Мадзьярызацыя: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6 |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
* [http://www.mirrabot.com/work/work_27414.html/ Славянскі фактар у развіцці Венгрыі ў апошняй трэці XIX — пачатку XX ст] |
* [http://www.mirrabot.com/work/work_27414.html/ Славянскі фактар у развіцці Венгрыі ў апошняй трэці XIX — пачатку XX ст] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20080610050149/http://mirrabot.com/work/work_27414.html |date=10 чэрвеня 2008 }} |
||
* [http://horthy.narod.ru/magyar/ «Венгерскае расказванне» ў «Гісторыі Заходняй Еўропы ў Новы Час» Н. І. Карэёва альбо аб распасюджаных клішэ і стэрыятыпах у асобным гістарычным даследванні] |
* [http://horthy.narod.ru/magyar/ «Венгерскае расказванне» ў «Гісторыі Заходняй Еўропы ў Новы Час» Н. І. Карэёва альбо аб распасюджаных клішэ і стэрыятыпах у асобным гістарычным даследванні] |
||
* [http://b-graf.livejournal.com/16316.html Мадзьярызацыя] |
* [http://b-graf.livejournal.com/16316.html Мадзьярызацыя] |
Версія ад 23:50, 8 лютага 2022
Мадзьярызацыя (венг.: Magyarosítás, ад венгр. Magyar «мадзьяр», «вугорац», «венгерская мова») — пераход на венгерскую мову і засваенне венгерскай культуры невенгерскімі народамі. Тэрмін «мадзьярызацыя» атрымаў найбольшую вядомасць у гістарыяграфіі ў адносінах да перыяду 1867—1918 гг. у гісторыі Аўстра-Венгрыі, калі венгерская вярхушка разгарнула мэтанакіраваную, амбіцыйную і даволі агрэсіўную палітыку па асіміляцыі невенгерскіх меншасцей на землях Венгерскага каралеўства. Галоўным аб’ектам гэтай палітыкі былі харваты, з якімі ў 1868 годзе было заключана венгерска-харвацкае пагадненне аб падзеле ўладных паўнамоцтваў у Транслейтаніі, але нягледзячы на якое палітыка мадзьярызацыі ў Харватыі вялася напрацягу другой паловы XIX стагоддзя, а таксама славакі. Нацыянальныя меншасці — трансільванскія саксы, румыны, яўрэі, русіны, цыганы, сербы — таксама былі аб’ектамі асіміляцыі. Палітыка мела некаторы часовы поспех, пераважна ў гарадской мясцовасці, але, выклікала масавую незадаволенасць заваяваных народаў і прывяла да распаду Аўстра-Венгрыі ў 1918 г. на шэраг незалежных дзяржаў, у якіх венгерскія меншасці сталі аб’ектам зваротнай дыскрымінацыі.