Эрмітажны мост: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 9: Радок 9:
* Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1
* Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1
[[Катэгорыя:Масты Санкт-Пецярбурга]]
[[Катэгорыя:Масты Санкт-Пецярбурга]]
[[Катэгорыя:Масты цераз канал Грыбаедава]]

Версія ад 18:10, 24 жніўня 2021

Эрмітажны мост
Каардынаты: 59°56′34″ пн. ш. 30°19′01″ у. д.HGЯO
Перасякае Нява
Месца размяшчэння
Адкрыццё 1720
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эрмітажны мост — аўтадарожны арачны мост праз Зімнюю канаўку, злучае 1-ы і 2-і Адміралцейскім астравы ў Цэнтральным раёне Санкт-Пецярбурга. Найстарэйшы каменны мост Санкт-Пецярбурга. Від на Эрмітажны мост з боку Мільённай вуліцы — адзін з вядомых сімвалаў горада. Аб’ект культурнай спадчыны Расіі федэральнага значэння.

Размешчаны па лініі Дварцовай набярэжнай паміж будынкамі Эрмітажнага тэатра (дом № 32) і Вялікага (Старога) Эрмітажа (дом № 34) у вытоку Зімняй Канаўкі. Ніжэй па плыні знаходзіцца 1-й Зімовы мост. Бліжэйшыя станцыі метрапалітэна — «Адміралцейская» (1,0 км), «Неўскі праспект» (1,2 км), «Гасціны двор» (1,2 км).

Назва

20 красавіка 1738 года мост атрымаў назву Верхні Набярэжны . Аднак гэтая назва фактычна не магла ўжывацца. У сярэдзіне XVIII стагоддзя ўзнікла назва Зімнедварцовы мост ад Зімняга палаца, а з канца XVIII стагоддзя мост Дварцовы. З 1829 года пад ім замацавалася сучасная назва — Эрмітажны, па будынках Малога Эрмітажа і Старога Эрмітажа.

Літаратура

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1