Рагаціна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dalibor (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
Dalibor (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[image:NakonethniksRS1.jpg|thumb|Рагаціны і [[соўні]].]]
[[image:NakonethniksRS1.jpg|thumb|Рагаціны і [[соўня]].]]
'''Раг{{*|а}}ціна''' — разнавіднасць [[кап'ё|кап'я]]. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на [[буры мядзведзь|мядзведзяў]] і [[дзік]]оў, а пазней — для вайны з [[кавалерыя]]й. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.
'''Раг{{*|а}}ціна''' — разнавіднасць [[кап'ё|кап'я]]. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на [[буры мядзведзь|мядзведзяў]] і [[дзік]]оў, а пазней — для вайны з [[кавалерыя]]й. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.



Версія ад 23:25, 25 лютага 2010

Рагаціны і соўня.

Раг · ціна — разнавіднасць кап'я. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на мядзведзяў і дзікоў, а пазней — для вайны з кавалерыяй. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.