Кніга Прытчы Саламонавы

Прытчы Саламонавы (מִשְׁלֵי‬)
Тытульны аркуш кнігі Прытчы Саламонавы (Скарына), 1517
Раздзел:	Гістарычныя кнігі
Мова арыгінала:	старажытнаяўрэйская
Папярэдняя (Танах):	Тэгілім
Папярэдняя (праваслаўе):	Псалтыр
Наступная:	Кніга Эклезіяст
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Прытчы Саламонавы, Выслоўі Саламонавы, Прыпавесці Саламонавы (іўр.: מִשְׁלֵי Мішле́й — «Прытчы»; стар.-грэч.: Παροιμίαι; лац.: Proverbiorum) — найбольш вядомая павучальная кніга Старога запавету і Танаху. Новы запавет мае багата спасылак на Прытчы.

Змест і сутнасць

Сия книга, рекомая Притчи или Присловия премудраго Соломона, сына Давыдова, царя Израилева, имать в собе глав тридесять и одну. Пишетъ же в них царь Соломон о мудрости, о страху господнем, о службе божией, о науце, о каранни злых нъравов, и о научении цнот и добрых обычаев, о хитростях женьских, о царех добрых нозлых, о справедливости, о судех, о речах противных, о ненасыщеных, о зверех некоих и о дивном прирожению их, о речах трудных к познанию, и о иных многих разноличных речах. А пишется сня книга тым же обычаем, яко и Псалтырь и Иов и Иисус Сирахов, понеже кождая глава делится на притчи, якобы на неякии стихи или розделения, яже чтучи поразумеешь.

…

Пожиточьны же суть сие книгы чести всякому человеку, мудрому и безумному, богатому и вбогому, младому и старому, наболей тым, они же хотять имети добрые обычае и познати мудрость и науку, долгота бо дней и лета живота, и мир приложатся им; милосердие и правда не оставять их, естъли же пилне послушають и соблюдуть притчи, положеные в книгах сих, якоже сам царь Соломон нижей о том глаголеть.

— Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія... С. 22, 23

Біблія Францыска Скарыны

Асноўны артыкул: Прытчы Саламонавы (Скарына)

Усяго захавалася 14 экземпляраў кнігі, з іх 7 поўных. На тытульным лісце змешчана гравюра і пашыраная назва кнігі («Зуполъне выложены на рускій языкъ докторомъ Францискомъ Скориною с Полоцка»), а на адвароце-4 аркушы — «Предисловие в притчи премудрага Саломона царя Израилева», у якім Скарына разважае пра мудрасць гэтага біблейскага аўтара, дае тлумачэнне яго імя («Саломон еже ест мирный или спокойный, понеже был мир и покой по вся времена царства его»). Далей паведамляецца пра пісьменницкую дзейнасць Саламона, які быў аўтарам кніг Прытчаў, Эклезіяст і Песні Песняў. У прамове коратка аналізуюцца дзве апошнія кнігі і больш падрабязна першая. На 4 аркушы даецца анатацыя, у якой раскрываецца змест кнігі і колькасць раздзелаў. На 4-47 аркушах выдадзены тэкст усіх 31 раздзелаў кнігі Прытчаў, на апошнім 48-м аркушы — кароткае пасляслоўе.

Літаратура

• Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 22-23. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кніга Прытчы Саламонавы
• Кніга Выслоўяў Саламонавых у перакладзе Васіля Сёмухі
• Прыказкі Салямона ў перакладзе Леаніда Галяка
• Прыказі Салямонавы ў перакладзе Яна Станкевіча і Майсея Гітліна
• Кніга Прыповесьцяў у перакладзе Антонія Бокуна

Гл. таксама

• Прытча