Інструкцыя па транслітарацыі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
(удзельнік выдалены) др (выдаленае кароткае апісанне змен) |
(удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен) |
||
Радок 143: | Радок 143: | ||
[[be-x-old:Інструкцыя па трансьлітарацыі]] |
[[be-x-old:Інструкцыя па трансьлітарацыі]] |
||
[[en:Instruction on transliteration of Belarusian geographical names with letters of Latin script]] |
[[en:Instruction on transliteration of Belarusian geographical names with letters of Latin script]] |
||
{{ізаляваны артыкул}} |
Версія ад 23:03, 29 ліпеня 2010
Шаблон:Вызнч (2007), нарматыўная (з 18.6.2007) сістэма раманізацыі беларускага кірылаўскага тэксту ў беларускіх геаграфічных назвах у картаграфічнай і падобнай прадукцыі, выпусканай у Рэспубліцы Беларусь дзеля міжнароднага выкарыстання.
Інструкцыя была ўхваленая пастановай Дзяржаўнага камітэту па маёмасці[1] у форме змяненняў і дапаўненняў папярэдняй адпаведнай Інструкцыі (зацв. у 2000 годзе), і замяняе ў якасці нарматыўнай апошнюю.
Гл. таксама: ГОСТ 7-79, Інструкцыя па транслітарацыі (2000), «беларуская лацінка».
бел. | лац. | бел. | лац. | бел. | лац. | бел. | лац. |
А а | A a | З з | Z z
Ź ź[2] |
П п | P p | Ц ц | C c
Ć ć[2] |
Б б | B b | І і | I i | Р р | R r | Ч ч | Č č |
В в | V v | Й й | J j | С с | S s
Ś ś[2] |
Ш ш | Š š |
Г г | H h | К к | K k | Т т | T t | Ы ы | Y y |
Д д | D d | Л л | L l
Ĺ ĺ[2] |
У у | U u | Ь ь | ′[3] |
Е е | JE je[4]
IE ie[5] |
М м | M m | Ў ў | Ŭ ŭ | Э э | E e |
Ё ё | JO jo[4]
IO io[5] |
Н н | N n
Ń ń[2] |
Ф ф | F f | Ю ю | JU ju[4]
IU iu[5] |
Ж ж | Ž ž | О о | O o | Х х | CH ch | Я я | JA ja[4]
IA ia[5] |
Асноўныя палажэнні
- Беларускія назвы раманізуюцца з іх сучаснага, правільнага, афіцыйна зацверджанага напісання. Пры адсутнасці беларускамоўных афіцыйных матэрыялаў за аснову бяруцца назвы, традыцыйныя ў мэтавай мове.
- Гэтыя правілы не распаўсюджваюцца на тапонімы сумежных краін з афіцыйна прынятай лацінскай сістэмай пісьма (Польшча, Літва, Латвія) і на тапонімы сумежных краін з афіцыйна прынятай кірылаўскай сістэмай пісьма (Расія, Украіна).
- Пры выбары вялікіх ці малых літар, злучнага ці асобнага напісання, напісання цераз злучок захоўваецца адпаведнае беларускае напісанне.
Дыякрытычныя знакі
Інструкцыя прадугледжвае выкарыстанне трох надлітарных дыякрытычных знакаў:
- акут
- брэве
- карон
Апастроф у беларускім кірылаўскім тэксце гэтай сістэмай транслітарацыі не перадаецца.
Парадак літар
У індэксах транслітараваныя назвы размяшчаюцца ў наступным парадку першых лацінскіх літар:
a, b, c, č, d, е, f, h, i, j, k, l, m, n, o, p, r, s, š, t, u, v, z, ž, y.
Зноскі
- ↑ Пастанова № 38 ад 11.6.2007; апублікаваная ў нац. рэестры пад шыфрам 8/16668 (ад 18.06.2007) і назвай руск.: «Инструкция по транслитерации географических названий Республики Беларусь буквами латинского алфавита».
- ↑ а б в г д У камбінацыі з мяккім знакам.
- ↑ Мяккі знак пасля зычнай перадаецца надлітарным дыякрытычным знакам акут, асобна — не азначаецца.
- ↑ а б в г У пачатку слова, пасля галосных, апастрофу, раздзяляльнага мяккага знаку і ў.
- ↑ а б в г Пасля зычных літар.