Закінф: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 37: Радок 37:


== Вядомыя асобы ==
== Вядомыя асобы ==
* [[Дыянісас Саламас]] — грэчаскі паэт XIX ст., аўтар нацыянальнага гімна Грэцыі

* [[Дыянісас Саламас]] -- грэчаскі паэт XIX ст., аўтар нацыянальнага гімна Грэцыі
* [[Яніс Фокас]]
* [[Яніс Фокас]]
* [[Уга Фоскала]]
* [[Уга Фоскала]]
Радок 44: Радок 43:


== Славутасці ==
== Славутасці ==
Славутасці -- бухта Наважыа, мыс Скінары і Сіняя Пячора.
Славутасці — бухта Наважыа, мыс Скінары і Сіняя Пячора.


На гарыстым баку вострава, з Анафонтрыі адкрываецца цудоўны краявід з манастыром.
На гарыстым баку вострава, з Анафонтрыі адкрываецца цудоўны краявід з манастыром.
Радок 57: Радок 56:
За гісторыю вострава адбыліся шматлікія землятрусы. Адзін з першых — у 1840 годзе, пасля ў 1873, 1876 гадах. У 1893 годзе адбыўся асабліва моцны землятрус, якому папярэднічаў шэраг слабейшых штуршкоў, а ў наступныя два дні пасля землятрусу яны паўтараліся.
За гісторыю вострава адбыліся шматлікія землятрусы. Адзін з першых — у 1840 годзе, пасля ў 1873, 1876 гадах. У 1893 годзе адбыўся асабліва моцны землятрус, якому папярэднічаў шэраг слабейшых штуршкоў, а ў наступныя два дні пасля землятрусу яны паўтараліся.


{{Няма крыніц|дата=2022-06-28}}
{{Іанічныя астравы}}
{{Іанічныя астравы}}

Версія ад 20:42, 28 чэрвеня 2022

Закінф
грэч. Ζάκυνθος
Перыферычны адзінак Закінф у Грэцыі
Перыферычны адзінак Закінф у Грэцыі
Характарыстыкі
Плошча406 км²
Найвышэйшы пунктГара Врахіянас, 756 м
Насельніцтва38 641 чал. (2011)
Шчыльнасць насельніцтва95,17 чал./км²
Размяшчэнне
37°48′00″ пн. ш. 20°45′00″ у. д.HGЯO
АрхіпелагІанічныя астравы
Краіна
ПерыферыяІанічныя астравы
Перыферыйная адзінкаЗакінф
Закінф (Грэцыя)
Закінф
Закінф
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Закінф (грэч. Ζάκυνθος) — грэчаскі востраў і адміністрацыйная адзінка, частка Іанічных астравоў. Востраў вядомы са старажытных часоў, згадваецца ў Адысеі. Назва падыходзіць ад Закінфа, сына Дардана, легендарнага важака Аркадыі.

Геаграфія

Сталіца вострава — горад Закінтас, з насельніцтвам 15.000 чалавек. Плошча — 409 км²; агульнае насельніцтва — звыш 38.000 жыхароў паводле перапісу 2011 года. Лінія ўзбярэжжа — 123 км. Даўжыня вострава — 40 км; шырыня — 20 км. Найвышэйшы пункт — гара Врахіянас, вышынёй 758 метраў.

Гісторыя

Думаюць, што арыгінальная назва вострава магла быць Ірые, а назву Закінф (лац.: Zacynthus) ён атрымаў, бо быў заселены Закінфам, сынам Дардана з Псофіса ў Аркадыі. Фукідыд піша, што востраў засялілі ахейцы з Пелапанеса ў другім тысячагоддзе да н.э. Паводле традыцыя, горад стварыў калонію Сагунта ў супрацоўніцтве з рутуламі з Ардэі, як лічаць, да Траянскай вайны. У спісе караблёў у Іліядзе Закінф згадваецца як адна з тэрыторый-удзельніц узначаленай Адысеем экспедыцыі супраць Троі. Паводле Герадота, жыхары вострава варожа ставіліся да ўраджэнцаў Лаконіі і ўцекачоў са Спарты, якія прытуліліся на востраве.

Падчас Пелапанескай вайны Закінф быў саюзнікам Афінаў. У 430 годзе да н.э. Спарта атакавала горад; пазней Афіны выкарыстоўвалі востраў як марскую базу для экспедыцыі ў Пілас.

Эканоміка і клімат

Густая расліннасць з урадлівымі раўнінамі на поўдні і гарамі на захадзе. Клімат — міжземнаморскі.

Вырабляюць аліўкавы алей. Вырошчваюць салодкі вінаград, з якога робяць разынкі Закінфа, апельсіны і лімоны. Аэрапорт Дыянісас Саламос працуе на паўднёвым захадзе вострава; у гэтай жа зоне знаходзіцца Нацыянальны марскі запаведнік Закінф, дзе жывуць чарапахі Caretta Caretta, якія лічыцца відам пад пагрозай вымірання і сустракаюцца пераважна ў бухце Лаганас.

Вядомыя асобы

Славутасці

Славутасці — бухта Наважыа, мыс Скінары і Сіняя Пячора.

На гарыстым баку вострава, з Анафонтрыі адкрываецца цудоўны краявід з манастыром.

У горнай вёсцы Керы, на поўдні, стаіць маяк.

Найлепшымі пляжамі лічацца Порта Ліміёнас, Порта Вромі і Порта Зора.

Крыніцы ў даліне бухты Чэры.

Землятрусы

За гісторыю вострава адбыліся шматлікія землятрусы. Адзін з першых — у 1840 годзе, пасля ў 1873, 1876 гадах. У 1893 годзе адбыўся асабліва моцны землятрус, якому папярэднічаў шэраг слабейшых штуршкоў, а ў наступныя два дні пасля землятрусу яны паўтараліся.