Сангушкі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя, аўтаматычная перапрацоўка спасылкі на ЭнцВКЛ з дапамогай AWB
др дзеля пераносу файлу
Радок 124: Радок 124:
== Галерэя ==
== Галерэя ==
<center><gallery widths=150 heights=150 caption="Мужчынскі партрэт" perrow="4">
<center><gallery widths=150 heights=150 caption="Мужчынскі партрэт" perrow="4">
Выява:Źmicier Sanhuška. Зьміцер Сангушка (XVIII).jpg|[[Дзмітрый Сангушка]]
Выява:Źmicier Sanguška. Зьміцер Сангушка (XIX).jpg|[[Дзмітрый Сангушка]]
Выява:Raman Sanhuška. Раман Сангушка.jpg|[[Раман Сангушка]]
Выява:Raman Sanhuška. Раман Сангушка.jpg|[[Раман Сангушка]]
Выява:Pavał Karal Sanhuška. Павал Караль Сангушка (XVIII, II).jpg|[[Павел Караль Сангушка]]
Выява:Pavał Karal Sanhuška. Павал Караль Сангушка (XVIII, II).jpg|[[Павел Караль Сангушка]]

Версія ад 12:50, 8 мая 2021

Сангушкі

«Пагоня Літоўская»
Краіна паходжання Вялікае Княства Літоўскае
Тытул князі
Прызнаныя ў Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая

Сангушкі[а 1] (Sanhuški[1][2]) — княжацкі род герба «Пагоня Літоўская», прадстаўнікі якога займалі высокія дзяржаўныя пасады ў Вялікім Княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай. Валодалі Ратнам, Ковелем, Ізяславам, Любомлем (на Валыні), ваколіцамі Пінску і Кобрынам (на Палессі), Смалянамі і АбольцаміАршанскім павеце), РакавамМенскім павеце), ГорваллюРэчыцкім павеце).

Сангушкі лічыліся сваякамі каралеўскай і вялікакняжацкай дынастыі Ягелонаў (Ягайлавічаў). У XVXVI стст., як і іншыя нашчадкі Гедзіміна і Альгерда, страцілі правы ўдзельных князёў, аднак здолелі захаваць значныя маёнткі на правах уплывовых магнатаў. Спярша вызнавалі праваслаўе, з XVI ст. перайшлі ў каталіцтва.

Паходжанне

Даведзеным[3][4] з'яўляецца паходжанне роду ад Фёдара (Федзькі) Альгердавіча (каля 13351404), удзельнага князя ў Ратне, Ковелі, Любамлі, у Пінскіх балотах і ў Кобрыне. Ад імя яго сына Сангушкі Федзькавіча (пам. 1443) пайшло радавае прозвішча (паводле меркавання Юзафа Вольфа, Сангушка — памяншальная форма ад Сямён, таксама існуюць версіі пра скарачэнне ад імя Аляксандр або Васіль[3]).

У XV ст. род Сангушкаў падзяліўся на асобныя лініі, якія адпаведна мелі маёнткі ў розных месцах дзяржавы. Старэйшая лінія, Сангушка-Кашырскія, згасла ў 1653 г. Малодшая лінія, Сангушка-Ковельскія, прыняла прозвішча Сангушка-Любартовіч згодна з легендай аб паходжанні ад малодшага брата Альгерда Любарта.

Князь Павел Караль Сангушка-Любартовіч (16821750), маршалак вялікі літоўскі, значна павялічыў уладанні роду ў выніку шлюбу з Марыянай Любамірскай, князёўнай Астрожскай. яго рэзідэнцыя ў Славуце (Украіна) была аздобленая вядомай калекцыяй персідскіх дываноў, вядомых як Сангушкаўскія дываны.

З далучэннем Галіцыі да СССР Сангушкі згубілі свае маёнткі і палац у Львове і эмігрыравалі ў Бразілію.

Станам на канец XX ст. род прадстаўляе адзін чалавек, князь Павел Францішак Раман (нар. 1973), які жыве ў Сан-Паўлу.

