Северо-Западная жизнь: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Газета}} |
{{Газета}} |
||
'''«Северо-Западная жизнь»''' — штодзённая грамадска-палітычная [[газета]] вялікадзяржаўнага [[шавінізм|шавіністычнага]] кірунку, орган «[[Беларускае таварыства|Беларускага таварыства]]». Выдавалася 10(23) жніўня 1911 да 5(18) верасня [[1915]] спачатку ў [[Вільня|Вільні]], з 23 сакавіка (4 красавіка) 1912 у [[Гродна|Гродне]], з сакавіка 1913 у Мінску на [[Руская мова|рускай мове]]. Рэдактар–выдавец [[Лук’ян Міхайлавіч Саланевіч|Л. М. Саланевіч]], часовыя рэдактары яго брат С. Саланевіч, І. Цярлецкі, М. Міхальскі, таксама часовы рэдактар–выдавец [[Іван Лук’янавіч Саланевіч|І. Саланевіч]]. Усяго выйшла каля 110 нумароў. |
'''«Северо-Западная жизнь»''' — штодзённая грамадска-палітычная [[газета]] вялікадзяржаўнага [[шавінізм|шавіністычнага]] кірунку, орган «[[Беларускае таварыства|Беларускага таварыства]]». Выдавалася з 10(23) жніўня 1911 да 5(18) верасня [[1915]] спачатку ў [[Вільня|Вільні]], з 23 сакавіка (4 красавіка) 1912 у [[Гродна|Гродне]], з сакавіка 1913 у Мінску на [[Руская мова|рускай мове]]. Рэдактар–выдавец [[Лук’ян Міхайлавіч Саланевіч|Л. М. Саланевіч]], часовыя рэдактары яго брат С. Саланевіч, І. Цярлецкі, М. Міхальскі, таксама часовы рэдактар–выдавец [[Іван Лук’янавіч Саланевіч|І. Саланевіч]]. Усяго выйшла каля 110 нумароў. |
||
Працягвала праграму газеты ''«[[Белорусская жизнь]]»'' у больш рэакцыйным кірунку. Стаяла на пазіцыях манархізма, [[заходнерусізм]]а, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Адмаўляла энтнічную, нацыянальную і культурную самастойнасць беларускага народа, прызнавала толькі рэгіянальныя адрозненні краю ад Расіі. Газета ідэалізавала старадаўнюю дапятроўскую Русь на чале з царом–самадзержцам і [[Земскім саборам]], прапагандавала [[утопія|утапічны]] ідэал «народнай манархіі». Праслаўляла асобу і эпоху цара [[Аляксей Міхайлавіч|Аляксея Міхайлавіча]]. Паводле надрукаванага ў газеце ананімнага артыкула «Ліквідацыя пальшчызны пры першых царах дома Раманавых», менавіта цар Аляксей Міхайлавіч абвясціў пасля заняцця беларускай тэрыторыіі: ''«Католікам не быць, уніятам не быць, жыдам не быць, і жыцця ніякага не мець»''<ref>Северо-Западная жизнь, 10 марта 1913 г.</ref>. |
Працягвала праграму газеты ''«[[Белорусская жизнь]]»'' у больш рэакцыйным кірунку. Стаяла на пазіцыях манархізма, [[заходнерусізм]]а, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Адмаўляла энтнічную, нацыянальную і культурную самастойнасць беларускага народа, прызнавала толькі рэгіянальныя адрозненні краю ад Расіі. Газета ідэалізавала старадаўнюю дапятроўскую Русь на чале з царом–самадзержцам і [[Земскім саборам]], прапагандавала [[утопія|утапічны]] ідэал «народнай манархіі». Праслаўляла асобу і эпоху цара [[Аляксей Міхайлавіч|Аляксея Міхайлавіча]]. Паводле надрукаванага ў газеце ананімнага артыкула «Ліквідацыя пальшчызны пры першых царах дома Раманавых», менавіта цар Аляксей Міхайлавіч абвясціў пасля заняцця беларускай тэрыторыіі: ''«Католікам не быць, уніятам не быць, жыдам не быць, і жыцця ніякага не мець»''<ref>Северо-Западная жизнь, 10 марта 1913 г.</ref>. |
||
Актуальная версія на 18:58, 5 ліпеня 2021
| «Северо-Западная жизнь» | |
|---|---|
| Тып | газета |
| Выдавец | Беларускае таварыства |
| Заснавана | 1 студзеня 1911 |
| Спыненне публікацый | 5 верасня 1915 |
«Северо-Западная жизнь» — штодзённая грамадска-палітычная газета вялікадзяржаўнага шавіністычнага кірунку, орган «Беларускага таварыства». Выдавалася з 10(23) жніўня 1911 да 5(18) верасня 1915 спачатку ў Вільні, з 23 сакавіка (4 красавіка) 1912 у Гродне, з сакавіка 1913 у Мінску на рускай мове. Рэдактар–выдавец Л. М. Саланевіч, часовыя рэдактары яго брат С. Саланевіч, І. Цярлецкі, М. Міхальскі, таксама часовы рэдактар–выдавец І. Саланевіч. Усяго выйшла каля 110 нумароў.
Працягвала праграму газеты «Белорусская жизнь» у больш рэакцыйным кірунку. Стаяла на пазіцыях манархізма, заходнерусізма, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Адмаўляла энтнічную, нацыянальную і культурную самастойнасць беларускага народа, прызнавала толькі рэгіянальныя адрозненні краю ад Расіі. Газета ідэалізавала старадаўнюю дапятроўскую Русь на чале з царом–самадзержцам і Земскім саборам, прапагандавала утапічны ідэал «народнай манархіі». Праслаўляла асобу і эпоху цара Аляксея Міхайлавіча. Паводле надрукаванага ў газеце ананімнага артыкула «Ліквідацыя пальшчызны пры першых царах дома Раманавых», менавіта цар Аляксей Міхайлавіч абвясціў пасля заняцця беларускай тэрыторыіі: «Католікам не быць, уніятам не быць, жыдам не быць, і жыцця ніякага не мець»[1].
Газета атрымлівавала дзяржаўную падтрымку царскага ўрада ў выглядзе грашовай субсідыі. Шматлікія матэрыялы былі прысвечаны апалагетыцы палітыкі прэм’ер–міністра П. Сталыпіна, у тым ліку яго аграрнай рэформе, увядзенню земстваў ў Заходніх губернях і г.д. Пасля гібелі Сталыпіна спрабавала «ўплываць на ўрад і на мясцовых агентаў урадавай улады». За абвінавачванне ўрада ў супрацоўніцтве з масонамі і здрадніцкім «лібералізме» ў адносінах да Польшчы рэдактара газеты некалькі разоў штрафавалі. Крытыка рэвалюцыйнага руху вялася ў газеце выключна з антысеміцкіх пазіцый. Вяла барацьбу з прадстаўнікамі беларускага нацыянальнага адраджэння, абвінавачвавала газету «Наша ніва», Янку Купалу і іншых пісьменнікаў у сепаратызме і дзяржаўнай здрадзе.
Зноскі
- ↑ Северо-Западная жизнь, 10 марта 1913 г.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Конан, У. М. «Северо-Западная жизнь» // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. — С. 274.