Іван Іосіфавіч Дружалоўскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др дададзена Катэгорыя:Міністры паліўнай прамысловасці БССР з дапамогай HotCat |
сартыроўка |
||
Радок 18: | Радок 18: | ||
* {{Cite book|author=[[Канстанцін Іванавіч Баландзін|К. И. Баландин]]|title=Биографии ректоров БПИ - БГПА - БНТУ|publisher=Минск : БНТУ|year=2018}} |
* {{Cite book|author=[[Канстанцін Іванавіч Баландзін|К. И. Баландин]]|title=Биографии ректоров БПИ - БГПА - БНТУ|publisher=Минск : БНТУ|year=2018}} |
||
{{Рэктары БНТУ}} |
{{Рэктары БНТУ}} |
||
{{DEFAULTSORT:Дружалоўскі Іван Іосіфавіч}} |
|||
[[Катэгорыя:Рэктары БНТУ]] |
[[Катэгорыя:Рэктары БНТУ]] |
||
[[Катэгорыя:Міністры паліўнай прамысловасці БССР]] |
[[Катэгорыя:Міністры паліўнай прамысловасці БССР]] |
Актуальная версія на 16:37, 18 студзеня 2022
Іван Іосіфавіч Дружалоўскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Пераемнік | Іван Якаўлевіч Брытаў | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
8 кастрычніка 1905 |
||||||
Смерць |
2 мая 1990 (84 гады) |
||||||
Партыя | |||||||
Месца працы | |||||||
Узнагароды |
Іван Іосіфавіч Дружалоўскі (8 кастрычніка 1905, Вільня, Віленская губерня, Расійская імперыя — 2 мая 1990, Мінск, БССР) — дзяржаўны дзеяч БССР, міністр тарфяной прамысловасці БССР (1965—1970), рэктар Беларускага політэхнічнага інстытута (1934—1936).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 8 кастрычніка 1905 года у Вільні, у сям’і рабочага. Працоўную біяграфію пачаў у 1919 годзе экспедытарам на чыгунцы ў Гомелі, працаваў слесарам, старшынёй прафкама, інспектарам па прафесійна-тэхнічнай адукацыі ў сістэме чыгункі. У 1931 годзе быў прызначаны дырэктарам Мінскага хіміка-тэхналагічнага тэхнікума, які быў створаны ў 1930 годзе. Пасля скасавання шэрагу невялікіх інстытутаў быў прызначаны рэктарам (ва ўзросце 29 гадоў) адроджанага Беларускага політэхнічнага інстытута ў 1934 годзе. У 1936 годзе стаў дырэктарам кінафабрыкі «Беларусь» у Ленінградзе. З 1940 па 1953 гады займаў пасаду намесніка наркама мясцовай і паліўнай прамысловасці БССР, працаваў у тарфяной прамысловасці.
У гады Вялікай айчыннай вайны працаваў у штабе партызанскага руху.
У пасляваенны час працаваў намеснікам, першым намеснікам міністра мясцовай і паліўнай прамысловасці БССР (1953—1957), начальнікам упраўлення тарфяной прамысловасці (1957—1965) Саўнаргаса БССР, Міністрам тарфяной прамысловасці БССР (1965—1970). У 1970 годзе пайшоў на пенсію. Абіраўся членам рэвізійнай камісіі ЦК КПБ.
Памёр 2 мая 1990 года. Пахаваны на Усходніх могілках горада Мінска.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
Узнагароджаны ордэнамі Чырвонага сцяга, Знак Пашаны (1944), медалямі.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- К. И. Баландин (2018). Биографии ректоров БПИ - БГПА - БНТУ. Минск : БНТУ.