга апісвае бытавыя сцэны, уключае навелы і вершы, карціны прыроды, апісання прыдворных урачыстасцяў, паэтычныя роздумы, замалёўкі звычаяў [[Хэян|перыяду Хэян]]. Кніга карысталася папулярнасцю пры двары, доўгі час існавала толькі ў выглядзе рукапісных копій, у якіх перапісчыкі часта мянялі парадак глаў, дадавалі каментарыі ці рэдагавалі эпізоды. Упершыню надрукаваная ў 17 стагоддзі.
Кніга апісвае бытавыя сцэны, уключае навелы і вершы, карціны прыроды, апісання прыдворных урачыстасцяў, паэтычныя роздумы, замалёўкі звычаяў [[Хэян|перыяду Хэян]]. Кніга карысталася папулярнасцю пры двары, доўгі час існавала толькі ў выглядзе рукапісных копій, у якіх перапісчыкі часта мянялі парадак глаў, дадавалі каментарыі ці рэдагавалі эпізоды. Упершыню надрукаваная ў 17 стагоддзі.


{{зноскі}}
== Крыніцы ==

[[Катэгорыя:Пісьменнікі Японіі]]

Версія ад 22:15, 18 сакавіка 2021

Сэй Сёнагон
清少納言
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння магчыма 966
Месца нараджэння
Дата смерці магчыма 1025
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Кіёхара но Мотосукэ[d]
Муж Тацібана но Норыміцу[d] і Фудзівара но Мунэё[d]
Дзеці Тацібана но Норынага[d] і Дзётомонінкома но міёбу[d]
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці фрэйліна, паэтка, эсэістка, аўтар дзённіка, пісьменніца, гісторык
Гады творчасці з 1000
Мова твораў японская мова
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Сэй Сёнагон (яп. 清少納言, каля 966—1017?) — японская пісьменніца і прыдворная дама пры двары імператрыцы Фудзівары но Тэйсі. Вядома як аўтар кнігі «Запіскі каля ўзгалоўя», якая дала пачатак літаратурнаму жанру дзуйхіцу ў японскай літаратуры.

Імя

«Сэй-Сенагон» — гэта не сапраўднае імя пісьменніцы, а яе дварцовае імя. Пісьменніца паходзіла са старажытнага роду Кіёвара (清原), іх прозвішча пісалася двума іерогліфамі, і «Сэй» (清) — кітайскае чытанне першага з іх. Сёнагон (少納言) значыць малодшы дзяржаўны саветнік, але ні яе бацька, ні абодва мужа не займалі гэтую пасаду.

Сапраўднае імя Сэй Сёнагон не вядома, таму што ў японскія сямейныя радаводы ўпісвалі толькі імёны хлопчыкаў, а сама яна яго не называе. Аднак існуюць розныя гіпотэзы, з якіх найбольш магчымай лічыцца Кіёхара Нагіко (清原 諾子)[1].

Біяграфія

Дакументаў аб жыцці Сэй Сёнагон не захавалася, і гіпотэзы аб яе жыцці абапіраюцца на «Запіскі каля ўзгалоўя».

Яе бацька Кіёхара Матасукэ (908—990) і дзед Кіёхара Фукаябу былі японскімі паэтамі жанру вака, займалі пасады правінцыйных чыноўнікаў.

У 981 годзе, ва ўзросце 16 гадоў, Сэй Сёнагон выходзіць замуж за Тацібана Нарыміцу, чыноўніка невысокага рангу, у іх нарадзіўся сын Тацібана но Нарынага[2]. Пазней яна таксама была замужам за Фудзіварай Мунэё, ад якога нарадзіла дачку Кома но Мебу[3]; па іншых дадзеных, другім мужам пісьменніцы быў Фудзівара но Санэката.

У 993 годзе 27-гадовая Сэй Сёнагон паступае на прыдворную службу ў світу юнай імператрыцы Тэйсі.

У 1000 годзе імператрыца памерла падчас родаў, Сэй-Сенагон сыходзіць са службы і пастрыгаецца ў будыйскія манашкі[4], і на гэтым яе творчасць завяршаецца. Звестак аб жыцці пісьменніцы пасля смерці імператрыцы няма.

Творчасць

Сэй Сёнагон вядома як стваральніца «Запісак каля ўзгалоўя» (枕草子, makura no sōshi) і стваральніца літаратурнага жанру дзуйхіцу («услед за пэндзлем»).

Кніга апісвае бытавыя сцэны, уключае навелы і вершы, карціны прыроды, апісання прыдворных урачыстасцяў, паэтычныя роздумы, замалёўкі звычаяў перыяду Хэян. Кніга карысталася папулярнасцю пры двары, доўгі час існавала толькі ў выглядзе рукапісных копій, у якіх перапісчыкі часта мянялі парадак глаў, дадавалі каментарыі ці рэдагавалі эпізоды. Упершыню надрукаваная ў 17 стагоддзі.

Зноскі

  1. 加藤磐斎 (Katō, Bansai) (1674). (清少納言枕草紙抄)
  2. Ivan Morris. The World of the Shining Prince
  3. Japan Encyclopedia, 2002, p. 837.
  4. Donawerth, Jane (2002). Rhetorical Theory by Women Before 1900. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-1716-5