Вікенцій Ігнатавіч Дмахоўскі: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 17:10, 22 лютага 2010

Вікенцій Ігнатавіч ДМАХОЎСКІ (1807, в. Нагародавічы — 1862), мастак.

Пачатковую адукацыю атрымаў у піярскім вучылішчы ў Шчучыне, паводле некаторых звестак таксама вучыўся у Навагрудку. У 1826 г. В. Дмахоўскі паступіў у Віленскі універсітэт на літаратурны факультэт, адначасова з вучобай браў урокі малявання ў Яна Рустэма. Прымаў удзел у Літападаўскім паўстанні (1830-1831), пасля яго паражэння вымушаны быў эмігрыраваць у Прусію. У 1837 г. царскі ўрад аб'вясціў амністыю, В. Дмахоўскі вярнуўся ў Вільню. У Вільні В. Дмахоўскі адкрыў мастацкую майстэрню, якая за 20 год працы стала своеасаблівай мастацкай школай, дзе вучыліся многія вядомыя майстры, у т.л. Х. Скірмунт і інш. Часта наведваў свой небагаты маёнтак Нагародавічы.

Віленскі перыяд у творчасці В. Дмахоўскага прынёс шматлікія і разнастайныя творы, але краявіды радзімы асабліва хвалявалі мастака, гэта адчуваецца ва ўсіх творах мастака: «На начлезе», «Каля пераправы», «Навагрудак», «Возера Свіцязь», «Радзіма» («Двор у Нагародавічах», 1843) і інш. Працаваў мастак шмат, сучаснікі налічвалі больш за сто пейзажаў і жанравых карцін. В. Дмахоўскага называлі «Клод Ларэн віленскіх ваколіц», як і французскі жывапісец 17 ст., В. Дмахоўскі быў мастаком-рамантыкам, знаходзіў у штодзённым жыцці эмацыянальны настрой, паэзію і веліч. Творчая спадчына мастака захоўваецца ў музеях Літвы і Польшы.

Таксама В. Дмахоўскі вядомы як скульптар і сцэнограф. У 1850-1854 г. афармляў спектаклі ў Віленскім гарадскім тэатры («Галька» С. Манюшкі, «Італьянка ў Алжыры» Дж. Расіні, «Фаварытка» Г. Даніцэці і інш.).

Сын В. Дмахоўскага — Уладзіслаў Дмахоўскі таксама жывапісец.

Літаратура

Дробаў Л.М. Мастакі XIX стагоддзя. – Ммнск, "Беларусь", 1971.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 '''Вікенцій Ігнатавіч ДМАХОЎСКІ''' ([[1807]], в. Нагародавічы — [[1862]]), мастак.
-Пачатковую адукацыю атрымаў у піярскім вучылішчы ў [[Шчучын]]е, паводле некаторых звестак таксама вучыўся у [[Навагрудак|Навагрудку]]. У 1826 г. В. Дмахоўскі паступіў у [[Віленскі універсітэт]] на літаратурны факультэт, адначасова з вучобай браў урокі малявання ў [[Ян Рустэм|Яна Рустэма]]. Прымаў удзел у [[Паўстанне 1830-1831|Літападаўскім паўстанні]] (1830-1831), пасля яго паражэння вымушаны быў эмігрыраваць у [[Каралеўства Прусію|Прусію]]. У 1837 г. царскі ўрад аб'вясціў амністыю, В. Дмахоўскі вярнуўся ў [[Вільня|Вільню]]. У Вільні В. Дмахоўскі адкрыў мастацкую майстэрню, якая за 20 год працы стала своеасаблівай мастацкай школай, дзе вучыліся многія вядомыя майстры [[Хелена Скірмунт|Х. Скірмунт]] і інш. Часта наведваў свой небагаты маёнтак Нагародавічы.
+Пачатковую адукацыю атрымаў у піярскім вучылішчы ў [[Шчучын]]е, паводле некаторых звестак таксама вучыўся у [[Навагрудак|Навагрудку]]. У 1826 г. В. Дмахоўскі паступіў у [[Віленскі універсітэт]] на літаратурны факультэт, адначасова з вучобай браў урокі малявання ў [[Ян Рустэм|Яна Рустэма]]. Прымаў удзел у [[Паўстанне 1830-1831|Літападаўскім паўстанні]] (1830-1831), пасля яго паражэння вымушаны быў эмігрыраваць у [[Каралеўства Прусію|Прусію]]. У 1837 г. царскі ўрад аб'вясціў амністыю, В. Дмахоўскі вярнуўся ў [[Вільня|Вільню]]. У Вільні В. Дмахоўскі адкрыў мастацкую майстэрню, якая за 20 год працы стала своеасаблівай мастацкай школай, дзе вучыліся многія вядомыя майстры, у т.л. [[Хелена Скірмунт|Х. Скірмунт]] і інш. Часта наведваў свой небагаты маёнтак Нагародавічы.
 Віленскі перыяд у творчасці В. Дмахоўскага прынёс шматлікія і разнастайныя творы, але краявіды радзімы асабліва хвалявалі мастака, гэта адчуваецца ва ўсіх творах мастака: «На начлезе», «Каля пераправы», «Навагрудак», «Возера Свіцязь», «Радзіма» («Двор у Нагародавічах», 1843) і інш. Працаваў мастак шмат, сучаснікі налічвалі больш за сто пейзажаў і жанравых карцін. В. Дмахоўскага называлі ''«[[Клод Ларэн]] віленскіх ваколіц»'', як і французскі жывапісец [[17 ст.]], В. Дмахоўскі быў мастаком-рамантыкам, знаходзіў у штодзённым жыцці эмацыянальны настрой, паэзію і веліч. Творчая спадчына мастака захоўваецца ў музеях Літвы і Польшы.