Уладзімір Салавей: Розніца паміж версіямі

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др арфаграфія, перанесена: году → года (4), раёну → раёна з дапамогай AWB
др дапаўненне
Радок 12: Радок 12:
}}
}}


'''Уладзімір Салавей''' ([[1925]] — [[1996]]) — удзельнік беларускага патрыятычнага падполля ў [[1946]]—[[1947]] гадах у [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]], заснавальнік арганізацыі [[Чайка (арганізацыя)|«Чайка»]].<ref>http://www.slounik.org/154894.html Біяграфія Уладзіміра Салаўя</ref>
'''Уладзімір Салавей''' ([[1925]]—[[1996]]) — удзельнік беларускага патрыятычнага падполля ў [[1946]]—[[1947]] гадах у [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]], заснавальнік арганізацыі [[Чайка (арганізацыя)|«Чайка»]].<ref>http://www.slounik.org/154894.html Біяграфія Уладзіміра Салаўя</ref>


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў [[1925]] года у вёсцы [[Гуменікі]] [[Слонімскі павет (Польская Рэспубліка)|Слонімскага павета]] [[Навагрудскае ваяводства (Польшча)|Навагрудскага ваяводства]] ў [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспубліцы]] (цяпер — [[Слонімскі раён]] [[Гродзенская вобласць|Гродзенскай вобласці]]). Вучыўся ў пачатковай школе ў вёсцы [[Сурынка]] на [[Слонім]]шчыне, а ў [[1939]]—[[1941]] гг — у слонімскай СШ №5. Падчас нямецкай акупацыі ў [[Другая сусветная вайна|Другую сусветную вайну]] вучыўся ў Слонімскай настаўніцкай семінарыі. Летам [[1944]] г. працаваў на аднаўленні чыгункі каля [[Слонім]]у. Пазней паступіў у [[Баранавічы|Баранавіцкі]] настаўніцкі інстытут на гісторыка-філалагічны факультэт.
Нарадзіўся ў [[1925]] года у вёсцы [[Гуменікі]] [[Слонімскі павет (Польская Рэспубліка)|Слонімскага павета]] [[Навагрудскае ваяводства (Польшча)|Навагрудскага ваяводства]] ў [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспубліцы]] (цяпер — [[Слонімскі раён]] [[Гродзенская вобласць|Гродзенскай вобласці]]). Вучыўся ў пачатковай школе ў вёсцы [[Сурынка]] на [[Слонім]]шчыне, а ў [[1939]]—[[1941]] гг — у слонімскай СШ № 5. Падчас нямецкай акупацыі ў [[Другая сусветная вайна|Другую сусветную вайну]] вучыўся ў Слонімскай настаўніцкай семінарыі. Летам [[1944]] г. працаваў на аднаўленні чыгункі каля [[Слонім]]у. Пазней паступіў у [[Баранавічы|Баранавіцкі]] настаўніцкі інстытут на гісторыка-філалагічны факультэт.


У пачатку [[1946]] года далучыўся да стварэння патрыятычнай падпольнай беларускай арганізацыі «[[Чайка (арганізацыя)|Чайка]]», якая планавала змаганне за нацыянальныя правы, годнасць, культуру, мову, гісторыю, свабоду і незалежнасць Беларусі. Арганізаваў аб'яднанне слонімскага і баранавіцкага моладзевага падполля. Летам [[1946]] года увайшоў у створаны [[Чайка (арганізацыя)|Цэнтр Беларускага Вызваленчага Руху]]. Пасля заканчэння інстытуту быў накіраваны на працу ў [[Рахавічы (Слонімскі раён)|Рахавіцкую]] сямігадовую вясковую школу, паступіў завочна ў [[Гродна|Гродзенскі]] педінстытут.
У пачатку [[1946]] года далучыўся да стварэння патрыятычнай падпольнай беларускай арганізацыі «[[Чайка (арганізацыя)|Чайка]]», якая планавала змаганне за нацыянальныя правы, годнасць, культуру, мову, гісторыю, свабоду і незалежнасць Беларусі. Арганізаваў аб’яднанне слонімскага і баранавіцкага моладзевага падполля. Летам [[1946]] года увайшоў у створаны [[Чайка (арганізацыя)|Цэнтр Беларускага Вызваленчага Руху]]. Пасля заканчэння інстытуту быў накіраваны на працу ў [[Рахавічы (Слонімскі раён)|Рахавіцкую]] сямігадовую вясковую школу, паступіў завочна ў [[Гродна|Гродзенскі]] педінстытут.


