Біржай

Біржай — горад у паўночнай Літве, размяшчаецца на рэках Апашча і Аглуюна і на беразе возера Шырвена. Біржай з'яўляюцца адміністрацыйным цэнтрам Біржайскага раёна Панявежскага павета Літвы. Горад размяшчаецца за 201 км на поўнач ад Вільнюса, недалёка ад мяжы з Латвіяй. Чыгункай (з 1938 года) злучаецца з Панявежам. Насельніцтва горада налічваецца каля 15 тыс. чалавек.

Гісторыя

Першыя згадкі аб горадзе адносяцца да 1455 года, калі Казімір Ягелончык падарыў горад свайму сакратару Рыгору Фрыдконісу. Фрыдконс памёр бяздзетным і горад перайшоў Радзівілам. Ва ўласнасці Радзівілаў горад знаходзіўся з 1492 года да смерці Багуслава Радзівіла ў 1669 годзе, калі горад перайшоў у нямецкую ўласнасць, як прыданае дачкі Багуслава. У 1589 годзе Біржай атрымалі магдэбургскае права. Біржай вярнуліся ва ўласнасць Радзівілаў у другой палове XVIII стагоддзя. Горад атрымаў развіццё дзякуючы таму, што ён знаходзіўся на гандлёвым шляху Рыга — Вільнюс.

Горад быў значна зруйнаваны пад час паўночнай вайны. У 1701 годзе ў Біржай была заключаная дамова паміж расійскім царом Пятром І і каралём Рэчы Паспалітай Аўгустам Моцным аб сумесных дзеяннях супраць шведаў. Пасьля падзелу Рэчы Паспалітай горад у 1794 годзе быў перададзены Тышкевічам.

З 1950 года Біржай — раённы цэнтр Літоўскай ССР.

У Сеціве

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Біржай