Найбольш вядомыя прадстаўнікі

Генеалогія

Агульная

Сангушка Федзькавіч, ж. — Ганна.

  1. Васіль Сангушкавіч
  2. Іван Сангушкавіч
  3. Аляксандр Сангушкавіч
    1. Міхал Сангушка
      1. Андрэй Сангушка-Кашырскі
        1. Аляксандр
          1. Леў
            1. Рыгор
              1. Адам Аляксандр
              2. Ганна
        2. Ганна
      2. Анастасія
      3. Невідана
    2. Андрэй Сангушка
      1. Раман
      2. Фёдар
        1. Дзмітрый
        2. Раман
          1. Раман
          2. Аляксандра
          3. Фядора
        3. Яраслаў
        4. Фядора
      3. Соф'я
      4. Марыя
      5. ? дачка
      6. Фядора
      7. Васіліса
      8. Алена
      9. Ганна
  4. Міхал Сангушкавіч
    1. Януш Сангушка
    2. Васіль
      1. Рыгор
        1. Андрэй
          1. Сымон Самуэль
            1. Казімір
            2. Геранім, біскуп смаленскі
            3. Ян Уладзіслаў
              1. Геранім Сангушка, ж. — Канстанцыя з Сапегаў; ад іх ідзе існая ў наш час галіна роду (гл. ніжэй)
            4. Кацярына
            5. Крыстына
            6. Еўфрасіння
          2. Алена
        2. Фядора
      2. Ганна
      3. Марына
      4. Магдалена

Існай галіны

Геранім Сангушка, ж. — Канстанцыя з Сапегаў

  1. Казімір Юзаф Антоні, ж. — Браніслава з Пянёнзкаў
  2. Павел Караль (16801750)
    1. Януш Аляксандр (17121775)
    2. Юзаф Паўлін (17401781)
      1. Раман, памер маладым
    3. Геранім Януш (17431812)
      1. Яўстах Эразм (17681844)
        1. Дарота (17991829), м. — Караль Сангушка-Любартовіч
        2. Раман Станіслаў (18001881)
          1. Марыя Клеменціна (18301903)
        3. Уладзіслаў Геранім (18031870)
          1. Ядвіга Клементына (18301918)
          2. Раман Даміян (18321917)
          3. Павел Раман (18341876)
            1. Тэрэза Альжбета (18641954)
          4. Алена (18361890)
          5. Яўстах Станіслаў (18421903)
            1. Раман Уладзіслаў Антоній (19011984)
              1. Пётр Антоній Самуэль (19371989), ж. — Клод дэ Руа
                1. Павел Францішак Раман (нар. 1973)
      2. Марыя Мар’яна (17701827)
      3. Тэкля (17861827)
    4. Януш Уладзіслаў (? — 1806)
      1. Караль (17791840), ж. — Дарота Сангушка.
      2. Канстанцін (17781808)
        1. Мечыслаў (18071813)
        2. Клеменціна (нарадзілася і памерла ў 1808)
      3. Клеменціна
    5. Ганна (17391766)
    6. Крыстына (17411778)
    7. Кунегунда
  3. Ганна Кацярына
  4. Крыстына

Галерэя

Іканаграфія роду Сангушкаў у наш час захоўваецца ў зборах Беларусі, Польшчы, Расіі, Украіны.

Зноскі

  1. Шкялёнак М. Беларусь і суседзі: Гістарычныя нарысы. — Беласток: Беларускае Гістарычнае Таварыства, 2003. ISBN 83-915029-4-5. — С. 35.
  2. Станкевіч А. Расказы з гісторыі Беларусі для школы і народу // «Хрысціянская Думка» № 3 (214), 1993.
  3. а б ЭнцВКЛ 2005.
  4. Сангушкі // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. С. 219.
  1. Іншая форма прозвішча: Сангушкі (Sanguški; польск.: Sanguszkowie, укр.: Сангушки)

Літаратура

Спасылкі