У сярэдзіне [[1947]] года «[[Чайка (арганізацыя)|Чайку]]» выкрылі савецкія спецслужбы пасля арыштаў сябраў [[Саюз вызвалення Беларусі (1946—1947)|Саюза вызвалення Беларусі]], якія былі выдадзены ўладам [[Алесь Бажко|Алесем Бажко]]. Пасля гэтага пачаліся арышты ўдзельнікаў «[[Чайка (арганізацыя)|Чайкі]]», бо некаторыя сябры «Чайкі» утрымлівалі сувязь з СВБ у выніку канспірацыйнай памылкі. Уладзімір Салавей перайшоў на нелегальнае становішча, таму быў арыштаваны [[МДБ БССР|МДБ]] толькі на пачатку [[1950]]-х гадоў. Падчас катаванняў у турме звар'яцеў. На працягу 4 дзесяцігоддзяў знаходзіўся знаходзіўся на лячэнні ў [[Магілёў|Магілеўскай]], [[Ружаны|Ружанскай]] і [[Гродна|Гродзенскай]] вар'ятнях. У [[1996]] быў пераведзены ў вар'ятню пад [[Казлоўшчына|Казлоўшчыну]].
У сярэдзіне [[1947]] года «[[Чайка (арганізацыя)|Чайку]]» выкрылі савецкія спецслужбы пасля арыштаў сябраў [[Саюз вызвалення Беларусі (1946—1947)|Саюза вызвалення Беларусі]], якія былі выдадзены ўладам [[Алесь Бажко|Алесем Бажко]]. Пасля гэтага пачаліся арышты ўдзельнікаў «[[Чайка (арганізацыя)|Чайкі]]», бо некаторыя сябры «Чайкі» утрымлівалі сувязь з СВБ у выніку канспірацыйнай памылкі. Уладзімір Салавей перайшоў на нелегальнае становішча, таму быў арыштаваны [[МДБ БССР|МДБ]] толькі на пачатку [[1950]]-х гадоў. Падчас катаванняў у турме звар’яцеў. На працягу 4 дзесяцігоддзяў знаходзіўся знаходзіўся на лячэнні ў [[Магілёў|Магілеўскай]], [[Ружаны|Ружанскай]] і [[Гродна|Гродзенскай]] вар’ятнях. У [[1996]] быў пераведзены ў вар’ятню пад [[Казлоўшчына|Казлоўшчыну]].


Загінуў зімой [[1996]] г. Пахаваны ў вёсцы [[Жыровічы]] [[Слонімскі раён|Слонімскага раёна]]. Сяргей Ёрш прыводзіць наступную версію смерці: <blockquote>«''У 1996 годзе яго перавялi ў вар’ятню пад Казлоўшчыну. Нават сваякоў не папярэдзiлi пра гэта. Неўзабаве Уладзiмір там загiнуў. Нiбыта зiмою ён выйшаў за тэрыторыю, заблукаў у лесе і замёрз. Яго шукалi, але знайшлi толькi ў траўнi, калi сыйшоў снег… Такую версiю прапанавалi санiтары сваякам Салаўя. Труну не адкрывалi. Прывезлi ў Жыровiчы й пахавалi. На ягонай магiле й сёньня няма помнiка…''».</blockquote><ref>https://nn.by/?c=ar&i=93143 ПА СЬЛЯДОХ «ЧАЙКI»</ref>
Загінуў зімой [[1996]] г. Пахаваны ў вёсцы [[Жыровічы]] [[Слонімскі раён|Слонімскага раёна]].


{{зноскі}}
{{зноскі}}
Радок 29: Радок 29:


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. ISBN 985-6374-07-3.
* Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. ISBN 985-6374-07-3.
* Ёрш С. Ён любіў Беларусь // Газета Слонімская. 30.07-01.08.1998. № 31 (60)
* Ёрш С. Ён любіў Беларусь // Газета Слонімская. 30.07-01.08.1998. № 31 (60)
* Ёрш С. Па сьлядох «Чайкі» // Наша Ніва. 28.08.1998.
* Ёрш С. Па сьлядох «Чайкі» // Наша Ніва. 28.08.1998.


