Мінская дзіцячая чыгунка імя К. С. Заслонава: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 9: | Радок 9: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Чыгунка была адкрыта [[9 ліпеня]] [[1955]] г.. З 1955 года эксплуатаваліся паравоз КП і 6 драўляных вагонаў. З 1967 года пачалі эксплуатавацца два цеплавозы (ТУ2-010 і ТУ2-113) і 6 цэльнаметалічных вагоны. У 1971 годзе |
Чыгунка была адкрыта [[9 ліпеня]] [[1955]] г.. З 1955 года эксплуатаваліся паравоз КП і 6 драўляных вагонаў. З 1967 года пачалі эксплуатавацца два цеплавозы (ТУ2-010 і ТУ2-113) і 6 цэльнаметалічных вагоны. У 1971 годзе чыгунцы было прысвоена імя Канстанціна Сяргеевіча Заслонава - легендарнага беларускага партызана-чыгуначніка, Героя Савецкага Саюза. Галоўная станцыя "Парк Культуры" была перайменаваная ў «Заслонава». |
||
Версія ад 22:14, 9 жніўня 2010
Мінская дзіцячая чыгунка ім. К. С. Заслонава - дзіцячая чыгунка (ДЧ), размешчаная ў Мінску.
Дарога адкрываецца кожны год 1 мая і закрываецца ў апошнюю нядзелю верасня. У маі і верасні дарога працуе па нядзелях і святочных днях, у летнія месяцы - па серадах, чацвяргах, пятніцах, суботах і нядзелях.
Пачынаючы з зімы 2008-2009 гадоў рух цягнікоў ажыццяўляецца і ў дні зімовых канікулаў.
Інтэрвал руху цягнікоў - 35 хвілін.
Гісторыя
Чыгунка была адкрыта 9 ліпеня 1955 г.. З 1955 года эксплуатаваліся паравоз КП і 6 драўляных вагонаў. З 1967 года пачалі эксплуатавацца два цеплавозы (ТУ2-010 і ТУ2-113) і 6 цэльнаметалічных вагоны. У 1971 годзе чыгунцы было прысвоена імя Канстанціна Сяргеевіча Заслонава - легендарнага беларускага партызана-чыгуначніка, Героя Савецкага Саюза. Галоўная станцыя "Парк Культуры" была перайменаваная ў «Заслонава».
У сярэдзіне 1980-х на станцыі «Заслонава» быў праведзены капітальны рамонт, а ў 1987 годзе была праведзена тэхнічная мадэрнізацыя чыгнункі - была ўстаноўлена аўтаблакіроўка, пабудаваны новы будынак дыспетчарскай на станцыі «Піянерская», пясчаны баластны слой быў заменены на друзавы. Паступіў у эксплуатацыю новы цеплавоз (ТУ7А-2782) і 6 вагонаў.
У 1994 годзе цеплавоз ТУ2-010 быў спісаны на металалом, а 6 вагонаў вытворчасці 1967 года цалкам разбіты мясцовымі вандаламі. У 2005 годзе быў спісаны цеплавоз ТУ2-113. Цяпер яго стаянка знаходзіцца ў Брэсцкім музеі чыгуначнай тэхнікі.
У тым жа 2005 г. вагоны вытворчасці 1987 года былі адпраўленыя на рамонт. Да 50-гадовага юбілею чыгункі былі падораныя 6 вагонаў, якія прайшлі капітальны рамонт на Гомельскім вагонарамонтным заводзе.