Рафаіл Корсак: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
G.Tuono (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 24: Радок 24:
| месца нараджэння = каля [[Навагрудак|Навагрудка]]
| месца нараджэння = каля [[Навагрудак|Навагрудка]]
| дата смерці = 28.8.1640
| дата смерці = 28.8.1640
| месца смерці = [[Рым]]
| месца смерці =
| прыняцце манаства =
| прыняцце манаства =
| род = [[Корсакі]]
| род = [[Корсакі]]
Радок 40: Радок 40:
{{зноскі}}
{{зноскі}}


== Спасылкі ==
{{Commons|Category:}}

{{Бібліяінфармацыя}}
{{DEFAULTSORT:Корсак Рафаіл}}
{{DEFAULTSORT:Корсак Рафаіл}}
[[Катэгорыя:Род Корсакаў|Рафаіл]]
[[Катэгорыя:Род Корсакаў|Рафаіл]]

Версія ад 11:33, 26 чэрвеня 2021

Рафаіл Корсак
Rafał Korsak
Рафаіл Корсак
Герб
Мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі
1637 — 28 жніўня 1640
Царква Уніяцкая царква
Папярэднік Іосіф Руцкі
Пераемнік Антоній Сялява

Адукацыя
Дзейнасць каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне каля 1595 года
каля Навагрудка
Смерць 28 жніўня 1640(1640-08-28)
Пахаванне
Дынастыя Корсакі-Бабыніцкія[d] і Корсакі
Бацька Сямён Іванавіч Корсак[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рафаіл Корсак (свецкае імя Мікалай; каля 1595 — 28 жніўня 1640, Рым) — уніяцкі царкоўны дзеяч Рэчы Паспалітай.

Паходзіў з кальвінскай сям’і з шляхецкага роду Корсакаў. Навучаўся ў Нясвіжскім езуіцкім калегіуме, дзе перайшоў у каталіцтва. Пазней пад уплывам кіеўскага мітрапаліта Іосіфа Руцкага перайшоў ва уніяцтва. У 1620 уступіў у ордэн базыльянаў, прыняўшы манашскае імя Рафаіл. Працягнуў навучанне ў папскіх калегіумах Брунсберга і Прагі (да 1615[1]), дзе вывучаў філасофію. У 1621—1624 вывучаў тэалогію ў рымскім калегіуме Св. Афанасія.

У 1625—1637 архімандрыт Віленскага Траецкага, у 1631 Ануфрыеўскага (Мсціслаўскае ваяводства), у 1632—1633 Кобрынскага Спаскага, у 1637—1640 Жыдзічынскага манастыроў. У 1626 прызначаны протаархімандрытам базыльянскага ордэна і епіскапам-каад’ютарам мітрапаліта Язэпа Руцкага. У 1626—1632 епіскап галіцкі, у 1632—1637 — турава-пінскі. У 1633 быў накіраваны ў Рым да папы Урбана VIII, ад якога дамогся адмовы ў прызнанні «Пунктаў заспакаення Русі», што былі выдадзеныя Уладзіславам Вазам і легалізоўвалі праваслаўную царкву ў Рэчы Паспалітай.

У 1637 прызначаны мітрапалітам Кіеўскім і Усяе Русі. Падтрымліваў курс на прымірэнне ўніятаў з праваслаўнымі. У 1639 прасіў у папы Урбана VIII дазволу склікаць сумесны сабор праваслаўных і ўніятаў, з мэтай стварэння адзінага рускага патрыярхату Рэчы Паспалітай. Клапаціўся аб беатыфікацыі Іасафата Кунцэвіча.

Памёр і пахаваны ў Рыме.

Зноскі

  1. Паводле зб. Praha-Vilnius, 1981: Florovský Antonín V., Čeští jezuité na Rusi. Jezuitské provincie a slovanský východ, Praha, Vyšehrad 1941.

Спасылкі