Перэгрын Тук

Перэгрын Тук ( англ.: Peregrin Took, Піпін) - хобіт, персанаж эпасу «Валадар Пярсцёнкаў» Джона Р. Р. Толкіна. Належаў да шляхетнага хобіцкага роду Тукаў. Паплечнік і блізкі сябар Фрода Бэгінса. Воін Гондара. Выратаваў ад спалення Фараміра, брата Бораміра, сына намесніка Гондара Дэнатара II (які і хацеў спаліць яго). У гэтым яму дапамагаў воін Гондара Берагонд. Пасля Вайны Пярсцёнка стаў танам Шыра.

Біяграфія і ўдзел у падзеях «Валадара Пярсцёнкаў»

Перэгрын Тук нарадзіўся ў 2990 г. Т.Э. у сям'і тана Паладзіна II і Эгланціны Тук і з'яўляўся малодшым дзяцёнкам (у яго былі тры старэйшыя сястры - Перліна, Вочыцвета і Душыца) і адзіным сынам. Яго лепшы сябар - Мерыядак Брэндзібак - з'яўляецца яго стрыечным братам па бацькоўскай лініі.

У 3018 годзе Т.Э., калі Фрода Бэгінс па парадзе Гэндальфа Шэрага ўсё-такі адправіўся ў Рывендэл, выносячы з сабой Пярсцёнак Усяўладдзя, Перэгрын Тук стаў адным з яго спадарожнікаў . На Савеце ў Элранда яго і Мэрыядака Брэндзібака па патрабаванні таго ж Гэндальфа ўключылі ў лік Звяза Пярсцёнка. Усе разам Захавальнікі дабраліся да Парт Галена, дзе Перэгрына і Мэрыядака схапілі оркамі Сарумана, пры гэтым загінуў старэйшы сын намесніка Гондара, Борамір, які абараняў хобітаў. Толькі цудам Перэгрын уратаваўся падчас сваркі оркаў на ўзлессе Фангорна. Там жа ён сустрэўся з энтамі і разам з імі прыняў удзел у знакамітым паходзе воінства энтаў на Ізенгард.

Пасля разгрому Ізенгарда і адхілення Сарумана ад улады Перегрин воляй выпадку падабраў палантир, выкінутыя з вежы Ортханк а грымам Гнилоустом. Палантир забраў у яго Гэндальф, аднак, будучы ад прыроды вельмі цікаўным, Перегрин ўсё ж такі хітрасцю завалодаў ім і на некаторы час зазірнуў у яго, - тым самым падставіў сябе пад магічны ўдар цёмнага Уладара Саурон а. Толькі дзякуючы неймавернай хоббитской стойкасці Пиппин не падпарадкаваўся волі Саурона, аднак Гэндальфу прыйшлося ўзяць яго з сабой з асцярогі, што Саурон пажадае атрымаць дзёрзкага і непакорлівага хоббита жывым.

Гэндальф ўзяў яго з сабой у Гондор, дзе Перегрин з падзякі да свайго абаронцу, пакойнай Боромиру, паступіў на службу да яго бацьку, намесьнік Дэнетору II і стаў - адзіным з вядомых хоббитов - Стражаў Цытадэлі Минас Тирит а. Дзякуючы Перегрину, своечасова папярэдзіўшы Гэндальфа, маг паспеў перашкодзіць звар'яцелага Дэнетору і выратаваць жыццё малодшаму сыну намесьніка, Фарамир у.

Пасля разгрому войскаў Мордора на Пеленнорских палях Перегрин ў складзе роханско-гондорской дружыны прыняў удзел у паходзе да Мораннон у і ў Бітве у Чорных Брамы, дзе асабіста разбіў аднаго з троляў.

З заканчэннем Войны Кольцы Перегрин, удастоены ў Гондоре рыцарскага звання і прызначаны на пасаду каралеўскага пасланца, вярнуўся ў Шыр, дзе разам з Мериадоком узначаліў паўстаньне хоббитов супраць дыктатуры Сарумана, хітрасцю захапілі ўладу над краінай. Паўстанне завяршылася пераможнай бітвай ў Приречье, у якім Перегрин і Мериадок выступалі ў якасці палкаводцаў.

У 1914 г. Ч.Э. Перегрин тук атрымаў у спадчыну тытул тана. У 1964 г. яны з Мериадоком добраахвотна склалі зь сябе абавязкі кіраўнікоў сваіх родаў і адправіліся ў падарожжа ў Рохан і ў Гондор. Праз год абодва памерлі ў Гондоре і былі пахаваныя ў магільным склепе гондорских каралёў і намесьнікаў на Рат Динен.