Версія ад 10:33, 2 мая 2021

Уладзімір Салавей
Дата нараджэння 1925
Месца нараджэння
Дата смерці 1996
Месца смерці

Уладзімір Салавей (1925—1996) — удзельнік беларускага патрыятычнага падполля ў 1946—1947 гадах у Заходняй Беларусі, заснавальнік арганізацыі «Чайка».[1]

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1925 года у вёсцы Гуменікі Слонімскага павета Навагрудскага ваяводства ў Польскай Рэспубліцы (цяпер — Слонімскі раён Гродзенскай вобласці). Вучыўся ў пачатковай школе ў вёсцы Сурынка на Слонімшчыне, а ў 1939—1941 гг — у слонімскай СШ № 5. Падчас нямецкай акупацыі ў Другую сусветную вайну вучыўся ў Слонімскай настаўніцкай семінарыі. Летам 1944 г. працаваў на аднаўленні чыгункі каля Слоніму. Пазней паступіў у Баранавіцкі настаўніцкі інстытут на гісторыка-філалагічны факультэт.

У пачатку 1946 года далучыўся да стварэння патрыятычнай падпольнай беларускай арганізацыі «Чайка», якая планавала змаганне за нацыянальныя правы, годнасць, культуру, мову, гісторыю, свабоду і незалежнасць Беларусі. Арганізаваў аб’яднанне слонімскага і баранавіцкага моладзевага падполля. Летам 1946 года увайшоў у створаны Цэнтр Беларускага Вызваленчага Руху. Пасля заканчэння інстытуту быў накіраваны на працу ў Рахавіцкую сямігадовую вясковую школу, паступіў завочна ў Гродзенскі педінстытут.

У сярэдзіне 1947 года «Чайку» выкрылі савецкія спецслужбы пасля арыштаў сябраў Саюза вызвалення Беларусі, якія былі выдадзены ўладам Алесем Бажко. Пасля гэтага пачаліся арышты ўдзельнікаў «Чайкі», бо некаторыя сябры «Чайкі» утрымлівалі сувязь з СВБ у выніку канспірацыйнай памылкі. Уладзімір Салавей перайшоў на нелегальнае становішча, таму быў арыштаваны МДБ толькі на пачатку 1950-х гадоў. Падчас катаванняў у турме звар’яцеў. На працягу 4 дзесяцігоддзяў знаходзіўся знаходзіўся на лячэнні ў Магілеўскай, Ружанскай і Гродзенскай вар’ятнях. У 1996 быў пераведзены ў вар’ятню пад Казлоўшчыну.

Загінуў зімой 1996 г. Пахаваны ў вёсцы Жыровічы Слонімскага раёна. Сяргей Ёрш прыводзіць наступную версію смерці:

«У 1996 годзе яго перавялi ў вар’ятню пад Казлоўшчыну. Нават сваякоў не папярэдзiлi пра гэта. Неўзабаве Уладзiмір там загiнуў. Нiбыта зiмою ён выйшаў за тэрыторыю, заблукаў у лесе і замёрз. Яго шукалi, але знайшлi толькi ў траўнi, калi сыйшоў снег… Такую версiю прапанавалi санiтары сваякам Салаўя. Труну не адкрывалi. Прывезлi ў Жыровiчы й пахавалi. На ягонай магiле й сёньня няма помнiка…».

[2]

Зноскі

  1. ↑ http://www.slounik.org/154894.html Біяграфія Уладзіміра Салаўя
  2. ↑ https://nn.by/?c=ar&i=93143 ПА СЬЛЯДОХ «ЧАЙКI»

Спасылкі

Літаратура

  • Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. ISBN 985-6374-07-3.
  • Ёрш С. Ён любіў Беларусь // Газета Слонімская. 30.07-01.08.1998. № 31 (60)
  • Ёрш С. Па сьлядох «Чайкі» // Наша Ніва. 28.08.1998.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Уладзімір_Салавей&oldid=3841988"